"Ivy? ” Violet Leonardın gerçek ebeveynlerinin yanlsarındayken annesi ardından kahyalığa geçen kadına doğru yürüyüp arka bahçede yapılan düzenlemelere baktı. Oldukça geniş olan giriş balo için düzenlenmekteydi bahçeye dek uzanması fikri ise V-kontesten gelmişti.

" Evet Leydi Wellbourn? " Ivy bir ay evvel kraliçe tarafından çağırılıp giden kızın geri dönüşüne pek memnundu. Violet ekselanslarının yeni ailesine oldukça hakimdi. Ne zaman ne isteyeceklerini nerede ne yapacaklarını biliyordu. Can gelmiş yüzüne ve zamane modası için oldukça tuhaf kaçan kahküllerine bakıp gülümsedi. Şu bir gerçekti ki güzel görünüyorlardı. Alnında ve yüzünün kenarında bulunan izlerin örtülmüş olması da leydinin avantajıydı.

”Yeterince hazır mıyız? Açıkçası bende tam olarak ne yapmamız gerektiğinden emin değilim... Biraz çiçek orkestra içecek ve bolca lezzetli atıştırmalık gerekiyormuş... "

"Belli bir konseptimiz olsaydı çok daha kolay olurdu. "

"Konsept? O nasıl olacak? "

"Şey gibi... ” kadın etrafına baktı. " Beyaz... Yahut maskeler... Güller... Davetiye kartında leydi ve lordlara nasıl giyineceklerini yazabilirdik"

"Herkese beyaz giymelerini söylemek gibi mi? "

"Ve herşeyi beyaz dizayn etmek"

Violet kıkırdadı. "Bırakalım herkes istediğini giysin Ivy. Bu insanlara fazladan fatura çıkartmak olur. "

"Londra o faturaları ödemek için çıldırıyor leydim. Sezondayız ve bu alelade bir balo değil. Ah sevgili dük... Herşeyhala rüya gibi... "

"Pekala... Sevgili dükümüze gidip nasıl bir konsept istediğini soracağım." Violet başını iki yana salladı. "Lakin vereceği cevaptan ben mesul değilim... " Violet iç geçirdi.

"Her tür cevaba hazırlıklı olacağımızdan emin olabilirsiniz leydim. " Ivy sırıttı. Nede olsa Kont Wellingtonun çalışanlarıydı onlar. Balo ortasında herkesi kovalamasını yahut yiyecek ve içecek masrafını davetlilerden çıkarmasını dahi anlayışla karşılayabilirler hiç de garipsemezlerdi. Hoş Leonard naif bir kişiliğe sahipti. Annesi gibi...

"Unutuyordum... " Violet iç cebinden çıkarttığı kağıdı kadına uzattı. Davetiye listesinde bulunması gereken kişiler. Kral Charles böyle uygun gördü. "

Ivy listeyi kontrol ettikten sonra alnını kırıştırdı. "Kont Wellington ve ailesini göremedim. "

"Onlar olmayacaklar Ivy. Max- Dük hazretleri Kont Wellingtonu listeden sildi. " Violet kadın sorgulamaksızın kafa salladığında derin bir nefes aldı. Doğrusu kimsenin amcasının, yeğenlerininyaşadığından ve kasıtlı olarak Leonard ve Daisy'i ölüme terk ettiğinden haberinin olduğunu sanmıyordu ve hesap sormamak Leonardın naifliğiydi. Yalnızca kaleyi terk edip kırsala yerleşmeleri için talimat vermişti fakat başka bir eylemde bulunmamış yahut görüşmek dahi istememişti. Violet kendi kendine omuz silkip ellerini ovalayarak Leonun çalışma odasına doğru ilerlemeye koyuldu. Bu çok özel bir mesele idi ve asla sorgulamayacaktı. Giydiği parlak kahve rengi elbisenin eteklerini tutarak bir üst kata çıktı ve durup soluklandı. Bu korseler nefes almasını güçleştiriyordu. Kemikleride ağrımıyor değildi. Genç kız derin yakasından kendini belli eden göğüsleri üzerine sper olmaya çalışan altın renkli fırfırları düzeltip kendi kendine güldü. Çok uzun bir vakittir gizlenme ihtiyacı hissetmemişti. Odanın önüne geldiğinde ise toparlanmaya çalışarak ellerini önünde bir etti. "Lütfen dük hazretlerine geldiğimi haber verin" Uşak hızlı bir baş selamı ile içeri girdi ve Violet adı duyulduğunda içeri süzüldü.

"Vi? " Leonard gülümseyerek başını kaldırdı.

"Birşey sormam gerekiyor" Genç kız etrafa bakındı. Ryan yoktu.

"A-ağabeyim burada d-d-değil"

"Önemli değil. " Violet kafa salladı. "Sorum sanaydı"

"E-evet? "

"Balo için bir konsept olsa çok daha iyi olurmuş ve bu senin balon olduğundan özellikle istediğin birşey var mı sormak istedim. " Çiçekler ne renk olsun ya da insanlar... "

"İ-i-insanlar b-bizi gördükçe m-m-mora çalıyorlar z-zaten" Leonard güldü. "B-b-bir isteğim y-yok"

"Birşey iste Max. Bu işleri kolaylaştıracak. Ya da zor yapacak bilemiyorum fakat yardıma ihtiyacım var. "

"At... A-a-atlar... K-k-konsept a-at olsun Vi"

"At... " Violet dudaklarını kemirdi. "İnsanlara at gibi giyinmelerini mi söyleyelim"

Leonard duru mavi gözlerini küçülterek gülümsedi. "İ-insanlara d-d-değil a-a-atlara balo v-v-vermek isterdim"

