~Hayat değilmiydi bizi asıl yoran~

3 Yıl önce

Uyandığımda annem yanı başımdaydı uyuyordu. Onu uyandırmamak için ses çıkartmadım ama çok sıkılmıştım birazdan uyanırdı .

Benim annem meme kanseriydi o yüzden fazla uyurdu bende kıyamazdım işte.

Birde başına ben çıkmıştım 1 ayda ne kadar perişan olmuştur .

Bu düşünceler arasında annemin uyku mamuru sesi geldi

"günaydın kızım "

"Günaydın annemm"

"Ağrın sızın varmı güzel kızım "

"Yok annem ama çıkıcak sonucu çok merak ediyorum "

"İstersen hemşirelere sorayım "

"Olur annem"

Annem gitti çok geçmeden geldi

"Noldu çıkmışmı annem"

"Çıkmış annem ama doktoru bekliyorlar daha gelmemiş"

"Anne saat kaç "

"08.28 kızım"

"Hangi aydayız"

"18 Temmuz "

"Ne kadar çabuk geçmiş zaman anne sen karnemi gördünmü ben sınıf birincisi oldum annem "

"Biliyorum kızım seninle nasıl gurur duyuyorum bir bilsen "gülümsedi annem

"Nesrin napıyor haberin varmı hiç geldimi"

"Hergün geliyor kızım seni göremesede hep geldi bugünde gelir "

"Doktora sorsam içeri alırlarmı annem"

"Sormaktan bir zarar gelmez kızım"

"Tamam annem sorarım tam şimdi deniz havası vardır dimi annem"

"Evet annem sen iyileş ben seni götürürüm "

"Tamam sözün olsun o zaman" dedim gülümseyerek annem de gülümsedi annem anlımdan öpüp

"İyi ki beni yanlız bırakmadın kızım ben sensiz ne yapardım "ama eslem bilmiyordu annesinin onu terk edeceğini

"Bırakmayacağım seni annem asla"

Annemin alını anlımdaydı o sırada kapı tıklatıldı ve daktır doruk içeri girdi

"Ooo analı kızlı" annem benden hemen ayrıldı ve doruk'a döndü

"Günaydın doktor bey" dedi annem

"Günaydın neslihan hanım " dedi güler yüzle doktorum .

"Eee küçük hastam nasıllar bakalım "

"İyiyim doruk bey "

"Bana istersen doruk abi diyebilirsin "

Abi deme lazım olur

Sus sus salak kaç yaş büyük o bizden sen daha iyilerine layıksın.

İç sesimle küçük kavgamdan sonra doruk abiye döndüm.

"Peki tamam doruk abi "

"Sonuçların çıkmış ama"

"Ama ne doruk abi açık ol yürüyemeyeceğim dimi"

"maalesef üzgünüm eslem belden aşağın tutmayacak ama üzülme kısmen felclisin en azından uzun bir tedaviden sonra yürüme şansın olacak "

"İSTEMİYORUM TAMAMMI KANDIRMA BENİ ABİ OLMAYACAK BEN ARTIK YÜRÜYEMİYECEĞİM "

"Böyle düşünmemen lazım eslem sakin"

"BELLİYDİ ZATEN ANLAMIŞTIM BEN" ağlıyordum hem de hıçkıra hıçkıra o tedaviyi kabul etmeyecektim .

"BU HALİMDEN BELLİYDİ HERŞEY ROBOT GİBİ YATIYORUM HİÇ HAREKET ETMİYORUM " bağırmaktan boğazım ağrımıştı artık ve dümdüz yatmaktan gerçekten sıkılmıştım o adamın Allah belasını versin.

"Sakin ol , birazdan seni normal odaya ve normal yatağa alacaklar zaten düzelmişsin kırıkların iyileşmiş iyisin bunların üstesinden geleceksin ve ben inanıyorum ki yürümeye yeniden başlayacaksın ."

Bu iyi bir haberdi en azından böyle yatmayacaktım ama benim hiç umudum yoktu yürüyebileceğime .

