Yeni Üyelik
1.
Bölüm

Giriş

@gizemliyazardemir0

Bugün de güne telefonumdan yükselen ezan sesiyle başlamıştım. Artık minareden duyduğum gerçek ses ile uyanmak istiyordum. Bunun için ise planım hazırdı. Sadece sorunsuz bir şekilde inşAllah gerçekleştirmek vardı.

 

Şeytanın vesveselerine uymadan euzu besmele çekerek yatağımdan kalktım. Vakit huzura kavuşma vaktiydi. Banyoda abdestimi alarak odama döndüm ve namaz kıyafetlerimi giydikten sonra seccademide sererek namaza durdum. Huşu içinde kıldığım namazımdan sonra ellerimi semaya açarak bugünün sorunsuz geçmesi için duamı ettim.

 

Sessizce mutfağa indim. Her zamanki gibi babam annemi mutfakta sıkıştırmış kahvaltı hazırlamasını engelliyordu, yardım etmek bahanesiyle. Onların bu aşkı beni hep büyülemiştir. Kaç yaşında, kaç çocukları olursa olsun birbirlerine hâlâ sevgi ve muhabbetle bakıyorlardı.

 

"Emin çocuklardan biri gelirse bittin sen bak ciddiyim." Annem elindeki kaşığı babama doğrultarak onu tehdit ediyordu ama babamın taktığı söylenemez.

 

"Gelsinler toprak gözlüm, karım değil misin? Hem sanki hiç yakalamadılar." Babamın bu iltifatlarına her zaman düşerken annem ne yapabilirdi ki? Babam annemin yanağından öptükten sonra ağzına bir tane salatalık atarak kahvaltılıklardan masaya koymaya başladı. Annem ise gülerek söyleniyordu.

 

Daha fazla onları izlemeden neşeli bir şekilde mutfağa girdim. Ne de olsa sabahki mutluluk dozumu almıştım. Annem ve babamın birbirine olan aşkının hiçbir zaman bitmemesi için dua etmeyi de unutmamıştım tabii nazar duasınıda.

 

"Hayırlı sabahlarınız olsun çifte kumrular." Onları gördüğümü belli ettikten sonra keyifle annemin kızaran yüzünü izledim. Sonra babamın yanına giderek yanaklarına sulu öpücükler bıraktım. Oda tıpkı benim gibi öpmüştü beni. Tezgahtan yüzünü kaldırmayan annemi de öptükten sonra beni haşlamasın diye babamın arkasına saklandım. Annemin gazabına uğramak istemezdim. Aradan babama bittin sen bakışları atmayı ihmal etmemişti.

 

Annemin bana bir şey yapmayacağını anlayınca sandalyeme oturdum. Ve meraklı bakışlarına da maruz kalmıştım.

 

"Hayırdır kızım bu kadar erken saate kalkmazdın sen namazdan sonra uyuman gerekirdi." Beni iyi tanıyan anneme bir şey çaktırmamaya çalışarak "Pastaneye gidicem anne siparişler çok fazla onları halletmem lazım." Diyerek aslında yalan söylememiştim. Ama siparişleri çoktan hazırlamıştım, çok kısa bir işlemden sonra sadece teslim etmek kalmıştı.

 

Fransa'ya dört yıl önce taşınmıştık. Babamın işi nedeniyle ben o zaman liseye yeni başlamıştım ve ara tatildeydik yani bir dönemimi Türkiye'de okumuştum. Ve buradaki okuluma alışmak, dilini öğrenmek, yeni arkadaşlar, yeni okul en önemlisi de yeni bir ülkedeydik. Bu benim için çok zorlu bir süreçti. Biraz kendim için ve ailem içinde zorlamış olabilirdim. Yani Türkiye'ye geri dönmek için her şeyi yapmıştım.

 

Kendime sandviç hazırladıktan sonra annemle babama bir şey çaktırmadan ikisini de öperek mutfaktan çıktım. Ağabeyim bugün izin günü olduğu için uyuyordu ve uyanıp beni yakalamasını istemezdim. Çünkü gözümden anlardı bir planım olduğunu.

 

Sonunda feracemide üzerime geçirerek askılıktan çantamı da aldıktan sonra arabaya ulaştım. Arabanın kapısını usulca açtıktan sonra çantamı yan koltuğa atarak arabayı çalıştırdım. 19 buçuk yaşında olmama rağmen hem ehliyetim vardı hem de çok iyi araba kullanabiliyordum. Ağabeyim sağ olsun. Kafama vura vura öğretmişti:)

 

Pastanemiz uzak sayılmadığı için beş dakika da gelmiştim arabayla. Benden önce yanımızda çalışan bizim gibi gurbette yaşayan Sevim abla çoktan açmıştı pastaneyi. Kalan siparişlerin son işlemlerini de hallettikten sonra havaalanına gidebilirdim. Sevim abla beni görünce şaşırmıştı bu kadar erken bir vakitte pastaneye geldiğim pek görülmemiştir de. Çünkü ben uykuya aşık bir kızım.

 

Kısa bir sohbetten sonra ona veda ederek dışarıda işlerim olduğunu söyledim ve arabaya binerek havaalanına yol aldım. Bineceğim uçağın saatini yetişebileceğim en erken vakte almıştım. Bir an önce ülkeme kavuşmak istiyorum. Havaalanına geldiğim zaman arabamı park ederek çantamı aldım ve indim. Arabayı buradan aldıracaktım. Her şeyi önceden ayarlamakla iyi yapmışım.

 

Havaalanınandan içeri girerek gerekli işlemleri hallettim. Uçağın vakti geldiğinde bavulumu da alarak uçağa bindim ve yerime oturdum. Bir büyük bavulum, laptopumun ve patenlerimin olduğu küçük bavul ve çantam vardı.

