3 Aralık 2018

İşte ben o zaman anlamıştım senin tarafından hiçbir zaman sevilmediğimi fark ettiğim o an ruhumun kırık parçaları dört bir yana savrulurken bulmuştum kendimi. Sen benim uyanmak istemeyeceğim rüyam değil kabusum olmuşsun. Gözyaşlarım içinde senin izlerin varken bile seni seven göğüs kafesimin içinde olan asi kalbimi yerinden sökebilmeyi ne çok isterdim. Hayatıma giren sanrıydın ve ben senin sanrılarında yolumu kaybettim. Çıkmaz sokağa girdiğimde gördüğüm ise geç kalmıştım. Ben bana geç kalmıştım. Öldüm ben senin tarafından aldığım tek bir darbeyle ruhumu verdim çıkmaz sokağın lambasının altında. Toprağın rengini alan gözlerin beni toprağın altına sokmaya yemin etmişken yaşamak zaten benim için zulümden fazlası olamaz. Ruhum bedenimi terk etmedi, kalbim attı ve nefes aldım belki ama ben o çıkmaz sokakta ki lambanın altında canımı verdim. Dün beklediğim gibi bugün seni bekliyorum yarın geleceğini düşündüğüm için bekleyeceğim. Biliyorum ki her katil gibi sen de cinayetini görmek isteyeceksin. Ruhunu öldürdüğün kadını görmek isteyeceksin. Dün gelmediğin için ağlamıştım. Yaralarım çok tazeydi senin tarafından sarılmasını istemiştim. Bugün gelmiyorsun diye bir sigara yaktım. Sigaramın ucunu ateşlediğimde yanan küller misali oradan oraya savruldum. Yarın gelir misin çünkü ben hala yaralarımın senin tarafından sarılmasını istiyorum. Biliyorum beni sevmiyorsun ama hakkım olmayarak senden açtığın yaraları iyi etmeni istiyorum. Dokunduğun her insana şifa veren ellerin bana da şifa versin istiyorum. Yaralarım iyileşirse gelmenden korkuyorum. Ruhumda açılana yaralar yarın yerinde çiçek açar ve ben sana bir daha yenilirsem, sen onları soldurursan bir kez daha senin tarafından öldürülmek akli dengemi yitirme sebep olur. Aşkın varlığına inanırdım taaa ki seni tanıyana kadar. Sesli harfle başladığı gibi sana olan aşkım da sesliydi ve en kötüsü de sessiz harfle bittiği gibi aşkım sessiz bitti. Kısa sürdü belki ama hayatımın en kalıcı günlerini ben seninle yaşadım. Dizlerimde senin için yer açtığımda bana olan şaşkın bakışların ve o anın verdiği şaşkınlığı attıktan hemen sonra başını dizlerime koyup gözlerini huzurlu kapatışın ve dudaklarının yukarıya doğru çekilerek gülüşün hafızamın en derin kilitli sandığında. Yirmi bir yaşımda ilk defa bir erkek için dizlerimde sana yer verdim. Parmaklarımla siyah gür dalgalı saçlarını okşadığımı bana hangi güç unutturabilir. Hiçbir güç o anı benden de senden de alamaz çünkü yaşamıştık. Geçmişte de olsa ikimiz için o an yaşandı. Senin hatırlarından silindi belki çoktan ama benim hatırlarımda yerini koruyor. Benim son arzum sendin ama mahşere kaldı sevdamız. Ah verdim sana gençliğimi çaldın. Ruhumu öldürdüğün gün ahımı aldın. Yolumuz denk düşmesin seninle zira ben sana bakamam. Yenilirim gözlerine kalbim bozulur ruhum incinir. Sevda dediğin tek kişiliktir ikinci kişiye yer olmaz çünkü sevda kavuşamayınca olur. O yüzden sevdamız mahşere kaldı seninle. Kavuşalım diye değil sana sevdamın hesabını mahşere sakladım. Dinle benim eyyy gözlerine baktığımda içimin gittiği sevdam, değer görmeyecek kadar içinde yoksam zaten bu benim sanrım. Kafamın içinde yarattığım sanrı sevdam ise bu kadın sokak lambasının altında canını çoktan vermiştir. Bilinsin ki sevda kelimesinin kökü yoktur. Tıpkı benim de köklerimin olmayışı gibi savrulur gideriz.

...ANLATILAMAYAN...

Yüreğimin çatlağı kan akıtır.

Sözüm bitap düşen tek sevdamadır!

Geçmişin sevdasına mahkum oldum.

Karanlığa gömülen anılar sevdamadır!

Toprakdan rengini alan gözlerin

Başkasına yarim diye bakarken

Bana düşen ölümü dilemektir.

Dinle yarim sevdamı haram ettim!

Çayır çimen yüreğimde kurumuş,

Biricik sevdam yarine el olmuş.

Sevdaya küskünlüğüm elden gelir!

Yarim bizim sevda çiçeği solmuş...

GİZEM ÖZCAN