Ko-koray'ın burda ne işi vardı,nabzım hızlanmaya başladı o kadar garip hissediyordum ki nefes almakta güçlük çekiyordum neden böyle hissediyordum?

Daha fazla oyalanmadan odamın camını açtım buranın benim odam olduğunu nerden biliyordu bilmiyorum...

Biz binanın 1.katında olduğumuz için rahatlıkla Koray'ı görebiliyordum, Koray'ın sesimi duyabileceği bir ses tonuyla konuşmaya başladım:"Koray,ne yapıyorsun burda?"Sesimin heyecan ile çıktığına emindim,umarım bu saçma heyecanımı anlamamıştır...

Koray odamın camına doğru yaklaşıp:"Aşağıya gel,önemli bir şey konuşmamız lazım." Dedi.Ne?Bu saatte kendimi yırtsamda annemler aşağıya inmeme izin vermezler hatta bir erkekle buluşmama hiç izin vermezler...

Koray'a bakıp:"Saçmalama bu saatte gelemem." Dedim. O da bana bakıp:"Tamam ben geliyorum o zaman." Dedi.Hayır hayır, kalbim yavaşla biraz...

Hızla:"Korayy." Diye bağırdım oda olduğu yerde durdu. Ben de konuşmaya devam ettim:"Tamam bekle orda geliyorum." Dedim. Yani onun bizim eve gelmesindense benim aşağıya inmem daha mantıklıydı.Onunla hızlıca konuşup eve geri çıkacaktım...

Saate baktığımda saat 21:00'ı gösteriyordu,annem ile babam yarın işe gidecekleri için bu saatte uyumuştu, kardeşim odasındaydı, ablam ise salonda televizyon izliyordu...

Koşar adımlarla ablamın yanına gittim ve :"Abla benim tam şuan dışarıya çıkmam lazım 10 dakikaya gelirim lütfen idare et beni." Dedim. Ablam arkamdan bağırıyordu ama onu duymadan hemen aşağıya Koray'ın yanına gittim. Koray beni görünce gülümseyip kısa ama bir o kadar değişik bir konuşma başlattı:

Ayça/Koray Konuşma:

Koray:Selam!

Ayça:Başlatma selamına hemen ne söyliyeceksen söyle gitmem lazım.

Koray:Aa ayıp ama selamsız olmaz.

Ayça:Koray oyun oynamayı bırakta konuş.

Koray:Selamsız olmaz.

Ayça:Ayy,Selam Koray Selam konuş artık konuş.

Koray:Tam olmadı ama.

Ayça:Koray komik değilsin.

Koray:Neyse konuşuyorum, bana hastanede verdiğin sözü hatırladın mı?İstediğim bir şeyi yapacaktın.

Ayça:Bu saatte ne istiyeceksin benden?

Koray:Sevgili olalım.

Bunu asla beklemiyordum,o an tüm sesler sustu...Sadece ben ve olması gerekenden fazla atan kalp atışım vardı ortada...Sakinleşmek istesemde bunu yapamadım...

Ayça:Nasıl yani?

Koray:Bildiğin sevgili olalım diyorum.

Ayça:Beni seviyor musun?

Koray:Seni seviyorum ya da sevmiyorum bunun önemi yok, sen sadece bana verdiğin sözü yerine getir ve istediğimi yap.

Ayça:Beni sevmiyorsan neden?

Koray:Sadece 3 gün katlanamaz mısın bana.

Ayça:Neden ama neden?

Koray:Bak saçma biliyorum ama benim acilen bir sevgiliye ihtiyacım var.Eğer seninle sevgili olmazsam beni seven bir kızla her an aynı ortamda bulunmak zorundayım.

Ayça:Nasıl yani?

Koray:Bak beni seven bir kız var ve arkadaşlarım onunla sevgili olmamı istiyor Allah'ın belası kız hayatımın her yerinde eğer seninle sevgili olursam o baş belasından kurtulurum.

Ayça:Sen otoriter birisin kızı bir azarlasan senin peşini bırakır.

Koray:Bana söz verdin istediğim bir şeyi yapıcaktın, 3 gün sevgilim olmanı istiyorum.

Ayça:Yani o kızı reddetsen peşini bırakır.

Koray oflayarak benim yüzümü kendine doğru çevirerek:

Koray:Sevgilim ol sadece 3 gün.

Sakin Ayça sakin...

Ayça:Böyle bir şey yapmam.

Koray:iyi o zaman sizin eve gidiyorum, ailene senin telefonunun çalınmadığını ve onlara yalan söylediğini söyliyeceğim.

Ayça:Böyle bir şey yapamazsın.

Koray:Eğer sözünde durmazsan neden yapmiyim?

Ayça:Tehtit ediyorsun yani beni.

Koray:Yani tam olmasada bir nevi tehtit ama sen öyle hissetme canım.

Eğer Koray bunu annemlere söylerse Annemgilden bir ton azar işitirdim çünkü onlar yalanı sevmezler,ama korayla sadece 3 gün sahte sevgililik yapmak bana bir şey kaybettirmezdi,sadece 3 gün sonuçta...

Ayça:Kabul.

Koray:Dünden razıymışsın sende.

Ayça:Ya ne demezsin.

Koray:Neyse Sevgilim,uykum geldi yarın görüşürüz...

Bu sahte kelime bile beni benden alıyordu...

Koray'a bakmayı bırakarak eve doğru yürüdüm o kadar garip hissediyordum ki sahtede olsa bu benim için bir ilkti...

