Selin'den

Uğultular geliyordu kulağıma başımda hafif bir sızı vardı . Yavaşca gözlerimi açtım ilk tavanla karşılaştım ve yanımdan gelen hıçkırık sesiyle o tarafa döndüm

Karşımda ağlayan bir kadın görmeyi beklemiyordum kaşlarımı istemsizce çattım

Niye ağlıyordu ki odada bakışlarımı gezdirdim sadece ikimiz vardık benim için mi ağlıyordu acaba ne alaka ama dimi tanımıyorum bile kadını

Beni fark etmesi için yalandan öksürdüm .

"Uyanmışsın kızım fark etmedim kusuruma bakma " dedi

şaştım neden bana kızım dedi ki bir bakem beni terk eden o kadına da benzemiyor ki. bu kadının yanından bile geçemez o kadın, o derece güzel birisiydi . Aman ne diyom ben ya tövbe ayak üstü içimden kadına yazdım .

"Yok sorun değil de siz niye ağlıyorsunuz ve neden bana kızım dediniz "dedim pürüzlü bir sesle.

Hepsi meraktan amirim

İç sesimcim susarmısın

Kadın gözyaşlarını sildi "kim ağlıyormuş kız " dedi gülerek bende gülümsedim . Bu kadın iki dakikada kendini topladı ya lan tövbe

"Bu arada kızım ben senin annenim"

"Hadi canım nasıl oluyor o " dedim ciddileşerek hadi diyelim beni yıllar önce o adamın eline bırakan kadın olsa dicem de alakası yok ki anlamadım ben

"anlatacağım ama bir dakika " dedi ve çantasını karıştırdı sonrada bir zarf çıkarttı "sen uyurken DNA testi yaptırdık kusura bakma senden izin almamız lazımdı "

"Yok sorun değil "dedim şaşkınca

Kadın elime verdi zarfı ama ben nasıl acayım ki elim alçıda

"Eee ben açamıyorum da zarfı yardım eder misiniz" dedim

"A kusura bakma güzel kızım benim aklımdan çıkmış"dedi şefkatle .

"Sorun değil " dedim gözlerimde ki yaşlar akmak için ısrarcıydı ama izin vermiyordum .

Bana kızım derken sesi o kadar güzel geliyordu ki kulaklarıma saatlerce kızım dese usanmadan dinlerdim .

Hasretim ben anne sevgisine . Beni bırakan kadın bana anneliğin a'sını bile hissettirmedi .

Ben bunları düşünürken kadın zarfı açmıştı bile . Baktım baktım ve baktım

Poyraz kent ve selin demirel'in DNA'ları %99 uyuşmaktadır

Yazıyordu "hadi canım " dedim şaşkınlıkla

"Bu arada sormayı unuttum sizin adınız neydi " dedim şoku atlatmıştım bile ve ikide bir içimden kadına kadın diyorum zaten .

"Buse benim adım kızım "dedi bak kızım diyo eriyorum .

"Tanıştığıma memnun oldum benim de selin " ismimi bildiğini biliyordum ama olsun .

"Bende memnun oldum güzel kızım "dedi ve alnıma küçük bir öpücük kondurdu bunun ne kadar iyi hissettirdiğini bilemez di kimse.

"beni nasıl buldunuz en baştan anlatırmısınız"

"şimdi biz bir hafta önce doğduğun hastahaneden telefon aldık bebeklerin karıştığına dair ilk uçakla izmire gittik DNA testi için . ama sen yoktun üvey baban kaçtığını söyledi . bizde kaçtığın tarihi öğrenip araştırma yaptık ve senin istanbul da olduğunu öğrendik hemen istanbula geri döndük . işte yolda giderken seni görürüm diye yol kenarlarına bakarken gördüm yaralıydın ve baygın hemen seni hastahaneye getirdik . ameliyat oldun 3 gün yoğun bakım da kaldın dün çıktın . işte böyle"

ben 4 gündür uyuyor muydum

"Ne zaman çıkacağız hastahaneden " dedim ben sevmezdim ki hastahaneleri

"Baban gelsin çıkarız "

"Babada mı var" dedim

"Evet kızım" baba diyince aklıma eski anılarım geldi . Tüylerim diken diken oldu ve hava soğumaya başladı titriyordum .

Kulaklarımda küçüklüğümün sesi "baba napiyoyşun"

"Baba canım çok acıyo" o adamın beni ilk dövdüğü zamanlardı çok canım acımıştı çok ağlamıştım. Vücudum buna dayanamamış ve bilincimi yitirmiştim uyandığımda bodrumdaydım üşüyordum yerler soğuk,farelerin ciyaklama sesleri ben bir kere karanlıktan korkardım .

Sanki o andaydım . Bir hastahane odasında değilimde o soğuk bodrumdaydım.

Bir anda birinin bana sarıldığını hissettim .

"Tamam kızım sakin ol ben burdayım baban burda " yavaş yavaş gerçek dünyaya dönüyordum sanırım .

Ne ara hızlandığını bilmediğim nefesim normale döndü ve ben hüngür hüngür ağlamaya başladım .

Şuan gerçek babanın göğsünde ağlıyordum o da benim saçlarıma minik öpücükler konduruyor du .

Ağlamalarım iç çekmelere döndü .

"T.. teşekkür ed..ederim " dedim gerçek babaya yani poyraz beye .

"Kuzum teşekkür etmene gerek yok ki " dedi poyraz bey

"Olsun "diyip omuz silktim.

"İyiysen çıkalım mı"

"Çıkalım ama su var mı susadım da"

"Buse'm su verir misin "

"Tabi ki " dedi suyu bardağa doldurup uzattı ama ben tutamadım bir elim alçıda diğeride titriyordu hala geçirdiğim krizin etkisindeydim sanırım.

Bunu anlayan baba buse hanımın elinden bardağı aldı ve yavaşça içirdi .

"Teşekkür ederim" dedim

"Rica ederim ama bence teşekkür etmemelisin bu benim görevim. 16 yıldır yanında olamasam da " dedi son cümleyi kısık söylemişti ama duymuştum.

"Buse'm sen kızımızı hazırla sonra da çıkalım " dedi poyraz bey .

"Tamam hadi sen çık bakalım kış kış " dedi buse hanım kahkaha atarak bu beni de güldürmüştü. poyraz bey çıkmıştı.

"Kız gülme " dedi o da gülerek .

"Neyse hadi bakalım seni hazırlayalım " dedi bende sadece kafamı salladım.

koluma dikkat ederek siyah bir t-shirt giydirdi . Büyük ihtimalle vücudumda ki yara izlerini gördü ama belli etmiyordu sanırım beni üzmemek için belli etmedi .

Altıma da gri bir eşofman giydirdi .

En sonda bir tane kolej ceketi giydirdi ama onun sadece bir kolunu giydirdi diğer alçıda olan kolumun tarafını sadece omuzumun üstüne attı .

"Hadi bakalım çıkalım" dedi kafamı salladım tam ayağa kalmıştım ki karnıma bir sızı girdi . buse hanım beni hemen yerime oturttu sonrada babaya seslendi . Baba hemen gelmişti .

"Ne oldu iyimisin kızım " dedi telaşla. Benim çok hoşuma gitmişti bu endişesi.

"İyiyim" dedim sadece

"Hayatım sen taşısana selini canı acıyor " dedi buse hanım

"Seni kucağıma alabilir miyim kızım"

Sadece kafa salladım . Hemen gelip beni kucağına aldı ve odadan çıktık. Oradan asansör oradan da arabaya bindik ve yola koyulduk . Bende kendimi biraz halsiz hissettiğim için uykuya daldım