"Üzülme birazdan gelirler seni almaya "dedi doruk abi ve gitti

Şuan annem görüş açım da değildi bence bilerek görünmek istemiyordu biliyordum o benim için çok üzülüyordu şuan sessizce ağlıyordur kesin görmesem de anlıyordum .

"Annemm üzülme olsun benim sayemde bir çocuk yaşıyor ben olmasam belki ailesi kahrolacaktı"

Belki o çocuğu kurtarmasaydım bu kadar sakin olamazdım ama o çocuk hep aklımdaydı

"Tamam kızım sen üzülmessen bende üzülmem sen hiç üzülme"

"Tamam annem bak ben üzülmüyorum"

"Ben bir lavaboya gidip geliceğim tamammı birtanem "

"Tamam annem" dedim annem gitti odada tektim .

Annem çok geçmeden gelmişti ve annemin gelmesinden bir dk sonra fala kapı tıklandı ve 2 hasta bakıcı ve pınar hemşire girdi

"Eslem normal odaya geçiyorsun güzelim bizi bırakıyorsun demek " gülümseyerek söylemişti

"Evet maalesef" dedim gülerek .

"Hadi bakalım seni götürelim "

Beni yattığım sedye ile götürüyorlardı

Yeni odama gelmiştik beni o sert tahta gibi olan yataktan bir hasta bakıcı aldı kucağında yataktan

O yatağa baktığımda kafamın yanında olan destekler gözüme çarptı çok sert görünüyor du.

Beni yatağa yatırdı hasta bakıcı hem rahattım hemde her yerim ağrıyordu .

Pınar abla elinde boyunluk la karşımda duruyordu bakışlarım boyunluktaydı .

"E hani kurtulmuştum ben yazık bana"

Pınar abla ve hasta bakıcılar kıkırdadı

"Ama bunu takmak zorundayız eslem" kahkaha atmamak için zor tutuyordu kendini

"Off peki"

boyunluğu taktı yine kurtulamadım bunda .

Hasta bakıcılar gitmişti pınar abla vardı sadece

"Nasıl hissediyorsun eslem"

"İyi ama kötü"

"Neden iyi ama kötü "

"İyi tarafı o yataktan kurtuldum kötü tarafı ise boyunluktan kurtulamadım" dedim gülerek oda gülmüştü.

"Olsun en azından kimseye 'görüş alanıma girmiyorsun' demek zorunda değilsin "

"Aynen " ikimizde gülümsedik

"Neyse ben gidiyorum görüşürüz arada uğrarım "

"Tamam görüşürüz pınar abla teşekkürler."

"Bişey değil "

Pınar abla gitmişti peşinden annem girmişti odaya

"Annem "

"Efendim yavrum"

"Sana sarılmak istiyorum " dedim ve annem yanıma geldi kollarımla annemi sıkı sıkı sardım.

Dün uyandığımda kollarım flan bağlıydı . En azından şimdi hareket edebiliyordum tabi bacaklarım hariç .

Yine kapı tıklatıldı içeri doruk abi ve hiç görmediğim bir doktor girdi .

"Merhaba küçük hanım nasılsın."

"İyiyim sen nasılsın doruk abi "

"Seni gördüm daha iyi oldum. Bak seninle kimi tanıştıracağım bu barış fizyoterapist "

"Merhaba "dedi adı Barış olan doktor .

"Merhaba "

"Artık seninle sık sık görüşüceğiz

"

"Tamam ama ben kabul etmiyorum tedaviyi biliyorum ki yanıt vermiyeceğim tedaviye"

bu sözlerimle annemi üzdüğümü biliyordum ama umudum yoktu ki.

" Onu sonra konuşuruz bu başka tedavi 1 aydır uyuduğun için bu önemli biraz egzersiz her zaman iyidir fıstık "

"Peki " dedim bıkkınlık ile .

"Tamam yarın tedaviye başlarız o zaman "

"Peki bir sorum var ben ne zaman eve gidebilirim "

"Hmm bi düşüneyim seni 1 ay daha burada tutmak zorundayım" dedi daktır barış

"Barış amca peki ya ben sıkıntıdan güm diye patlarsam"

"Amca mı kız ben o kadar yaşlımı duruyorum" tabiki taş gibiydi hem biraz gülmeye ihtiyaçım vardı.

