Evelyn onun için rüya gibi geçen düğün balosu ardından ailesiyle vedalaşmış kalan son sandıkları arabaya yüklenmiş Hulmedaki kaleye gitmek için müstakbel kocası ile birlikte yola koyulmuştu. Sezon henüz tam olarak bitmemiş olsada Edward Londrada değil kendi kalelerinde olmak istemişti. Mahremiyet önemliydi. Sonuçta onlar yeni evliydi. Genç kız yolculuk için giydiği sade tarlatansız toprak rengi elbisesinin etekleri ile oynamaya koyuldu. Yaklaşık üç saattir yoldaydılar Edward bu süreyi dışarda at üzerinde geçirmişti. Evelyn Bernardın da yolculuklarında at ile seyahat etmeyi sevdiğini bildiğinden erkeklerin genelinin böyle olduğunu düşünmeden edemedi. Genç kız heyecan içinde bozdurduğu topuzunun yerine başına takılan yüzünü çevreleyen başlığının ardından sallanan kumaşı düzeltip camdan dışarı baktı. Bir parça sıkılmıştı. Edward onunla birlikte yolculuk etseydi belki çok daha eğlenceli olabilirdi. O kendince kocasını yanında istediğini düşünürken arabanın durup adamın karşısına geçip oturmasıyla gülümsedi. "Hoşgeldin Edward bende tam birlikte devam etmemizin güzel olabileceğini düşünüyordum yoksa duydun mu beni? "

"Biraz yoruldum"

Evelyn elini karlısındaki adama uzattı. "Artık evliyiz sevgilim... Kaçmadan yan yana durabiliyor olmak ne kadar güzel bir duygu"

Edward karısının kendisine uzattığı ele ardından yüzüne bakıp kollarını göğüs hizasında bağladı. "Bu konuyu konuştuk lakin tam idrak edemediğini varsayıyorum gerekmediği sürece dünyevi keyfiyetlerden uzak durmak zorundayız"

"Ama bu keyfiyet değil bir gereklilik..." Genç kız havada kalan elini kucağına çekti. "James ve Katherine-"

"James günahlarının kefaretini nasıl karşılayacak bilemiyorum... "

"İyi ama biz zaten pek çok şey... Yani biz"

"Hepsinin bedeli ödendi Evelyn... Emin ol tüm bunların karşılığını bilsen sende istemezdin" Edward dudak büktü.

"Nasıl bir karşılık... "

"Bunu sana öğreteceğim uzun bir zamanımız var önümüzde. Bu arada üç güne bir iş seyahatine çıkmam icap ediyor. "

"Üç gün? ” genç kız gözlerini düşürdü bu bizim balayımız erteleyemezmisin? ”

" Tanrı nimetlerini de affınıda yalnızca çalışanlara bahşeder Evelyn. Çalışmayanlar cehennemliktir. Hiç durmamak gerekir. Bu dünyada yapacağın her şey diğer tarafta rahatlık sağlayacak unutma. Bense bizim için elimden geleni yapacağım"

"Oysa paradan çok daha önemli şeyler var bana kalırsa Tanrı çok çalışıp sevdiklerimizi ihmalnetmemizi istemez..."

"Tam bir bağnazsın karım... Ne yapacağız seninle... "

"B-bağnaz? " Evelyn gözlerini kırpıştırdı.

"Bugün iyi durumdayım ve bunu çalışkanlığıma borçluyum... Tanrı yalnızca çok çabalayanları rızıklandırır. Fakirlik ve sefalet içinde olanlardan vazgeçer çünkü onlar ödevlerini yerine getirmeyenlerdir"

Gençkız kaşlarını kaldırarak kafa sallaması ardından şu an duymak istemediği bu konulardan kaçabilmek adına bir müddet başını camdan yana çevirdi. "Sanırım günün ilk ışıklarında evimizde olacağız ve biz... Yani... "

"Halledilmesi gereken önemli bir mesele var. " Edward kendini tutmaktaydı. Kadın ta anlamıyla onun olup hiçbiryere gidemeyeceği vakte dek... Fazla konuşuyordu ve bu onun canını sıkıyordu. Kendini el değmemiş bedenini düşünmeye zorlayarak gözlerini kıstı.

"Sabahları nasıl kahvaltı etmek istersin senin için neler hazırlatayım?"