 

Telefonumu uçak moduna aldım ve besmele çekerek hayırlı bir yolculuk geçirmek için dua ettim. Uçak havalanmaya geçtiğinde çoktan kemerimi takmıştım. Türkiye'ye kadar uyumayı planlanıyordum. Ama uçakta uyumak benim için pek kolay olmayacaktır. Telefonumdan bir şarkı açıp bluetoothtan kulaklığıma bağladım. Şaldan dolayı dışarıda takamayacağım için evde takıp şalımı öyle yapmıştım. Gözlüğümü de çıkarıp çantama koydum. Ne zaman olduğunu bilmeden uykunun kollarına kendimi bıraktım.

 

Duyduğum anons sesiyle gözlerimi araladım. Yanımda oturan teyze yoktu. Uçak inişe geçmişti demekki. Kemerimi hiç çıkarmadığım için sorun olmamıştı muhtemelen. Herkesin indiğini görünce bende eşyalarımı alarak uçaktan inmek için harekete geçtim. Üç buçuk saat nasıl geçmişti hiçbir fikrim yoktu. Şimdi annem, babam, ağabeyim ve ikizler ortalığı birbirine katmış olmalılar. Bir hafta sonra zaten gelecektik Türkiye'ye ben sadece önden gelmiştim bu kadar yani. Ama bunu gelde aileme anlat. Her zaman uçarı bir kız olmuştum zaten. Adımın anlamı kolaylık olsa da çevreme kolay bir hayat yaşatmamıştım.

Telefonu uçak modundan çıkararak anneme nerede olduğuma dair mesaj atarak, telefonu tekrar uçak moduna aldım. Bavullarımla uçaktan indim bir taksi bulduktan sonra komşu teyzemin evine gitmek kalmıştı.

Sevda teyzem benim ikinci annem gibidir, Ahmet amcam ile babam ise arkadaşlarmış bir ara ayrılsalarda evlendikten sonra komşu olmuşuz. Evlerimiz yan yanaydı. Ben hep ona komşu teyzem derdim. Zeynep ablam benden iki yaş büyüktü. Bir de Poyraz Ali ağabey vardı iki kardeşler. Birlikte büyümüştük biz. Ağabeyimle çok sıkı dostlar.

Şimdi Ahmet amcam işi için şehir dışındaydı ve Ali ağabeyde görevde olduğu için onlarda kalmamda sıkıntı yoktu. Bunları sık sık telefonla konuştuğum Zeynep ablamdan öğrenmiştim. Çaktırmadan sormuştum yani.

Havalanından eşyalarımla çıktım ve yolun kenarında bekleyen bir taksi gördüm şansım yaver gidiyordu galiba. Bavulumu sürükleyerek taksiye doğru ilerledim. Camları kapalı olan arabanın camına vurdum. Birkaç saniye sonra kapı açıldı ve bir kadın çıktı. Kadın taksici görünce şaşırmıştım bu yüzüme de yansımıştı ki kadın bana gülümsedi.

"Merhaba boş musunuz acaba?" Diye sordum ne diyeceğimi bilememiştim. Gülümsemesini bozmadan "Evet buyrun lütfen." Diyerek beni taksiye yönlendirdi. Arabanın etrafında dönerek bavulumu aldı ve bagaja yerleştirdi. Benim zor zekat taşıdığım bavulu zorlanmadan kaldırmıştı. Daha fazla ona bakmadan arka koltuğa oturdum.

Bagajı kapatarak o da sürücü koltuğuna oturdu. Çalıştırmadan önce bana "Nereye efendim?" Diye sordu. Gideceğim yeri söyledikten sonra telefonumdan saate baktım. Ülkemi gerçekten çok özlemişim.

Sonunda komşu teyzemin evine gelmiştik. Taksimetreden ücrete bakarak türk lirasına çevirdiğim parayla ödedim. Ona veda ederek kartvizitini aldım Aslıhan abladan, taksiye ihtiyaç duyduğumda ilk arayacağım kişi o olacak. Neden bu işi yaptığını da öğrenmiştim. Babası vefat ettikten sonra ailesini geçindirmek için taksicilik yapmaya başlamış. Benim gibi araba kullanmayı çok sevdiği için ona en yakın meslek bu olmuş. Birlikte arabadan indiğimizde bavulumu yine zorlanmadan bagajdan çıkarmıştı. Bavulumu yanıma aldıktan sonra el sıkışıarak vedalaştık.

Komşu teyzemin demir bahçe kapısından içeri girdim ve kapıyı çaldım. Sabırsızlıkla kapının açılmasını bekledim. Kapının açılmasıyla canım komşu teyzemi gördüm.

"Komşu teyze ben geldim." Diyerek ona sarılmak için kollarımı açtım. Ama o karşımda şaşkınlıktan ağzı o şeklini almış şekilde kaldı. Sonra ise "Yüsra..." Diyebildi.

Fransa'da beni merak eden ailem ve onlardan habersiz ve izinsiz geldiğim ikinci ailem olan kadınının karşısındaydım. Onu görünce ne kadar çok özlemiş olduğumu daha iyi anlamıştım. Şimdi ise bana sımsıkı sarılması ve çocukluğumdaki gibi başımı okşamasanı istiyorum.

 

(...)

 

Selamün aleyküm herkese...

İlk kitabımla karşınızdayım umarım beğenirsiniz ve takipte kalırsınız...

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın...

Keyifli okumalar dilerim...

Hepinizi Allah'a emanet ediyorum❤️ 🌼...

Gizemliyazardemir0

 

 

Loading...
0%