25. Bölüm

Ateş'ten

Bu dangalağı yakalamak çok da zor olmamıştı . Sinan çarşaf bile giyse onu yürüyüşünden tanırdım . Tamamen kılık değiştirerek binanın önüne gelen Sinan'ı tanımam çok da şaşırtıcı değildi.

"Fişini çekelim Yıldırım"

"Mezarını da binanın önüne kazalım istersen Emre"

"Olur"

"Sabır Yarabbi"

Emre kurye kılığına girmişti . O Sinan'ı oyalarken bende bayıltacaktım .

Emreden

"Merhaba Efendim 11 numaraya da basabilir misiniz"

"Kendin bas kardeşim" birazdan senin üzerine basacağım haberin yok

"Çekilin de basalım o zaman " atarlı konuşup elimi havada sallamıştım

"Kardeş belanı bende arama senle uğraşamam"

"Hayırdır kardeş falan , bela bulacak olan sensin birader!"

"Bana bak ekmeğinden olmak istemiyorsan defol git buradan"

"Bir terörist için fazla iddialı sözler bunlar " dediğim anda Yıldırım Sinan'ın boğazını kavramıştı .

Ne oldu lan it!

Ateşten

Sinan bayılmıştı . O bayıldıktan birkaç dakika sonra telefonu çaldı

"Merve arıyor"

Telefonu açtım

"Sinan abi dediğini yaptım Gökçe baygın kapıyı açtım toz oluyo-"

"Sen toz olmuyorsun seni bizzat yerlere paspas yapacağım Mervecik " dediğim anda kekeleyip telefonu kapatmıştı

Sinan'ı ekiplere teslim edip binaya girdik . Tabii Sinan uyandıktan sonra ona çok güzel şeyler yapacaktım ama önceliğim şu anlık karameldi .

Eve hızlı bir şekilde girdiğimizde Merve burada değildi , tahmin ettiğim gibi diğer çıkıştan çıkmıştı . Onu da bulmak zor olmazdı havanda su dövüp dursun şimdilik

"Yıldırım kuzenim uyanmıyor"

Kafasını hafif yukarı kaldırmıştım ama elime gelen sıvı şeyle duraksadım

Kan hem de çok fazla

Karameli kucağıma aldım

"Emre anahtar sağ cebimde arabaya geç "

Hızlı bir şekilde binadan çıktığımızda ekipler binanın etrafını sarmıştı

"Komutanım içerdeki ş-"

"Kaçmış" dedim karameli arabaya yatırdım ve yanına geçtim

"Emre hızlı sür"

"Çok trafik var Yıldırım"

"Emre kornaya bas ve yol iste o zaman "

"Ambulans mı bu Yıldırım"

"o kaşar Merve'yi de bulup sürüm sürüm süründüreceğim"

"Merve bunu bilerek mi yaptı dersin"

"Bilmiyorum Emre hızlı sür hadi"

"Panik olan tek kişi sen değilsin sanki Yıldırım sakin kalmaya çalışıyorum sorularıma cevap ver "

"Emre tartışmayalım hadi kardeşim azıcık daha yüklen şu gaza "

2 SAAT SONRA

İLAHİ BAKIŞ

Bembeyaz bir ışık gördü kız. Arkadaşının kafasına indirdiği anda beyaz bir ışık . Ardından gözünün önünden film şeridi misali geçen hayatını gördü

Ateşden

Yaklaşık 2 saattir doktorların gelmesini bekliyorduk. Artık endişelenmeye başlamıştık . Ameliyathanenin kapısı aralanınca ayaklandık

"Doktor iyi mi kuzenim"

"Doktor nasıl durumu "

Doktor başını öne eğmişti. Neden böyle yapıyordu

"Üzgünüz elimizden geleni yaptık ama hasta beyin kanaması geçirdi ve biz durduramadık" ne demekti bu şimdi

"N-ne diyorsun Doktor" şuracıkta bayılmama az kalmıştı. Emre'nin gözü dolmuştu

" Maalesef Hastayı kaybettik başınız sağolsun"

"Ne demek hastayı kaybettik doktor , benim karamelim ölemez ölmez hayat dolu biri o ölemez o ölemez" başım dönüyordu ,güçsüzce doktorun yakasını kavradım

"Yalvarırım ölmedi de yaşıyor o bırakmadı seni de o giderse bende giderim doktor dayanamam daha yeni kavuştuk nolur yaşıyor de doktor nolur"

"Üzgünüm beyefendi"

Gördüm onu yüzüne bembeyaz bir örtü örtmüşlerdi sedyeyle götürüyorlardı gözlerimin önünde hiçbir şey yapamadım . Sanki biri beni tutuyordu put gibi kaldım öylece. Emre hastaneyi inletirken ben sadece onun giden cansız bedenine baktım ve sustum . Hava buz gibiydi ama içim yanıyordu . Söyle karamel bir kere bile öpemeden nasıl bıraktın beni ha? Neden yarım bıraktın bizi karamel ?

20 YIL ÖNCE

İLAHİ BAKIŞ

Bahçedeki tüm çocuklar halka olmuş oyun oynuyorlardı . Kız elindeki mendil ile tekerleme söyleyerek halkanın etrafında seke seke koşuyordu

Yağ satarım, bal satarım,
Ustam ölmüş ben satarım.
Ustamın kürkü sarıdır
Satsam 15 liradır.
Zambak zumbak
Dön arkana iyi bak

Zambak zumbak
Dön arkana iyi bak

Kız elindeki mendili yeşil gözlü çocuğun arkasına koyup var gücüyle koşmaya başlamıştı ama nafile . Çocuk 2 dakika bile dolmadan kızı yakalamıştı ama birlikte taşa takılıp düşmüşlerdi.

"İyi misin ?"

"Of popom acıyor " oğlan gülmüştü

"Çok acıdı mı "

"Çok acıdı"

"Özür dilerim adın ne?"

"Gökçe , senin ?" oğlan kızın gözlerine bakıyordu

" Benim adım Ateş , bence senin adın karamel olsun "

"Neden ki?"

"Gözlerinin rengi karamel ve çok güzeller bence" kız gülümsemişti

"Senin adın da ağaç olsun" oğlan kaşlarını çatmıştı

"Neden?"

"Hem gözlerin yeşil olduğundan hem de çok sert biri olduğundan . Baksana az daha popomu kırıyordun" oğlan kahka atmıştı

"Pekala ağaç olsun benim adım karamel"

ŞİMDİKİ ZAMAN

Ateşinin gözünün önünden geçen o günden sonra Ateş dayanamayıp ağlamaya başlamıştı

Karameli artık yoktu

Gözlerini getirdi aklına artık sesli bir şekilde ağlıyordu

Artık kalpsiz bir adamım diye geçirdi içinden

Kalbinin sahibi gitmişti çünkü . Kızın ölü bedenin yanına vardığında göz yaşları kızın yüzüne döküldü birer birer

"İyi uykular meleğim"

--------------------------------------

....

Oy ve yorum atın

bugün yb gelicek ağlamam biterse