"Biraz lapa kafi. Sağlıksız şeyler ile bedenimize zarar vermeyeceğiz"

"Lapa... Peki akşam? "

"Ahçı ne yapacağını biliyor Evelyn bunlar hakkında düşünmek zorunda değilsin"

"Benim bir yemek listesi oluşturmam gerekir ve temizlik... Ve ihtiyaç... "

"Benim zaten bir listem var bu konuda kendini yormana hiç gerekyok kahyam ne istediğimi çok iyi bilir bu düzen son bir yıldır böyle. Kendi düzenimin bpzulmasından haz etmem"

"Ben Hulmeun yeni Baronesi olarak seni herşeyi düşünmekten kurtaracağım sevgilim hiç merak etme. Bunca vakittir tek başına yorgun düşmüş olmalısın"

"Sen kurallara uyacak ve sana verilen görevleri yerine getireceksin Evelyn. Yeni bir düzene ihtiyaç yok bunu göreceksin. Öncelikli görevin bana bir erkek varis doğurmak. Umarım nasıl erkek olacağı sana öğretilmiştir"

Genç kız korkuyla dudaklarını kemirdi. Böyle birşeyi nadıl yapacağını bilmiyordu. Katherineona bu konudan bahsetmemişti. Bilgisizliğini gizleyebilmek adına kafa salladı genç kız. "Edward -"

"Lord Mosley... "

"Lordum-"

"Shhh, Evelyn... Bir barones bu denli çok konuşmamalı. "

"Ama konuşmak güzeldir yani ben çokbseverim bunu yapabileceğim senden başka-"

"SUS EVELYN! ”Edward yükselttiğibsesinin kadının mavi gözlerini yuvalarından çıkarttığını fark edince boğazını temizledi. " Kalan vaktini kocanı nasıl memnun edeceğine odaklanarak geçir sevgilim çünkü ben şu an başka birşey düşünemeyecek kadar gerginim. Şimdi bu gerginliğimi dışa vurup beni sana bağırmak zorunda bıraktın bunun pişmanlığı ile önümüzdeki iki saati nasıl geçireceğim ben?"

Genç kız ellerini önünde kavuşturarakbdolan gözlerini parmağındaki halkaya indirip kafa salladı. "Ö-özür dilerim lordum beni düşündüğünüzü bilmiyordum lütfen devam edin bende sizi düşüneceğim"

---

Hulme 

Evelyn araba durduğunda Edwardın yardımı ile aşağı inip kocasının koluna girerek önünde yükselen kaleye baktı. "Burası güzel bir kale"

"Öyle... " Edward kafa sallayarak sıraya dizilen hizmetkarların meraklı bakışları arasında kaleye doğru ilerleyip giriş kapısında kadının yüzüne baktı. "Hoşgeldin Evelyn... "

Genç kız kocasına gülümseyerek onunla tal duvarlar arasına girip yerde döşeli karolara duvarlarda asılı değişik çıplak tablolara hayretler içerisinde baktı. "Lordum bu insanlar çıplak... "

"Bu sanat Evelyn... Ne yazıkki katolik kilisesi bu güzelliğe izin vermiyor. Lakin biz sanata da sanatçıyada önem vereceğiz. "

"Bu yerinde bir yaklaşım lakin fazla gerçekçiler"

"Olması gerektiği gibi... " Edward kafa sallayarak etrafına bakması ardından karısını merdivenlere yönlendirmeden önce arkasına bakıp bayan Suzye el etti. "Suzy senden Baronesim ile ilgilenmeni istiyorum herşey hazır olduğunda bana haber verilsin"

"Emredersiniz lord Mosley" Suzy genç kızın duru güzelliğini baştan ayağa süzerek kafa salladı. "Önden buyurun lütfen leydim"

"Sevgilim dadım gelecekti"

"Geçmiş geçmişte kaldı Evelyn... Bayan Suzy işinin ehlidir üstelik sen bir kadınsın dadıya ihtiyacın yok"

Genç kız Suzy isimli orta yaşlı çelimsiz kadına gülümsedi. "Yanlış anlama Suzy Dadım Keira kendimi bildim bileli yanımdaydı"

"Buyurun Leydim... "

