Kabalık Etme Yarama

MERHABALAR DOSTLAR ÇOK ÜZGÜNÜM BÖLÜM GEÇ GELDİ AMA ZAMANINDA ATMAYI DENİYORUM TEKRAR ÜZGÜNÜM🪭

İyi okumalarr🩷🪽

İlahi bakış açısı 🪷

Zaman geçer, geçer geçmesine ama arkasında bir enkaz bırakır, yaşanmışlıklar... Acılar... Ve bunlarla birlikte geçirilen güzel vakitler.

Herşeyin ilacı zaman derler, hayır değildir zaman pişmanlıkların ilacı değildir mesela...KARAGÜN erkekleri çok pişman olucaklardı ama bunun ne onlar farkındaydı ne de Gece , hoş farkında olsa da bir şey değişir mi diye sanmam... Dediğim gibi zaman ilaç değildi ve onlar bunu en acı şekilde öğrenecekler... Herkes bilirdi ki son pişmanlık fayda vermezdi...

~~~~

KARAGÜN evinde her şey yolundaydı herkes mutluluk oyunları oynuyordu hiç birinin mutluluğu gerçek değildi halbuki onlar eksikti... Gece yoktu... Onlar bunu bir lütuf, belkide şans olarak görüyorlardı lakin nerden bilecekler gelecekteki en büyük kabuslarının bu olucağını...

Ama 2 kişi vardı ki onlar mutluydu her şey planladıkları gibi ilerliyordu Gece 3 gündür hastanedeydi ve onlar bunu bilerek yapmış halletmişlerdi üzerine de güzel bir kılıf uydurup abi tayfasına anlatmışlardı. Bu tür bilgilere inanmaya çok müsait olan abi takımı ise bu bilgiyi , bu iftirayı çoktan kabullenmiş içlerinde Gece ye karşı yanan nefret ateşine bir odun daha eklemişlerdi... Yanıp, kavrulacakları ateşe...

Gece , 3 . günün sonunda uyanmıştı olan biten her şeyi Güler Hanıma anlatmıştı çünkü artık bunlarla tek başına mücadele etmek istemiyordu... Yorulmuştu... Sahi kaç yaşındaydı ki 16 sadece 16 yaşındaydı hayat onun için hiç adil olmamıştı o hep ezilmişti artık böyle olsun istemiyordu... Her şeyini anlatmıştı Güler Hanıma dayakları, işkenceleri, o pis adamı, depoyu...

Güler Hanım kızının, yavrusun yaşadıklarını duyunca kendinden utandı, aldığı rahat nefeslerden utandı, güldüğü her dakika her saniye için utandı, başını rahat bir şekilde yastığa koyduğu her gece için utandı... Ve tam o an söz verdi kendine o kızını, biriciğimiz koruyacaktı her ne olursa olsun, artık kızı için yaşıyordu onun çektiği acılar yerine, kötü anıları yerine ilmek ilmek iyi şeyler,mutlu anılar, gülücükler işleyecekti. Oğullarına son bir şans vermişti tabi bundan onların haberi yoktu eğer bu şansı değerlendiremezler ise onları hiç mi hiç iyi şeyler beklemiyordu...

Gece artık taburcu olucaktı bileğindeki çatlak ile atlatmıştı neyse ki kazayı iç kanama gerçekleşmemişti. Güler Hanımın da yardımları ile üstünü giyinip hastaneden çıkış yapmıştı önlerindeki siyah BMW ye doğru yürüyorlardı koluna giren kadına baktı Gece, o içini ısıtıyordu içinde betimleyemediği bir sevgi vardı bu kadına karşı ve bu onu rahatsız etmiyordu. Kızının ona baktığını hisseden Güler Hanım kafasını kızına çevirdi o anda Gece hafif gerilsede Güler Hanımın o sıcacık tebessümü onun gerginliğini çekip almıştı rahatlatmıştı...

Gece de ufak bir tebessüm gönderdi annesine ve arabaya bindiler eve doğru yol almaya başladılar. Gece çok gergindi hiç istemiyordu o eve gitmeyi ama Güler Hanım ile bir anlaşma yapmışlardı bu son şansları idi eğer bunu değelendiremezlerse 17 yaş gününde yanında 3 hafta sonra her şey son bulacaktı bunu zaman gösterecekti ​​​​​​... Zaman ilaç değildi göstergeydi bir nevi pusulaydı...

Güler Hanımın yardımı ile Gece de indi arabadan ve bahçenin koca kapısından geçip eve doğru yürümeye başladılar kapıya yaklaştıkça Ayçanın kahkaha sesi duyuluyordu bu Geceyi üzüyordu, hayır tabiki Ayçanın mutlu olması değil kendisin mutluluğun onun elinde olmasına ve de kendisinin mutlu olamamasına üzülüyordu Gece...

