------------------->Gece'den<------------------

Omuzumda ki sarsılmayla uyandım eve gelmiştik ve annem omuzumu sarsıyordu. "Hadi kızım kalk bakalım geldik" dedi gözlerimi araladım ve ona baktım ve başımı onaylarcasına salladım. Ve arabadan indik Esat abim ben iner inmez koluma girmişti Esat abime dönerek "Abi, umut abim nerde? " diye sordum o ise"İşleri varmış abim en kısa zamanda gelicekmiş merak etmesin dedi"dedi ve eve doğru yürümeye başladık ve eve ulaştık annem önden ilerleyerek kapıyı çaldı ve kapı genç bir çalışan tarafından açıldı. Annem içeri doğru ilerledi bizde abimle arkasından ilerliyorduk aslında o biyolojik abilerin hiç birini görmek istemiyordum bir kere bile gelmemişlerdi. Aslında zorunda değillerdi ama nezaketen gelmelerini isterdim ,ki ben öylesine biri değildim onların öz kardeşiydim en azından nasıl diye sormalarını isterdim gerçi onlar en baştan söylemişlerdi.Onlar kardeş istemiyordu onlar beni istemiyorlardı. Hiç onlara görünmeden odaya çıkmak istiyordum ama bunu dile getirmedim belki fikirleri değişmiştir düşüncesi ile abimle salona girdik girmemle kapıda çakılı kaldım gördüklerim gerçekmiydi?!

Ayça Karanın göğsüne yaslanmış yüzü gözü mosmor bileği sarılı bir şekilde rahatsız edici bir surat ifadesiyle bana bakıyordu tabi bakışlarından Esat abim dışanda kimsenin haberi yoktu anlaşılan çünkü onlar ayçaya sanki dünyanın en değerli şeyiymiş gibi bakıyorlardı onlar bana ayça yüzünden kötü davranmamışmıydı neydi şimdi bu?

Bu garip bakışmayı Esat abim bozdu"Ne oluyor burda ne işi var bu kızın burada abi neden geldi buraya?! "dedi hiddetle Karan" Sakın ol Esat ayça her şeyi anlatıcak bi oturun 1 haftadır sizi bekliyor eğer oyalanmadan gelseydin daha önce öğrenirdik "dedi ve oturmamızı bekledi Esat abim ilk bana baktı sanki onay bekler gibiydi hafifçe bsşımı salladım ve onayladım. Onaylamamla koltuğa oturdun annem girdi bu defa lafa" Keyfimize beklemedik 1 hafta Karan kız kardeşin yaralanmıştı tabi siz bir kere bile sormadığınız için haberiniz yok sizi böyle yetiştirmedim ben"dedi ve odayı terk etti .Karan bana dönüp sinirle "Görüyormusun eve girmemle bile dağıttın ailemizi annem cephe aldı bize ölmiyecekmisin sen keşke ölseydin"dedi sinirle tam Esat abim konuşucaktı ki ona sessiz bir sesle" Abi izin verir misin? " dedim ve durdurdum Karan'a dönerek"Sizin ailenizi yıkan ben değilim sizin davranışlarınız ben hiç bir şey yapmadım ama emin ol ki ölümüm en çok sen yaralayacak karan"dedim ve hastanede Güler hanımın bana tarif ettiği odaya girdim ve kapıyı kilitledim.Odayı hiç incelemeden kendimi direk yatağa attım ve yorgunlukla gözlerimi kapattım. Hiç birini affetmemeye yemin ettim.

----->Gece çıktıktan sonra salon<------

Genç kızın söyledikleri salondaki herkesin gerilmesine sebep olmuştu en çokta Karanın ama belli etmemeye çalışıyorlardı. Esat tam ayaklanacak kendi Karan soğuk sesiyle "Otur ve dinle sizin yüzünüzden bekledik zaten daha fazla bekleyemeyiz " dedi Esat abisinin söyledikleriyle oturdu ve "merakla bekliyorum yalanlarını" dedi ayçaya bakarken ayça titrek bir nefes aldı ve lafa başladı"Ben hiç birşeyi isteğimle yapmadım tehdit etti beni o mehmet yapmazsan öldürdüm hepsini dedi söyleyemedim size söylersem öldürürdü sizi herşeyi o planladı o ne dediyse onu yaptım 8 yaşından beri onun söylediklerini yapıyordum taki 14 yaşına kadar o zaman söylemişti bizi Gece ile bilerek karıştırdığını gecede biliyormuş aslında size şimdi masum kız ayağı yapıyor ama masum değil mehmetle birlikte çalışıyor hala sizi tamamen dağıtmaya geldi o ben onunla gittikten sonra anlattı bana herşeyi bu gecenin vurulmasıda planlaydı adam tuttular herşey planlıydı Umutta bu işte , bana bunları anlattıktan sonra karşı öıktım size söylemeye geliyordum dövdü beni işgence etti zorla kaçtım da geldim" dedi ve ağlamaya başladıkaran onu kendine çekti ve sımsıkı sarıldı Esat ise hala bol gözlerle ayçaya bakıyordu gece deki izleri görmüştür her şeyi umuttan dinlemiştim inanmazdı bu kıza "He tamam ayça biraz daha at kime döndürdün kendini söyle hadi uğraştıtma bizi senin yalanlatına karnım tok benim gece böyle biri değil" dedi ve orayı hızla terk etti ayna ise onu hiç umuramadı inandırması gereken kişi inanmıştı. Karan. Gecenin sonu olucaktı ve buna kimde engel olamayacaktı Ayça ve Mehmet'in planı kusursuz işliyordu.

-Yazardan devam-

Karan hızla ayağı kalktı ve Gecenin odasına doğru yol aldı bunun hesabını soracaktı ona kapıyı açamaya çalıştı ve kapının kilitli olmasıyla iyice sinirlendi ve kapıyı kırdı .Çıkan sesle korkuyla uyanan gece yatakta adeta sıçradı ve yatakta oturur hale geldi ve içeri giren karanı gördü karan çok öfkeliydi gözü kimseyi görmüyordu hızla gecenin yanına adımladı ve gecenin boğazını sıkı sıkıya tutmaya başladı "SEN NASIL BİR İNSANSIN HE NASIL KIYDINIZ AYÇAYA BİDE BİZİ DAĞITICAKSIN HEH ÇOK BEKLERSİN KÜÇÜK UCUBE,KARDEŞLERİME DOKUNMAYACAKSIN-elini geceni yarasına getirdi ve acımadan bastırdı-BURASIMI AÇIYORDU DAHADA ACIYACAK SANA YAŞARKEN ÖLÜMÜ YAŞATICAM " dedi ve geceyi bir çöpmüş gibi fırlattı gece acıyla kendini yatağa bıraktı karan son kez ona bakıp odadan çıktı ama kapının arkasında onları keyifle izleyen ayçadan habersizdi ayça ise mutluydu Gecenin sonunu kendi eliyle getiriyordu karan plan kusursuz işliyordu....

Şimdilik...

BÖLÜM ÇOK İÇİME SİNMEDİ AMA YİNEDE YAYINLADIM ÇÜNKÜ OY SINIRINI GEÇMİŞSİNİZ 💥🧚🏼‍♀️💥🧚🏼‍♀️

Ayöa hakkında ne düşünüyorsunuz sizce planı ne?

Umut'un halletmesi gereken o iş ne?

Babamın Murat bey sizce nerelerde?

Hatırlatma :oy vermek ücretsizdir

Oy sınırı:10💥