Yeşilliklerin içindeydim, etrafta kuşların sesi rüzgarın sayesinde dans eden yaprakların çıkardıkları sesler vardı.Kırmızı, üzeri yemeklerle dolu sofranın üzerindeyim.Üstümde bembeyaz bir elbise , saçımda ise kırmızı bir kurdele.Gülümsüyordum hiç gülmediğim kadar ama sadece bir yere bakıyodum gözlerimi kaçırmadan, 2 tane çocuk.Erkek olan büyüktü tahminime göre kız kardeşiyle beraber topun peşinden koşturuyolardı.Okadar çok kahkaha atıyolardıki bende onlarla beraber gülüyodum.Yanı başımda bir ses duyuyorum gözlerimi o çocuklardan alıp başımı çeviriyorum.Demir bu zamana kadar görmediğim gülümsemesiyle bana bakıyodu.Bana doğru yaklaşıp yavaşca yanağımdan öpüp dudaklarını araladı ,"Hayatım daldın bakıyorum yoksa çocuklara bakmaktan yoruldun mu ?" diyip saçlarımı okşamaya başladı.

"Hayır piknik yapmak çok iyi geldi hem baksana çocuklar çok mutlu" diyip küçük bir gülümseme sundum demire.Dediklerime gülümseyip bana sıkıca sarılmaya başladı.Ne olduğunu tam anlamıyodum ama huzurluydum tam bu anda zaman dursun hiç bitmesin istedim.Birden her yer deprem oluyomuşcasına sallanmaya başladı o panikle direk çocuklara seslenmeye başladım."Çocuklarr buraya gelin hemen " diye ama bi yandanda onlara doğru koşuyodum.Peşimden demirin adım seslerini duyuyodum ama onu umursamadan çocuklara koşmaya çalışıyodum.Ben koştukca sanki daha da uzaklaşıyolardı benden tam o sırada uzaklardan bir ses duydum

"Asell...Aselll... uyan hadi"

Birden gözlerimi açıp direk ayağa kalktım ilk başta nerde olduğumu algılayamadım.Gözlerimi etrafa çevirince sınıfta olduğumu hatırlamıştım.Tam neler olduğunu düşünürken yan taraftan buğlemin sesini duydum."Bir an hiç kalkmicaksın sandım nerdeyse bütün gün uyudun kızım hocalara hasta olduğunu söyledim iyimisin sen ayrıca betin benzin atmış" diyip ateşime bakmıştı.Onun endişeli bakışlarını gördüğümde telaşlandırmamak için hemen ona gülümseyerek " İyiyim sadece çok fazla uyudum ya tam ayılamadım ondan dolayı böyleyim" diyerek endişesini azaltmaya çalıştım.Sanırım başarılı olmuştum ki gülümseyerek uyuduğum zaman dilimindeki olan biteni anlatmaya başladı bana.Her ne kadar onu dinlemeye çalışsamda aklım hala gördüğüm rüya idi . O kadar gerçekciydi ki hala tam olarak ayılmış sayılmazdım.Ben bunları düşünürken buğlemin anlattıklarında geçen demir ismine takılmıştım.

"Ne demir mi ? Ne olmuş demire" diyip buğleme yan gözle bakmıştım.Buğlem ise bana sinirli bi bakış atıp "Sen beni dinlemiyosun dimi ? Ama demir ismini duyunca dikkatini çektim bakıyorumda" diyip tavırlı bir şekilde dudaklarını büzmüştü.Onun bu haline gülüp yanaklarını mıncırarak," Olur mu öyle şey canım arkadaşım dinliyorum sadece dalmıştım öyle" diyip gönlünü almaya çalıştım.Sanırım oda benim bu hallerime dayanamamış hemen koluma girip "Tamam bu seferlik affediyorum.Demir konusuna gelicekk olursakta tenefüs arasında sınıfa gelip sana bakmaya gelmişti.Uyuduğunu görünce bir süre seni izleyip zil çalınca kendi sınıfına gitti.Bak benden söylemesi bence bu çocuk senden hoşlanmaya başladı bence yoksa senin yaptıklarını bir başkası yapsa demirin azabından kurtulamazdı," diyip nefes almadan konuşmasını sürdürmeye devam etti.

Aslında buğlemin söyledikleri mantıklıydı sonuçta ona yapmadığımı bırakmamıştım ama benden hoşlandığını düşünmüyodum.Sonuçta yeni tanışmıştık ve etrafından o kadar güzel kız varken bana bakıcak hali yoktu ya hem kölesi olarak cezalandırcaktı beni o yüzden başka bir duygu düşünmem saçmaydı.Ben böyle kendi içimde düşüncelerine dalmışken buğlemin koluma dürtüklemesiyle pardon delmesiyle düşüncelerimden ayrılıp buğlemin yüzüne bakmaya başladım."Gene düşüncelere daldın hem bugün olanlarda neyin nesiydi konuşamadık hemen dökülüyosun" diyip bana kötü kadın bakışı atmaya çalıştı.Evet çalıştı diyorum çünkü onun o tatlı yüzüne hiç olmuyo bu bakış.Onun bu haline gülüp "Pek bişey olmuyo senin düşündüğün gibi birşey olmuyo aslında sana bugün olanlar tatsız bi tesadüftü göründüğü gibi birşey yok yani" diyip az da olsa merakını dindirmeye çalıştım.