Evelyn yeni cilalanmış ahşap korkuluklu merdivenlerden yavaşça yukarı çıkarak kadının açtığı oda içine baktı. Yeşil duvarlar onun istediği gibiydi. Yarıdan lambrili yerde kahve tonlarında bir halı koyu kahve yüksek korkuluklu bir başlık kenarda koyu renk oymalı bir şifonyeri ve yatak ucunda genişçe sandığı bulunmaktaudı. Evelyn cam önündeki ufak çay masasına ve şömine üzerinde duran tablolara baktı. bir parça koyu ve ağır gelse de yeni odasına alışması da çok uzun sürmeyecekti. Evelyn iç geçirerek yardımcısı Suzynin onu hazırlaması için beklemeye koyuldu. Kadın ağır ağır üzerindekileri çıkarttı ardından uzun kollu oldukça ince bir kumaştan yapılma geceliği kollarından geçirip kadının önünü kruvaze yaparak kuşak ile bağlayışını izledi. "Suzy bana temiz bir havlu bir kase su ve sabun getirirmisin yoldan geldik silinmeye ihtiyacım var" Genç kız yadırgayarak kendisine bakan kadının ona istediklerini getirmesi ile vücudunu güzelce silip saçlarını taradı. "Şimdi Baron Mosleye hazır olduğumu söyleyebilirsin"

"Leydim Zifaf odası aşağıda"

"Başka bir odaya mı gideceğiz"

"Evet leydim"

Genç kız üzerine giydirilen sabahlık ile Suzynin bahsettiği odaya giderken titriyordu fazla heyecanlıydı. Pekala öpüşmek ve diğer şeyler sorun değildi lakin esas olana yaklaşmamıştı Edward. Evelyn iki alt katta kadın ve erkeklerden oluşan fazlaca kalabalık bir odaya girdiğinde gözlerini büyüterek tam orta yerde duran ince bir sırayı andıran beyaz örtü serilmiş yatağa baktı. Ya da bir yemek masasıydı anlamlandıramamıştı. "Yemek mi yiyeceğiz? " Genç kız kadınların ellerini siper ederek gülüşmeleri üzerine Suzynin gelip sabahlığını çıkartışını ardından bel kuşağını çözüşünü izledi. "Suzy ne yapıyorsun? "

"Sessiz olun leydim sizi zifafa hazırlıyorum"

"B-burası fazla kalabalık" Genç kız etrafına bakınırken geceliği de üzerinden düşmüş yaşı büyük adam ve kadınlar onu bir tablo gibi incelemişlerdi.

"Çok sağlıklı görünüyorsunuz Barones"

Genç kız damızlık seçimi yapılıyormuş gibi bir hissiyat içerisine düşmüş morardıkça morarmıştı lakin Edwar içeri kendisi gibi bir sabahlık ile girdiğinde nefesini tutarak ona baktı.

Genç adam fazla taze duran kadının düzgün hatlarına bir müddet bakıp yanına yaklaşarak kendisini de çıplak bırakıp elinden tuttu. Evelyn titremekteydi.

"Bunda korkacak birşey yok Evelyn rahat ol"

"Herkes bize bakıyor"

"Bu gerekli. Sakin ol Evelyn... "

Genç kız başını hızla sallayarak masa ya da sehpaya benzeyen zifaf yatağına oturup adamın çıplak bedenini süzdü. O heyecan içinde kendisini öpmesini beklerken Edward sert tahtaya uzanmasını sağlayarak üzerine eğildiğinde gözleri irice açıldı. Adam bir parça yanağını sevip ona yeniden baktıktan sonra ne olduğunu anlayanadan hissettiği keskin ağrı ile hem canının yanmasındanbhemde korkudan Edwardı iteklemek kendini geri çekmek istedi lakin adam izin vermedi. Aksine bacaklarını kıstırarak daha çok hareket etti.

"Canım yanıyor Edward" Evelyn istem dışı adamı ittirmeye devam etti. "Lütfen biraz dur"

"Bizi rezil ediyorsun Evelyn sessiz ol! " Edward kendisinden kaçmaya çalışannkadının bacaklarını iyice sıkıştırdı. Evelyn kendini ustalıkla geri ittirdiğinde ise elini saçlarına götürerek tutup ağırlığını üzerine yığdı. "Rahat dur dedim! "