"Evet doruk abi senden on yaş küçük duruyor "

"Tamam peki sana ceza 2 ay misafirimsin o zaman "

"Ne yok kanka olmaz ben burada ölürüüüm "

"Amcadan kankaya iniş yaptık bakıyorumda . Tamam hadi bir aya indi cezanı kaldırdım knk " dedi barış kankam ve elini yumruk yapıp bana uzattı bende aynısını yaptım ve yumruk tokuşturduk .

"Neyse görüşürüz fıstık yarın öğleden sonra benimlesin"

"Tamam eee birşey soracaktım "

"Buyur" dedi ikisi aynı anda demişti.

Barış kankam hemen" cips cola kilit " dedi ve doruk abi ona 'senin ağzına sıçıcam bakışları attı

güldüm bu duruma onlarda eşlik etti .

"Ben ziyaretçi kabul edebilirmiyim"

"İstersen neden olmasın " dedi barış doruk ağzını açmıyordu herkese lazım böyle doktor

"Tamam "dedim sevinçle .

"Bay bay " dedi barış bende el salladım ve gittiler .

"Anne nesrin ne zaman gelir "

"Arayım Mı gelsin"

"Olur "

"Tamam"

Annem hemen telefonunu aldı aradı ikinci çalışta açmıştı .

****

Nesrin gelmişti hem özlemiş beni hem de çok korkmuş o gün.

O gün benim hatırladığım sadece arabanın üstüme geldiğiydi .

Ama nesrinin anlattığına göre araba bana çok hızlı çarpmış üstünden yuvarlanmışım .

Hemen ambulans çağırmışlar nesrin anneme nasıl haber vereceğini bilememiş ve yanindaki birinden arayıp söylemesini rica etmiş o kişi anlatmış .

Beni sedyeye aldıktan sonra yerde ki kan gölünü görmüş ve hala izi varmış sanırım orada .

O küçük çocuğun annesi gelmiş arada hastahaneye benim durumumu merak edip sonra annemin numarasını almış çünkü çocukları komşuya bırakıp geliyormuş hergün bir defa ararmış.

Öğretmenlerim bile endişelenmiş .

****

1 ay sonra

Fizik tedavim bitmişti ve ben hala kararımdan dönmemiştim istemiyordum yürümek çünkü içimde bir gram bile ümit yok .

Bugün bu hastahaneden kurtuluyordum şükür . Bana tekerlekli sandalye vermişlerdi artık arabam var diye ortalıkta dolaşırdım :) .

Allah'tan evimiz asansörlü annem beni çıkartamazdı

Bu bir ayda barış ile baya dost olmustuk ben onun herşeyini oda benim herşeyimi biliyordu. Doruk abiyi unutmamak lazımdı her isteğimle ilgilendi hiç yanlız değildim bi ara öğretmenlerim geldi arkadaşlarım falan .

Şimdi herşey bitmişti arada bir kontrolüm vardı o kadar .

Şuan arabamın üstündeydim annemde kıyafetleri topluyordu

Kapı tıklatıldı ve iki yakışıklı doktorum içeri girdi

"Demek gidiyorsun he küçük hanım" dedi doruk

"Merak etme abi sık sık gelicem kurtulamazsınız benden heee "

"Gel kapım sana açık" dedi doruk abi iyi ki ikiside benim doktorum du .

"Sizde benim evime gelebilirsiniz bizimde açık dimi annem"

" Evet kızım herzaman bekleriz doruk bey ve barış bey gelin"

" Tamam geliriz " dedi barış

"Hem doğum günüme de gelirsiniz "

" Ne zaman fıstık"

"1 Eylül de "

"Ooo az kalmış kız " dedi barış

"Sizi bırakabilirim " dedi doruk

"Size zahmet olmasın doruk bey " dedi annem

"Yok ne zahmeti neslihan hanım"

"Tamam o zaman hadi gidelim " dedim evimi özlemiştim odamı yatağımı herşeyimi .