Ama söylediklerim onu memnun etmemişcesine homurdanmaya başladıı.Onun bu haline gülümseyip yanağından öptüm,buna kayıtsız kalamayıp oda öpüp yolumuza devam ettik.Biz konuşa konuşa yolu yarılamıştık zaten ta ki buğlemin birden yol üzerinde durana kadar.Ne olduğunu anlayamamıştım ama aklından bir şey geçtiği belliydi.Ne diceğini düşünürken birden bana heyecanla bakıp "Sinemaya gidelimmii lütfen lütfen" diyip yavru köpek bakışı atmaya başlamıştı.Hiç gidesim yoktu ama onuda kırmak istememiştim onun için başımı sallayıp onayladığımı belirmiştim.Ben bunu yapar yapmaz bana kocaman sarılıp resmen peşinden sürüklemeye başlamıştı.Okul kıyafetleriyle gidemiceğimiz için hızlıca evlerimize gidip üzerimizi değiştirmiştik.Aileme çok kalmicağımı söyleyip onları öpüp evden çıkmıştım.

Biraz ilerlediğimde ise yerinde sabit duramayan buğlemi görmüştüm.Onun bu haline gülüp ona doğru ilerlemeye başladım,beni görür görmez sarılıp,koluma girip avmye doğru ilerlemeye başlamıştık.Biraz yürüdükten sonra avmye ulaşmıştık, direk üst kata çıkıp sinema yerine ulaşmıştık.Biz hangi filme gitmemiz konusunda tartışırken yandan tanımadığım bir ses "Bence bu romantik komediye gitmelisiniz çok güzel olduğunu söylüyolar" dedi tanımadığım uzun boylu çocuk.Kaşlarımı çatıp sadece yüzüne bakıp buğleme doğru döndüm cevap verme zahmetine bile girmeden.Ama çocuk onla konuşak istemediğimi anlamadığı için "Sanırım tanışmadık ben kaya peki senin adın ne sarışın " diyip elini uzattı.Tam ona tanışmak istemediğimi söylicem zaman uzaktan tanıdığım ama burda olmasını beklemediğim biri konuşmuştu.

Demir,"Sanırım senle konuşmak istemediğini anlamadın KAYA ama istiyosan sana anlatabilirim" diyip sert bir yüz ifadesiyle çocuğa yürümeye başladı.Ben daha onun burda olma şokundayken çocuga doğru yürümesiyle hemen kendime gelip demirin karşısında durdum.Ona doğru bakıp "Oda şimdi gidiyodu bence oda anlamıştır konuşmak istemediğimi"diyip hafif endişeli bir şekilde ona bakmaya başladım.Demir ise ben konuşmaya başladığımda yüzünü bana çevirip o sert bakan gözleri anında yumuşamaya başlamıştı.Birbirimize gene hiç birşey demeden bakmaya başlamıştık.Ne zaman onunla karşı karşıya gelsem gözlerimi onun gözlerinden alamıyodum biliyodum ki böyle olmam benim için tehlikeliydi daha ne kadar süredir onu tanıyodum ki bir an önce kendime gelmem lazımdı.

Ben bunları düşünürken demir yüzünü aniden bana yaklaştırdı.Ani refleksle gözlerimi kapatmıştım nefesini yüzümde hissediyodum ve şuan bu durumda olmak beni utandırıyodu.Yanaklarımın kızardığına adım kadar emindim bunu demirde fark etmiş olmalı ki biraz daha bana yaklaşıp elini yavaşca yanağıma götürüp sanki narin birşeyi dokunuyomuşcasına dokunmaya başladı.Hiç beklemediğim ani temasla gözlerimi birden açıp ona baktım. Demir,"Elma" dedi fısıltıyla.Devamını duymak istercesine "Hıh" dedim sakince.Gülümsedi sanki çok garip birşey demişim gibi.Demir" Yanakların.... elma gibi kıpkırımızı oldu" dedi sakince.Bunu demesiyle dahada kızardı yanaklarım biliyodum.Ama gülümsememe engel olmadan "Olur öyle arada sebebsizce"dedim utanarak.Ama ikimizde biliyoduk ki sebebsizce değildi.Biz böyle aramızda konuşurken araya buğlemin sesi girdi,"Tamam anladık gene hint dizilerindeki çiftler gibi bakışcaksınız ama şuan sırası değil film izlemeye geldik" dedi sinirle çıkan sesiyle.Onun konuşmasıyla hemen birden kendimi demirden uzaklaştırıp " Şey , evet film,filme gircektik" diyip buğlemin yanına gittim.Arkadan demirin gülme sesini duymuştum ama ona bakmaya cesaretim yoktu.O sırada ne zamandır burda olduğunu fark etmediğim burak elinde koca mısır ve biletlerle bize bakıyodu.Burak,"Haydii neyi bekliyoruz herşeyi aldım korku filmine bilet aldım " diyip bize film salonuna doğru yürütmeye başlamıştı.