"Ah evet... Pekala... Bunu Ivy istedi. Gidip bu isteğinle nasıl başa çıkacaklarını görelim... "

"G-g-gelmene s-s-sevindim Vi" Leonard kaşlarını kaldırdı. "H-hepimiz s-sevindik"

"Dük hazretleri daha mı akıcı konuşuyor yoksa bana mı öyle geliyor. "

"S-s-sesli okumalar işe y-y-yarıyor gibi. "

"Bir önemi yok Max... Senin duruşun yeter... " Violet gülümsedi. "Tedirgin olma. Biz her daim yanındayız"

"İ-iyi ki b-buradasın... " Leonard kafa salladı ardından boğazını temizledi. "H-hepimiz b-b-böyle düşünüyoruz"

"Pekala gidip işime bakayım"

"V-vi? "

"Hı? ”

" Güzel g-g-görünüyorsun... H-h-hepimiz"

"Öyle düşünüyorsunuz... " Violet başını iki yana salladı. "Umarım Londrada hem fikir olur"

"Londra neye hem fikir olur? " Ryan odaya girip Violetten yana baktı.

"G-güzelliğine" Leonard dudak büktü. "B-b-bundan şüphem y-y-yok"

"Ben gideyim" Violet Ryana döndü.

Genç adam ise anlam veremeyen bir ifade ile çıkan kadının ardından baktıktan sonra elini beline dayadı. "Ben mi yanlış duydum yoksa kurukafa londranın onu güzel bulmasını mı istiyor... Tüm Londranın"

"H-h-her g-g-genç kadın g-gibi... "

"O Violet Kardeşim" Ryan sinir bozukluğu ile güldü.

"E-e-evet... O-o Vi... B-beğenilmek i-i-için g-g-güzelliğe i-i-ihtiyacı da y-yok" Leo kışkırtmayı severdi. Bunu sakince yapmakta da gerçekleri insanın yüzüne çarpmakta da üzerine yoktu. "Ne ş-ş-şans a-a-ama h-h-hem i-içi h-h-em dışı g-güzel"

"İçini bilmem ama dışı güzel pek çok leydi ile tanışman için bir balo düzenliyoruz Leo. Fazla yorum yapacağına oturup hangisini seçeceğini düşün. Eş olark. "

"S-s-s-siktir o-o-oradan!" Leonard kaş çattı.

Ryan kardeşinin bozulan suratına gülmeye çalışarak cam önüne doğru ilerledi. Londranın Violeti beğenmesi mi? Yeterince leydi olduğunu unuttuklarını varsayıyordu. Violetin bu tarz şeyleri umursamadığını da gayet iyi biliyordu. Umursamaya başlamış ta olabilirdi bu oldukça doğaldı. Genç adam kaş çatarak arkasına dönüp kapıya baktı. Londrada ilgi bekleyen tek leydi Violet değidi. Fakat ilgisini sunmak üzere pusuya yatmış tek beyefendi de Ryan değildi. Genç adam saçmaladığını düşünerek sırıttı. Violet ilgisini, bakışlarını başka yöne çevirmezdi... Peki ya çevirseydi?

---

Ryan odasına gitmek üzere merdivenleri tırmanırken uzun koridorda elinde bir porselen tabak, üzerinde turta dilimleri ile Violeti gördüğünde yanına giderek elini tabağa uzattı. "Yolu şaşırdın sanıyorum. Odam bir üst katta " Genç adam eline yediği şapşakla dudaklarını düzleştirdi.

"Benim ki ise burada... " Violet tabağı kendine çekti.

"Elmalı mı onlar? "

"Hı? Evet... " Genç kız omuz silkti.

"En sevdiğim"

"Mutfakta bolca var Ryan bunlar benim." Violet arkadan gelen yardımcısına tabağı uzattı. "Bunu masaya koy lütfen"

"Bana yok? " Ryan gözlerini kırpıştırdı.

"Sana var Ryan hemde bolca. İstiyorsan aşağı haber et getirsinler" Genç kız bakışlarını kaçırdı. Onun için de götürüp götürmemek adına epeyce git gel yaşamış olsa da bazı sözlerin üzerine yapışıp kalmaya devam edemezdi. "İyi geceler Ryan"

"İ-iyi geceler... " Ryan kadının hiç tereddütsüz odaya girmesiyle olduğu yerde dudaklarını kemirdi. Kadın haklıydı aşağıda çokça olmalıydı üstelik ağzına atacağı bir lokmayı da ondan bekleyemezdi ya. Onca yıl kendi payından bir lokma alıp ona yedirebilmek için uğraşmışken üstelik... Ryanastığı suratıyla mutfağın yolunu tutarken düştüğü boşluktan çıkamaması için ayaklarına okka okka turta bağlı olduğunu hissetti. Öyleyse o da yemezdi... Önemli olan da yiyecek değidi zaten... Genç adam ayaklarını yere sertçe basarak yeniden odasına yönelmişken "işte yine başladın Ryan! " diye söylendi. Özgürlüğe farklılığa ne oluvermişti? Turtaları pekala başkası da getirebilirdi. Peki ya Violet de başkalarına götürseydi...

---

Öyle yan cebimde dursun yok Ryan efendi. Daha çoookkkk düşersin o kaosa....

Aslında bu bölüm diğerinin devamı olmalıydı ama sanırım hikayede bölüm kalabalığı olması için tek tek mini mini atacağım. Şöyle 30 lara doğru ilerlerse mutlu olacağım.

Bu şarkıda Ryan karakterini bekliyormuş...