"Gel bakalım" dedi doruk abi ve beni kucağına aldı barış ta arabamı aldı annem de valizi almıştı ama barış izin vermeyip valizi aldı elinden annemin .

Beraber garaja indik doruk abi beni arka koltuğa oturttu valizi ve arabayı yerleştirdikten sonra hemen binip çalıştırdı .

Eve gelmiştik binanın önündeydik şuan

"E siz barış ile bana yakınsınız bizim evlerde üst sokakta kalıyor bu iyi " dedi doruk

"Yaa bende size gelebilirim dimi arada "

"Tabikide gelebilirsin "

Doruk abi beni yine kucağında götürdü . Eve girince direkt oturma odasındaki koltuğa oturttu.

Hemen diğer eşyalarımızı getirdi ve vedalaşıp hastahaneye geri döndü. ikisininde numarasını almıştım arada arardım artık eheheh.

Şimdi diyorsunuz ki hiç üzülmüyor musun sakat olduğun Hayır niye üzülüyim ki o çocuk ölseydi daha mi iyiydi o dayanamazdı ki ama ben dayandım ve hayattayım .

Belki bu hayatta biraz zorluk çekiceğim ama olsundu .

Bugün Ağustos un 27 siydi .ve okulların açılmasına 16 gün kalmıştı çok mutluydum ne olursa olsun okula gidicektim ama .

1 EYLÜL

bugün benim doğum günüm dü ve barış abi ile doruk abi akşam beni bir yere götüreceklerdi .

Çok heyecanlıydım .

****

Akşam olmuştu ve şuan sahilde kumların üstünde mumları mı üflüyordum.

16 gün sonra

Yaz tatilim resmen hastahanede geçmişti .

Eve geldikten sonra ki günlerde barış ile doruk abimler hep ziyaret ettiler tatil günlerinde beni dışarı çıkarttılar sahile indik onlara minnettardım onlar olmasa evden çıkamazdım annem bana fazla zorlayamıyordu lavaboya bile zar zor götürüyor du .

Bugün de okulun ilk günüydü ve şuan hazırlanmış doruk abimi bekliyordum o götürecek beni okula 10. sınıftım artık .

Kapı zilini duymamla mutlu oldum doruk abim gelmişti annem bende seninle geleyim okula diye çok dil dökmüştü ama o zaten benim için çok yorulmuştu birde hastalıkla mücadele ediyordu. Zaten nesrin bana yardım edeceğini söylemişti ve müdür ile de konuşmuştuk asansörü kullanacaktım .

"Günaydın küçük hanım "

"Günaydın doruk abim "

"Nasılsın mutlu musun okul için"

"Evet çok mutluyum hemen gitmek istiyorum"

"E peki o zaman gidelim "

"Tamam hadi " doruk abi beni kucağına aldı ve arabaya götürdü ön koltuğa oturttu ve kemerimi bağladı sonrada arabamı aldı geldi 'tekerlekli sandalye değil o benim arabam'.

Doruk abi arabaya bindi anneme el salladım oda bana gülümseyerek el salladı arabayı çalıştırdı ve yola koyulduk

"Doruk abi biliyormusun ben 9. Sınıfı birincilikle bitirdim"

"Yaa bu sene de inşallah en iyisini yaparsın ümidini kaybetme sakın"

"Tamam"

"Sana bir anımı anlatıyım "

"Oluur"

"Ben daha tıp fakültesine yeni başlamıştım o kadar zor geliyordu ki ben bir yapamıyacam havalarına falan girdim az daha okulu bırakıyordum ama ümidimi asla kesmedim azim ettim ve işte buradayım" dedi Gülümseyerek

"Yaa azim çalışma mutluluk diyorsun"

"Eveet , ve geldik " şuan okulun bahçesindeydik

"Oley" dedim sevinçle ve ellerimi çırptım doruk abim bu duruma gülmüştü

"Normal öğrenciler okuldan nefret eder sen seviyorsun bu iyi birşey " dedi ve arabadan indi ilk önce fiyakalı arabamı indirdi sonrada geldi ve beni üstüne yerleştirdi .

