selin uyuyordu canının acısına dayanamayıp yine bayılmıştı .

doktor dikiş atmıştı bıcak yaralarına , yanıklara pansuman .

yanında savaş vardı, kendini suçluyordu savaş

selin yavaş yavaş kendine geliyordu

yavaşca gözlerini açtı ve hemen geri kapattı

tekrar gözlerini açtığında savaş ışığı engellemişti.

selin'den

bu kimdi ki yüzünü inceledim , hayır tanımıyorum

"sen kimsin" sesim kısık çıkmıştı

"ben savaş en büyük abin" dedi ne bu adam ölü değilmiydi

"ay hortlak " dedim korkuyla

" ne hortlağı kızım " dedi oda şaşırmıştı

"ölüp dirilenler hortlak olmuyor mu" diye sordum

"oluyor , ama ben hortlak değilim selin ben ölmedim kendimi öldü gösterdim " dedi bunu derken yerine oturdu zaten gözlerim alışmıştı ışığa

"neden"

"çünkü sevdiğim kız içindi. onu öldürmemi istediler bende onu vurdum sonrada yurt dışına kaçırdım"

"beni kim kaçırdı seni istiyordu"

"o sevgilimin abisi, o da kız kardeşini ölü biliyordu "

"yaa" dedim hüzünle . evet o adam bana zarar vermişti ama kardeşini ölü biliyordu o da

"kusura bakma " dedi bir anda

"neden" diye sordum

"benim yüzümden yaralandın canın acıdı" o da üzgündü gözlerimi kaçırdım "ben daha kötüsünü de yaşadım" dedim kısık sesle duydumu bilmiyorum . Sanırım duymuştu.

"Nasıl yani" dedi

"Boşver yaa , yengemiz nasıl" dedim kıkırdayarak.

"İyi , iyi olmaya çalışıyor"dedi tabi ben birden sorunca şaşırdı

"İyi iyi Allah iyilik versin" dedim yine kıkırdayarak

"Amin" dedi

"Off sıkıldım ben ne zaman çıkıcaz biz " dedim sevmiyorum hastahaneleri neden hep hastahanedeyim ben . hani derler ya sevmediğin ot burnunun dibinde bitermiş . heh o durum bu durum işte

"Bu gece de burdayız" dedi, ne burdamı

"Bak savaş bey abi benim evde kişisel doktorum var zaten ne gerek var bu boğucu hastane odasında kalmaya"

"Afacan burdayız gece " dedi gülerek. banane yaa

"Offff lütfen lütfen nolur" diye ısrar ettim

"İyi , peki sorup geleyim" dedi ve ayaklandı

"Hadi hadi " dedim . bana bir bakış ayıp gitti

...

kapının açılması ile bakışlarımı oraya çevirdim gelen savaştı

"noldu,çıkıyomuyum" umutla gözlerine baktım .

"evet çıkıyorsun " dedi

"oley beee "diye sevinçle bağırdım " hadi çıkalım"

"dur kız daha serumun çıkacak " dedi

"peki madem o kadar bekledim biraz daha beklerim " dedim

....

5 dk bile geçmeden hemşire gelmiş ve serumumu çıkartmıştı. şimdi ise hastane koridorunda savaş ile adım adım yürüyorduk .

"babam nerede savaş abi " dedim uyandığımdan beri görmemiştim

"evde , eve gönderdim onu"dedi kafamı salladım sadece

sonunda arabaya gelmiştik. ilk benim binmeme yardım etti sonrada kendi bindi . ben arkadaydım o şoför koltuğunda .

.....

sonunda evdeydim.

savaş zile bastı çok geçmeden de kapı açıldı . açan annemdi

"selin" dedi ve bana sarıldı

"annem"dedim ve içeri geçtik

içeri geçtiğimizde herkes buradaydı aras abim , yavuz abim, gökalp ve gökhan abim , ateş ,bora ve babam.

hepsi ayağa kalktı ve hepsinin gözünde ayrı bir özlem vardı banamıydı bu özlem yoksa arkamdaki savaşa mı

"selin" dedi hepsi aynı anda ve bana doğru gelip hepsi sarıldılar. o an bu insanların beni ne kadar çok önemsediklerini anladım .

ve önemsenmek çok güzel birşey.

"kızımı rahat bırakın haytalar " dedi babam. hepsi birden bu seferde savaş abiye çullandı ve babamda bana sarıldı

"canım kızım ,birtanem benim affet beni koruyamadım seni" dedi

"babamm öyle deme senin bir suçun yoktu "

"hayır suç benimdi baba selin haklı senin suçun değildi eğer ben sese uyansaydım böyle olmayacaktı özür dilerim selin"dedi gökalp

"bakın kimsenin suçu değildi ben sizi suçlamıyorum. hem bakın sapasağlamım bir şeyim yok ama biraz dinlensem iyi olur "

"hadi o zaman odaya "dedi aras abim ve biranda beni kucağına aldı

"yaa abiii"

"sus kız sen yaralısın bende doktorum , ben ne dersem o" dedi biz konuşana kadar aras abim odaya girmişti bile

beni yatağa bıraktı ve üstümü örttü oda yanıma uzandı ve ben gözlerimi karanlığa kapattım

aylar sonra

artık mutluyum , huzurluyum kısacası olumlu olan herşeyim artık hayatımda olumsuzluk yok çünkü ailem mutsuz olmama izin vermiyorlar . bana deseler artık çok mutlu olacaksın inanmazdım kim inanırdı ki .

"aras abi niye onu oraya koyma kötü duruyor" dedim ama beni dinlemedi uyuz

"abiii düğünün başlamasına az kaldı bak seni savaş abime söylerim görürsün "

"söyle banane " dedi e sen kaşındın

"SAVAŞ ABİİİ" diye bağırdım

papyonunu düzelten savaş abim "efendim prensesim" dedi

"aras abim benim sözümü dinlemiyor"

"aras seni döverim görürsün" dedi savaş abim

"tamam ya" dedi ve bizi bir kahkaha aldı

evet şimdi size kısa bir özet geçeyim .

bugün savaş abimle ebrar ablamın düğünleri var evleniyorlar

ebrar beni aylar önce kaçıran serkan abinin kardeşi ,evet ona abi dedim çünkü çok pişmandı ve affetmem için herşeyi yaptı babam az daha öldürecekti affettim demesem son anda durdurduk .

hatta bugün ki düğüne oda geliyor kardeşinin düğünü sonuçta.

....

"oh be bitti düğün bende bittim " dedim

"bizdeeee" diye herkes koro halinde söyledi

"hadi selfi yapalım yorgunluk selfisi" diye fikir sundum

"olur " dediler

"aras abi sen uzunsun sen çek"

"hadi toplanın " dedi aras ve hepimiz toplandık

"çekiyoruuuum , çektim"

"bir sürü çek"

hepimiz komik ve değişik pozlar verdik ve günü hatta kurguyu bitirdik benim hayatımı paylaştığınız için teşekkürler artık mutluyum

                                         SON