Kendimi sakinleştirip eve girdim ve ablamla karşılaştım sinirle beni inceliyordu...

Sonunda beni incelemeyi bıraktı ve kolumdan tutup beni kendi odasına götürdü sonra da konuşmaya başladı :"Gece gece nereye gittin anlat bakalım." Dedi.Her ne kadar korksamda ablama tüm olanları tek tek anlattım...

Ablam her şeyi tek tek dinledikten sonra konuşmaya başladı:"Sen Koray'ı seviyor musun Ayça?" Dedi. Bu soru beni garip hissettirsede reddettim ama ablam pek inanmiyarak:"Ayça eğer sen Koray'a karşı hiç bir şey hissetmeseydin ne olursa olsun onun bu teklifini reddederdin." Dedi. Bu kelimeler yüzüme sertçe çarpmıştı bunu beklemiyordum...

:"Yok abla niye seviyim, yeni tanıştık dedim ya sadece 3 gün dayanıp ona verdiğim sözü tutacağım." Dedim o da gülerek :"İyi öyle olsun güzelim, sonra ben Koray'dan çok hoşlanıyorum öyle böyle demeye gelme sakın." Dedi. Bende gülerek ona karşılık verdim ve odama geçtim.Garip hissediyordum,nedensizce mutluydum...

hızlıca yatağıma geçip telefonumu elime aldım bu olayı arkadaşlarıma anlatmalıydım,yani en azından kız arkadaşlarıma ama telefonumun çalındığını düşündükleri için onları kendi telefonumdan değil ablamın telefonundan görüntülü arayacaktım tabii ablamdan telefonunu almam çok uzun sürdü...

Görüntülü Arama:

Ayça:Kızlarr nasılsınızz?

Betül: Noldu Ayça gece gece?

Ecrin:Bir sorun mu var?

Aslında şuan onları aradığım için azda olsa pişmandım,sonuçta biz Koray'la gerçekten sevgili olmamıştık...

Dilara:Evet, Noldu?

Ayça:Kızlar ben birisiyle sevgili oldum galiba.

Ecrin:Nee?Kiminlee

Betül:Ay,şaka yapıyor olmalısın.

Dilara:Sen ve sevgili mi? Kim bu şanslı kişi?

Ayça:Şey,hani bugün hastaneye gelip sizi odadan çıkaran çocuk varya onunla.

Arkadaşlarımın bir anda yüzü asıldı bu kadar sinirleniceklerini düşünememiştim,galiba sizi odadan çıkaran çocuk demem, biraz ayıp olmuştu.

Dilara:Evet şakan bittiyse kiminle sevgili olduğunu söyle.

Ayça:Şaka değil kızlar.

Ecrin:Hay senin zevkine...Ama Okandan iyidir.

Betül:Ayça çocuk yakışıklı ama çok huysuz ya.

Ecrin:Ay keşke Okanda yakışıklı olsaydı en azından bir gideri olurdu.

Dilara:O huysuz ile sevgiliyim deme.

Ecrin:Aslında çok kötü bir seçim değil mesela Okan daha beter hem tipsiz hem huysuz.

Betül:Ayy başlarım senin Okanına.

Dilara:Cidden ya.

Ayça:Kızlar yani o kadarda kötü çocuk değil.

Dilara:Ayça o çocuk iyi bir seçim değil.

Betül:Bizi odadan kovdu hatırlarsan.

Ecrin:Yani olsun o kadar mesela Okan beni ilerleyen bir arabanın üstüne itmişti...

DİLARA ECRİN KİŞİSİNİ KONUŞMADAN ATTI

Dilara:Sabah kalkıyor Okan akşam yatıyor Okan yeter yeter ya.

Betül:Aşık işte, aptal itiraf edemiyor kendine.

...

Ayça:Neyse kızlar bu konuyu sonra konuşuruz şimdi uyumam lazım.

Dedim ve telefonu yüzlerine kapattım.

Bu saçma muhabbet sinirlerimi bozmuştu tamam Koray onlara kötü davranmış olabilirdi ama arkadaşlarımın benim kararlarıma saygı duymaları gerekirdi, yani en azından az da olsa anlayış gösterselerdi...

Ablamın uyumuş olduğunu düşünerek ona telefonunu götürmeyip,telefonu komidinin üzerine koydum ve saati kontrol ettim. Saatte baktığımda saat 22:10'u gösteriyordu.Yarın basketbol kursum olduğu için erken uyumaya karar verdim...

Tam gözlerimi kapatıp uyuyacakken Caner'in telefon aramasıyla karşı karşıya kaldım Caner beni ablamın numarasından arıyordu çünkü ona hastanede eğer beni aramak isterse ablamın numarasından aramasını söylemiştim...

Hâlâ ona sinirliyim bu yüzden bu aramayı reddettim ama o tekrar aradı üst üste onun aramasını reddediyordum ama ısrarla tekrar arıyordu.

Telefonu sinirli bir şekilde açıp:"Ne var Caner?" Dedim. Ama karşıdan gelen ses Caner'in sesi değildi...

-"Merhaba,Siz Caner Bey'in neyi oluyorsunuz?"

Korkarak:"Arkadaşıyım,önemli bir şey mi oldu?" Dedim karşıda ki ses ise:

-"Bu telefonda sadece iki kişi kayıtlıydı biride sissiniz, lütfen korkmayın ama biraz önce Caner Bey'i hastanemize getirdiler kendisi yaklaşık yarım saat önce bir trafik kazası geçirmiş." Dedi...

Elimden düşen telefonun farkında bile değildim...