''Çık dışarı kovuldun!''

Yine kovuldum,O kadar çok kovulup, red edildim ki artık saymıyorum.İnsanlar beni garipseyip anlaşamadığı için işe almakta istemiyor yada kovuyor.İyide böyle olmak benim aldığım bir karar değil ki.Sonuçta kendi hayatımı seçme şansım yoktu öyle değil mi?Hem üzgün hem de yorgun bir şekilde yürürken yüzümde bir yağmur damlasını hissettim.

Yağmur yağmaya başlayacaktı,ekim ayındaydık havalar serin ev yağmurlu olabiliyordu.Adımlarımı hızlandırdım ve olabildiğince hızlı yürümeye başladım çünkü yağmur gitgide hızlanıyordu sanki dünyadaki bütün kirleri silmek istermiş gibi hızlı ve şiddetli yağıyordu.

Ancak bu mümkün değil bence çünkü dünyamız o kadar kirli ki ,o kadar çok kirli insan var ki bu şeyleri yağmur dahi silemez...

.

.

.Evet bu giriş bölümü devamı hemen sonrasında.