Buğlem ve burak önden konuşa konuşa giderken biz arkadan demirle sessizce onları takip ediyoduk.Hala nasıl bu duruma geldiğimizi anlamaya çalışıyodum hayat cidden sürprizlerle doluydu.Salona gelmiştik burak sanırım orta sıralara doğru koltuk almıştı ,sırasıyla oturmaya başladık.En başta burak onun yanında buğlem onun yanında ben ve benim yanımda demir.Her ne kadar buğlem yanımdada olsa demirin benim yanımda olmasından rahatsızdım.Çünkü hala utanıyodum ve onun yüzüne bakamıyodum oda bunun farkında ki beni rahatsız etmemek için bana yanlışıkla bile olsa bakmıyodu.Bu durum tabikide benim daha çok utanmama sebeb oluyodu.Gözlerimi ekrana çevirmemle filmin başlaması bir oldu.Korku filmlerinden oldum olası korkardım ama onlar gitmek istedikleri için oyun bozanlık yapıp hayır diyememiştim.Film başlayalı epey olmamıştı ama ben şimdiden korkmaya başlamıştım , ara ara gözlerimi kapatıyodum ama hiç bir işe yaramıyodu.Göz ucuyla demirin olduğu yöne baktığımda pür dikkat filme odaklandığını gördüm.O sırada ona belli etmeden incelemeye başladım.Hafif kıvırcık saçları,küçük dik burnu,yapılı çenesi ve koltuk kenarlarına koyduğu elleri.Elleri ne büyük ne küçüktü ama güzeldi.Bir erkek eli demezdim mesela onu fazla incelediğimi düşünürek tam ekrana baktığımda ise ekrana çıkan şeyden korkup direk demirin elini tutmuştum.Gözlerimi kapattığım için demirin ne tepki verdiğini görmüyodum ama bana baktığını hissediyodum.

"Şşş korkma geçti,İstersen çıkabiliriz" dedi bana yaklaşıp fısıltıyla.Kafamı ona çevirip gözümü açtığımda keşke o kafamı yaklaştırmasaydım dedim çünkü demirin gözleri gözlerimde dudaklarımızın arasında mesafe yok denicek kadar azdı.Gözlerimi dudaklarından çektiğimde demirin hala dudaklarıma baktığını görmüştüm ve bu yine beni utandırmaya yetti.Birden kendime geri çektim,geri çekmemle demir yavaşca gözlerini gözlerime çevirmişti.Ne yapcağımı bilmiyodum heyecan ve stresi aynı anda yaşıyodum resmen.O yüzden aklıma ilk geleni yapıp başımı buğleme doğru çevirip"Benim gitmem lazım annem çağırıyor acil bunu telafi ederim"diyip hızlıca olduğum yerden koşarcasına çıktım.Demirin arkamdan gelip gelmediğini bilmiyodum o kadar hızlı bir şekilde gitmeye çalışıyodum ki gören peşimde biri var sanırdı.Avmden çıkar çıkmaz önüme gelen ilk taksiye binip evimin adresini vermiştim.Taksi ilerlemeye başlarken ben daha demin olan olayları düşünmeye başlamıştım.Acilen kendimi toparlamam gerekiyodu yoksa bu benim için hiç iyi olmazdı.Ben ve demir olamazdık o benim gibi birisinden hoşlanmazdı , ilgilenmezdi sıradan bir kızdım evet öyleydim.

Geçip gidep yolları izlerken sonunda eve gelmiştim taksiciye parayı ödeyip direk evden içeri girdim.Bizimkilere direk yatıcağımı söyleyip odama gittim.Üstümü değiştirip pijamalarımı giyip direk yatağa yattım.Telefonuma baktığımda buğlemden bir sürü mesaj vardı ama hiç birini okumadan beni merak etmemesini yarın okulda konuşuruz temalı bir mesaj atıp yolladım.Tam telefonu kapatcağım zaman tanımadığım bir numaran mesaj geldi.Meraklı bir insan olduğumdan ki asla akıllanmam mesaja direk tıklayıp açmıştım.

+534985**** " Benim yüzünden gittiğini biliyorum.Bu konuyu konuşucaz Asel benden kaçamayacağın biliyor olman lazımdı."

Mesajın demirden geldiğini anlamicak kadar aptal biri değildim.Beni gerçektende rahat bırakmicağını biliyodum numarasını kaydedip mesajına görüldü atıp sohbetten direk çıktım.Ben ne yapcağımı düşünürken gözlerimin yavaş yavaş kapanmasına engel olmadan kendimi uykunun kollarına bırakmıştım.