8. Bölüm

----------->1 Hafta sonra<----------

Acı... Hissetiğim tek duygu acı, canım yanıyor çok canım yanıyor bir diyorum ki tam mutlu olucam her şey yoluna giricek ama bir pürüz çıkıyor kos koca dünyada yerim yok. Kimse sevmiyor istemiyor beni ama ben hiç birşey yapmadım ki... Ama gerçekten bana ne dedilerse onu yaptım git dediler gittim gel dediler geldim sus dediler sustum ama ben kendimi yinede sevdiremedim çok çabaladım başaramadım yıprandım madem başaramıyorum, yıpratmayacağım kendimi artık en azından kendime zarar vermemiş olurum kendime bir yararım olur tabi bu durumdayken ne kadar olursa...

1 hafta... Tam bir haftadır bu lanet olası yerdeydim ne gelen vardı ne giden sadece arada 1 koruma su ve bir dilim ekmek getiriyordu onun dışında kimse gelmiyordu artık çok yorulmuştum şu rutubet kokon yerden çıkmak istiyorum artık ne kadar seslensem de yalvarsamda kimse sesimi duymuyordu sanki kendimi yine öyle hissettim...hayalet gibi kimsenin beni görmediği duymadığı bir yerdeyim yine sonuç olarak kapının gıcırtlı sesini duymakla kafamı hafifçe kaldırdım ve aralanmış kapıdan sızan gün ışığına baktım sahi gece mi gündüz mü onu bile bilmiyordum...

Gün ışığı gözlerimi yakıyordu kısık gözlerle gelecek kişiye baktım içeri Karan girmişti .İçeri girdi kapıyı kapattı ve sağ tarafa doğru adımladı duvardaki bir tuşa bastı ve ışıklar yandı refleksle gözlerimi kıstım o ise bana doğru yaklaşıyordu geldi... geldi... geldi ve tam önümde durdu yüzünde midemi bulandıran bir tebessüm vardı o surat ifadesini silmeden konuşmaya başladı"Vay vay vay iyi gördüm seni iyisin iyi , iyi olsan iyi edersin zaten daha bu hiç bir şey çünkü bize yaptıklarının hesabını vericeksin bizi birbirimizden koparmanın hesabını vericeksin sana hayattayken ölümü yaşatıcam"artık bıkmıştım evet sözleri beni yaralıyordu fakat eskisi kadar değil alayla ve aynı zamanda yorgunlukla cevap verdim"tcıh tcıh tcıh ben zaten yaşayan bir ölüydüm bana yaşatabileceğin extra bir acı yok malesef tüm ilklerim dolu beni boğmaya çalıştın ben pek çok kez kendi nefesimde boğuldum, beni aç, susuz ve karanlıkta bıraktın, yok buda ilk değil ben hep açtım zaten sevgiye, ilgiye, şefkate ben zaten kapkaranlık bir yerde yaşıyordum, he dövmeyi,işkence etmeyi falan düşünüyorsan yok onlarda dolu malesef"diyip gözümden bir damla yaş akarken aynı zamanda kısık bir kıkırtı çıktı dudaklarımdan bu sefer daha da sinirlenmiş tipi"SALLAMA LAN BENİ BÖYLE Mİ KANDIRMAYA ÇALIŞIYORUM ŞİMDİDE ŞİDDETMİŞ AÇLIKMIŞ HADİ ORDAN PEK ANLATTIN YA YALAN DOLAN ŞEYLER KEŞKE GEBERSEYMIŞSİN O ZA-lafını kestim hızlıca kısık ve çelimsiz sesimle"Ben ölüyüm zaten nefes alıyo olmak yaşadığın anlamına gelmiyor şimdi çıkar beni burdan ÇIKAR DİYORUM SANA ÇIKAR ARTIK ÇIKAR! "sonlara doğru bağırmaya başlamıştım oda ifade sizce arkama geçti ve önce ellerimi sonrada ayaklarımı çözdü ve " Annemler Belçika'dan yeni döndü eğerki bir şey söylersen ölümlerden ölüm beğen"dedi tehditkar bir ses tonuyla"benim ölümüm belli zaten merak etme "dedim sakinlikle ve önden yürüdüm evin kapısını çalıcaktım ki üstüme baktım çok tozlu ve ayıptır söylemesi bok gibi kokuyordum aklıma mutfaktaki arka kapı gelince hızla o taraf doğru yöneldim ve içeri girdim ayça biriyle konuşuyordu ama henüz beni fark etmemişti sessizce ilerleyecekken söylediklerini duydum ve hemen olduğun yere çöktüm"Tamam baba tamam hallettim salaklar hemen inandılar bana zaten 2 haftaya iş tamam"dedi şaşkınlıkla onu dinledim gerçi niye şaşrıyorsam bu kızdan her şey beklenir gerçekten.

Biraz yerinde bekledi ve ağlayarak içeri girdi NE?! Olm bu kız nasıl bir şey onun hemen arkasından ben de çıktım ve kimseye görünmeden odama çıktım ve güzel bir duş aldım şu kokudan kurtulmam gerekiyordu banyoda üzerimi giyindim ve banyonun kapısını açmamla ayçanın ağlayan suratı ve karanın sinirli yüzünü görmeyi beklemiyordum ama bu sefer susmayacaktım ben yeterince onların lafları ve davranışları altında ezildim zaten hiç bir şey demesine izin vermeden lafa başladım "Heh yine ne yapmışım acaba dur ayça tahmin edeyim saçınımı çektim, yok hayır peki çelme mi taktım sana yada dur sana kötü şeyler mi söyledim YA SİZ NİYE BURDASINIZ YİNE BIKMADIN MI KIZIM BANA İFTİRA ATMAYA YETER BE ... hem kamera yok mu bu evde neden her seferinde bana geliyosunuz sanki söylediklerimin bir önemi varmış gibi hem bi bakın belki ayçanın neyi 2 haftada halledeceğini de öğrenirsiniz"dedim ve yatağın yanındaki komidinden telefonumu ve cüzdanımı alıp ayçanın yanına ilerledim kulağına yaklaştım ve karanında duyabileceği bir şekilde"Duydum sizi hallet bakalım 2 haftada neyi hallediyorsun sevgili babacığınla"dedim ve hırkamı da alıp önce odadan sonrada evden çıktım ve derin bir nefes aldım üstümdeki kıyafete bakmak şimdi gelmişti aklıma siyah bir tişört ve bol gri bir eşofman vardı üsüröde idare eder nede olsa sakinleşip geri dönücem(yersen) bakışlarımı kıyafetlerimden kaldırıp sokağın başına bakakaldım karşımdaydı tüm gerçekliğiyle burdaydı çok şey söyleyebilirdim ama ağzımdan tek bir kelime döküldü "Uzay... "

Şükürler olsun dediğinizi duyar gibiyim sınav haftası bittii❣️ve benim yine zamanım yok ama okul sonrası serviste yazıcam bundan sonra ne zaman geleceğine dair bir şey söyleyemeyeceğim ama elimden geldiğince fazla bölüm atıcam şimdilik hoşçakalın...

Sizce uzay kimm------->

Gecenin yeni karakteri nasılll----->

oy sınırı:10🤍

yorum sınırı:5❤