Kapıya vurdu Güler Hanım kapı Ege tarafından açıldı bıkkın bakışları ilk annesinin üzerinde durdu ve ardından Geceyi süzdü gözü çatlak elinde oyalandı sonra ise banane der gibi bir işaret yaptı ve salona geçti artık Ayçanın kahkahaları daha net duyuluyordu salona girer girmez tüm gözler onlara döndü 2 kişi hariç Ayça ve Aytaç çünkü Ayça Aytaç tan kaçmakla, Aytaç ise Ayçayı kovalamak ile meşguldü. Aytaç"YA AYÇA CİDDİYİM BEN ,VER ŞUNU SANA AİT BİR ŞEY DEĞİL KAYBOLURSA NE DİYECEĞİM BEN "diye bağırıyor Ayça ise " YA SANANE AYTAÇ SENİ ALAKADAR ETMEZ BEN GÖRDÜM, BEĞENDİM VE ARTIK BENİM HEM BANA DAHA ÇOK YAKIŞTI KAPA ÇENENİ VE PEŞİMİ BIRAK"diye bağırdı.

Güler Hanımın "KESİN SESİNİZİ VE OTURUN ARTIK " demesi ile o ikili de durdu ve Geceyle Güler hanıma döndü daha doğrusu Geceye dönen nefret dolu gözler...

Gece 1 adım geriledi ama Güler Hanım otoriter ve bir o kadar şefkatli sesi ile "Korkma kızım " dedi Gece küçük bir tebessüm gönderirken Ayça ise"Annecim niye korkayım ben ya " diyip kahkaha attı Güler Hanım hafif yüksek sesle "Sen benim kızım değilsin zaten benim tek kızım Gece hazır lafı geçmişken git artık Ayça evimde istemiyorum seni' Karan tam itiraz edicekken'HE OLURDA ONUNLA GİTMEK İSTEYEN OLURSA KAPININ YERİ BELLİ DEF OLUP GİDEBİLİR AMMA VE LAKİN O KAPIDAN ÇIKTIKTAN SONRA HİÇ BİRİNİZ BENİM EVLADIM OLAMAZSINIZ BİLMİŞ OLUN 'dedi ve bir nefes aldı, sözlerine devam etti' eee kimler gidiyor "dedi sakin bir sesle.

Kısa bir sessizlik oluştu bu sessizliği yine Ayça bozdu " Ay aman anne bir dur bak ne diyeceğim sana yeni bir takı aldım bak nasıl? "dedi ve boynundaki kalp şeklinde ki kolyeyi gösterdi ve iğrenç bir şekilde sırıtmaya başladı. Gece hızla öne atılarak ve de hafif yüksek bir sesle" Ne işi var sende benim kolyenin ne hakla alıyorsun yetmedimi aldıkların kolyemede mi göz diktin"dedi Ayçanın dudaklarından sessiz bir kıkırtı çıktı ve kolyeyi boynundan çıkartıp elinde tesbih gibi sallamaya başladı ve en sonunda duvara fırlattı ,fırlatması ile Gece "HAYIR NAPTIN" diyip hemen kolyeye koştu,Ayça ise"Opsss pardon tatlım yanlışlıkla oldu neyse birşey olmaz aldığın pazar tezgahından alırsın tekrar" dedi ve Geceyi izlemeye devam etti.

Gece yerdeki kolyeyi aldı ve kısa bir hasar kontrolü yaptı neyse ki bir şey yoktu dışında korkarak içini açtı ve fotoğrafları kontrol etti neyse ki bir şey olmamıştı hızlı ama sert adımlarla Ayçanın önüne adımladı ve işaret parmağını suratına sallayarak ve de ondan asla beklenmeyecek derecede sert ve soğuk bir o kadarda sakin sesi ile "Bana bak Ayça bu sana ilk ve son uyarım bende de ailemden de uzak dur 'Emre tam atılıyordu ki Emre'ye dönerek ve sesini de yükselterek' ABİLERİNİ ALDIN 'Aytaça baktı bu sefer' İKİZİNİ ALDIN KARDEŞLERİNİ ALDIN İÇİMDEKİ UMUTLARIMI TEKER TEKER KIRDIN , MUTLULUĞUMU ALDIN AL SENİN OLSUN İSTEMİYORUM AMA BİR DAHA BİR DAHA AİLEME ELİNİ UZATIRSAN HİÇ İYİ ŞEYLER OLMAZ HEM DE HİÇ ABİMDEN VE İKİZİMDEN UZAK DUR "dedi ve derin bir nefes aldı arkasını dönmeden, gözünü ayırmadan ondan 2 adım uzaklaştı .

Ayça" ONLAR BENİM ABİM BENİM İKİZİM HERKES BENİM HEPSİ BENİ SEVİYOR SEN YOKSUN SEN BİR UCUBESİN SEN SADECE PLANIMDAKİ BİR PİYONSUN VE OYUNUN SONUNDA YENİLECEKSİN KAZANAN BEN OLUCAM " dedi ve sustu Gecenin gözleri dolmuştu ama ağlamayacaktı kararlıydı ama arkadan gelen ses onu adeta ezip geçti Uzay...

Uzay"Aynen öyle ikiz"dedi ve sırıttı bu Uzay, Geceye çok yabancıydı Gece düşündü'o zaman ben de oyunu kurallarına göre oynayayım 'dedi ve"Madem öyle oyunu kurallarına göre oynayalım değilmi ama unutmayın piyon tek başına satranç tahtasının son karesine gelirse ister vezir olur ister kale demem o ki piyon deyip geçme bakarsın şah mat olmuşsun dimi" dedi ve ardından bir ses duyuldu "Aynen öyle kardeşim ne güzel öğretmişim satrancı" dedi o ses herkes kapıya döndü Geceden özlem dolu bir ses döküldü:

"ABİİİ GELDİN"

~🪷~🪷~🪷~🪷

Bir bölümün daha sonu kitap hakkındaki düşüncelerinizi yazarsanız sevinirim🪸

Öpüldünüzzz💋bir sonraki bölümde görüşürüz

Bölüm nasıldı?

12 oy gelmeden bölüm yok şekerler💞