Genç kız adamdan işittiği tıslamayı gözleri buğulu dahi olsa seçebildiği korkunç ifadesinden kaçınabilmek adına yüzünü onlara bakan insanlara çevirdi bu çok daha korkunçtu. Onları görmezden gelmesi gerektiğini düşünerek yeniden kocasına dönüp elini yanağına yaslayarak uzandı lakin adam yüzünü çekip fazlasıyla hoyrat hareket ederek bağırıp inlemelerine devam etti. Genç kız seyircilerden medet ummak için yeniden onlardan yana tekrar baksa da keyifleri yerindeydi. Hissettiği korkunç aprı ve adam kenardan saçına asılmış olduğundan kendini geri çekemediği için yapılacak birşey yoktu. Bu kelimenin tek anlamıyla iğrençti. Katherinein ona anlattıklarıyla en ufak bir ilgisi yoktu. Belki onu biraz sevip kucaklasaydı katlanabilirdi lakin şu an yalnızca ağrı duyuyordu derin korkunç bir ağrı... Kısa zamanbsonra Edward biraz fazlaca ses çıkarıp durduğunda ve çekilerek saçlarını bırakıp kendisine çattığı kaşları eşliğinde sabahlığını giydiğinde Evelyn burada son bulmuş olmasını diledi. Adam bakışlarını aşağı kaudırdıktan sonra arkasını dönüp kendisine övgü sözcükleri yağdıran diğerleri ile ilgilenmeye koyuldu kadınlar ise başına tıplanarak onu doğrultup masadaki örtüyü incelediler... Genç kız yanan canının derdiylemi uğraşsın onu toparlamaya çalışan kadınlara mı yakınsun yoksa odada bulunan adamların karşısında düştüğü hale mi utansın bilemez durumdaydı. Lakin herşey öyle normal görünüyordu ki genç kız bu yaşadığının kendine özgü olmadığını düşündü. Odayayeniden çıkarıldığında ise acıyan saç diplerini ovalayarak yatağa oturdu.

"Artık dinlenin Leydim iyi bir iş çıkardınız"

"Ah bu çok hoş... " Genç kız kadının çıkması ardından birkaç damlanın düşmesine engel olamadı. Çok geçmeden Edward hızla odanın içine girdiğinde ise ayağa kalkıp yüzünü buruştırdu.

"Beni nasıl küçük düşürdüğünün bilincinde misin Evelyn? " Edward kadının yanına giderek çenesinden tuttu.

"B-ben oda çok kalabalıktı ve "

"Ne yapman gerektiğini defalarca anlattım biliyordun. Beni herkesin gözü önünde itekleyip durdun sen"

"Lakin canım çok yandı. İsteyerek yapmadım. Üzgünüm..."

"Bizim için en doğal olan şeyi dışarıya korkunç lanse ettiğinin bilincindemisin. Şimdi hakkımızda kötü söylentiler çıkacak"

"Ben üzgünüm bmyle yapmakbistemedim" Evelyn Edwardın elini tutup ona sarılmak istedi. "Dilersen tekrar edelim olmaz mı? "

"Sen olması gerekeni değil beni yoldan çıkarmayı talep ediyorsun... Böyle yaparsan rızkımız kesilecek. " Edward kadını yatağa doğru ittirdi.

"Hayır ben-" Evelyn olduğubyere oturup yatak korkuluğundan perde ipini söken adama baktı.

"Dön arkanı... "

"Neden? ”

" Arkanı dön Evelyn. Yaptığının hesabı burada görülecek... Şanslısın ki başka birşey kullanmayacak kadar değer veriyorum sana"

Evelyn titreyen bedeni ile adamın eline doladığı parlak kalın örgülü ipe bakışlarını yöneltti lakin edward kolundan çekip onu çevirerek geceliği sıyırdı. Genç kız ne bu geceyi ne de sırtına yediği o ilk darbeyi ömrünün sonuna dek unutmayacak lakin zamanla alışacaktı...

---

Bu bir aşk hikayesi değil geçmiş hikayesi...

Evelyne bir mutlu son yazacağım gerçek hikayesinde hoş burada da sonu bence gayet mutlu bitecek lakin soruyorum size Hayatı başladığı noktada kabusa dönen gencecik kızın bu herifle mutlu bir sonu olsun istermisiniz şimdi?



Bu da dönemden bir tablo kalabalık olmadan olmaz... Bu arada bizde de arada perde çekilerek yaşanmış bunlar. Tek avrupada değil. Onu da belirtelim. İğrenç...

Bu püritenlikte incilden bir ayeti almışlar ceza dünyada çekilir herşey dünyada kalır diye yorumlamışlar bu yüzden her günah için kendilerine eziyet ediyorlar. Kendi cezalarını kendileri veriyorlarmış.

Birde çalışan rızıklandırılıyor çalışmayana birşey yok bunlarda önceden seçilen özel kullar tabii...

Tüm bu bilgi işine geldiği gibi hareket eden bir ruh hastası elinde olunca da işte böyle oluyor bu hikayede...