20. Bölüm

Gözlerimi açtığımda evde ve yatağımdaydım. Nasıl geldim buraya ?

"Uçarak"

Sana da günaydın iç ses

Odanın kapısını açıp salona geçtiğimde koltukda sarılarak film izleyen Emre ve Ateş'i görmeyi beklemiyordum.

Lan bunlar ne ayak !

Koskoca adamlara bak

"Böldüm galiba"

Benim sesimi duyunca Emre çığlık attı

"Niye sessiz sessiz geliyorsun kızım ya ödüm bokuma karıştı"

"Korku filmi mi izliyorsunuz , sarılarak?" dedim ikisine bakarak

"Kıskandın mı kuzen , gel sana da sarılayım tamam"

"Kalsın , ne izliyorsunuz?"

"Siccin 6"

"Manyaklar sizi"

Emre'nin yanına geçip oturdum ama karnım acıkmıştı . Saat kaç ya

"Saat kaç?"

"23.30"

"Oha bu saate niye izlyorsunuz " dedim ve kumandayı alıp kapattım

"Uyuyun hemen "

"Tamam anne kızma Ateş arkadaşımla uyuyamadık da "

Ateş sırıtıyordu. Anca sırıt zaten!

"EMRE" dedim bağırarak

"Sen niye uyandın kuzi?"

"Ben en son arabadaydım ya sen mi taşıdın buraya "

"Üzgünüm kuzen ben taşıyamazdım , bu kaslı kollar birini taşımak için yapılmadı " sırtına bir tane yapıştırdım

"Ben taşıdım " dedi ayı

4 saat önce

Ateş'den

"Gökçe uyumuş" dedi Emre

"Gördüm , uyandırma "

"E napıcaz"

"Kucağına al"

"Bebek mi bu Ateş ya"

"Kız yorgun zaten olm yapma"

"Ya bişi olmaz "

"Ben alırım" deyip nazikçe kucağıma alıp binaya adımladım. Hey karamel ağır değilmiş ki nesine mızmız ettiyse

"Ya Yıldırım bırak kuzenimi ben alırım" Emre'nin kıskançlıklarını umursamadan yoluma devam ettim .

"Ateş" uyandırdık karameli işte ya

"Hım"

"Sen misin?"

"Evet"

"Kocam olan Ateş dimi?"

"Ne olan"

"Kocam olan " Sırıtıyordum ve sırıtmam gittikçe büyüyordu

"Hı hı ondan " dedim ona ayak uydurarak

"O yellozu seviyor musun "

"Kimi?"

"Sude'yi"

"Hayır" gerçekten içmeden sarhoş olanlardan biriydi Gökçe

"O zaman beni sev " gülümsedim

"Seviyorum zaten" umarım uyanınca bunları hatırlamazdı , benim bir ömür unutamayacağım şeyleri...

"Hı" dedi ve tekrar sessizliğe gömüldü . Odasına götürüp yatağına yatırdıktan sonra salona geçtim

Şimdiki zaman

Gökçe'den

Ateş'e teşekkür edip mutfağa makarna yapmaya geçtim.

Aç uyuyamam biliyorsunuzzz

"Bilmez miyiz "

Sen hariç iç ses

"Sen uyumuyor musun?"

Mutfağa bir anda giren ayı ile irkildim

"Hayır yemek yiyeceğim"

Gülümsedi. Buda uyandım uyanalı sırıtıyor

"Ne sırıtıyorsun be"

"Hiç" sabır

"E git uyu "

"Uykum yok"

"Emre'nin yanına git"

"Çoktan uyudu"

"E BİR UZAK DUR BE " aha biraz bağırdım galiba. Yüzü ciddileşti

"Konuşalım mı ?"

"Ne hakkında ?"

"Dava açacağın kişi Sude değil mi ?"

Öksürmeye başladım .

"Nerden çıkartıyorsun böyle şeyleri "

"Mesajlarınızı gördüm " Yalanımız patladı gencolar

"O başlattı bi kere"

"Haklısın, onun adına özür dilemek için konuşalım dedim" oha buna noluyor beee paşa paşa geliyor sözlerime

"Hiç söylemek istemiyorum ama bu eleman seni seviyor olabilir mi?"

Nerden bileyim iç ses adamın içini bilemem ben

"Anladım gerek yoktu kapattım ,dava açmayacağım"

"Yüzük yok"

"Anlamadım"

"Yüzüğünü takmıyor demişsin Sude'ye, yüzüğüm yok ondan"

"E nişanlı-"

"Değiliz, annem için olduğunu söylemiştim "

"Sen niye bana kendini açıklıyorsun ki şuan"

"Çünkü ben seni seviyorum"

Arkadan kırılan vazo sesi ile irkilsemde şoku üzerimden atamadım.

BOOOOOOOOOOOOOM

-------------------------

FİNİTOOOOOOOOOOOOOOOO

Sizce vazoyu kim kırdı?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Sınırı geçmiyor ama attım bidaha geçmezse bölüm atmayacağım..

İyi okumalarrr