Beni nesrine teslim etti anlımdan öpüp bol şans diledi ve gitti

"Naber nesrin"

"İyiyim eslem sen nasılsın "

"Bende iyiyim ders programı yayınlandımı "

"Yok daha yayınlanmadı "

" Arabam güzel dimi ,Artık herkese hava atarım arabam var diye "dedim ikimizde kahkaha attık ağlanacak halimize gülüyoruz resmen .

Birkaç kız bana iğrenircesine bakışlar atıyordu bende onları umursamazdan geliyordum

Zilin çalmasıyla herkes sıraya girdi bende dahil şimdi siz görün bana iğrenircesine bakmayı müdür yine uzun soluklu konuşma yapacaktı ve ben otururken onların bacakları ağrıyacaktı.

Bu adamda kadınlardan daha fazla konuşuyor hee

Sonunda bitmişti konuşması ve istiklal marşını söylemiştik sınıflar teker teker giriyordu binaya sıra bizdeydi nesrin arkama geçti ve arabamı sürdü asansöre kadar .

Ama binemedik çünkü şerefsiz insanlar bize sıra vermiyordu

"Bu gidişle ilk dersi kaçıracağız nesrin "

"Olsun birşey olmaz daha ilk gün sonuçta "

"Ya hep böyle olursa ve bence olucak ayaklarımı kullanabilsem şimdi ohooo "

"Üzülme knk "

"Yok ya ne üzülücem birşey olmaz" hala beklerken müdürün arkamdan gelen sesiyle irkildim asansöre binenleri indirdi

"Bu asansöre bir daha amaçsız kullanırsanız sonunuz disiplin olur hem sakat arkadaşınıza yazık değilmi burada derse gidebilmek için bekliyor "

Müdür çok yanlış kelimeler kullanmıştı ve bu beni incitmişti 'sakat've 'yazık' ne bileyim şuan gözlerim dolu doluydu dakika 1 gol 1 .

Hepsi inince nesrin ile bindik asansöre ve sınıfa çıktık

Nesrine üzüldüğümü belli etmedim onu da üzmek istemiyorum.

Sınıfa girdiğimizde benim için sıra ayırmışlardı ay ne hoş müdür benim moralimi çok bozmuştu.

İlk dersimiz matematik ti seviyorum olum bu matematik dersini .

Nesrin beni yerleştirdi ve kendi sırasına oturdu bugün pek fazla ders işliyeceğimizi sanmıyorum ilk gün sonuçta

Hoca geldi herkes ayağa kalktı ben hariç .

Yeni hoca gelmişti hoca yerine oturmuştu ama dönüp dönüp bana bakıyordu vebalıymışım gibi

Hoca tanışma faslını başlattı ve sıra bana geldi "eslem uyar "

"Tanıştığıma memnun oldum eslem . Sana bir sorum olacaktı neden bu haldesin"

"Nasıl yani hocam"

"Yürüyemiyorsun dimi bu küçüklükten beri mi var"

"Hayır hocam 3 aydır bu haldeyim ben "

"Nasıl oldu peki" bu hocanın sorularından bıkmıştım

"Araba kazası " dedim kısa ve öz

"Peki yazık olmuş sana bu küçük yaşında " bu insanlar neden bana acıyorlar ki sizene ben bundan hiç hoşlanmıyorum üzüyorlar beni ben bu 3 aydır kafama takmadım bile sırf o çocuğu kurtardım diye ama şimdi bu insanların yaptıkları ilk müdür sonra da bu matçı .

İlk ders bitmişti çok şükür nesrin yanıma geldi ve " ben kantine gidicem senide götüreyim mi "

"Yok ya ben sınıfta kalmak istiyorum"

"Peki tamam istediğin birşey varsa alıyımmı"

"Oluur, su ile çikolata alırmısın "

"Tamam"

Hemen çantamdan paramı çıkarttım verdim ve nesrin gitti

Sınıfta benimle birlikte o son gün kötü bakışlarına mağruz kaldığım kızlar ve erkekler vardı onlar zaten gruptu .

Onları boş verip kafamı sıraya gömdüm en azından bu yirmi dk yı uyuyarak geçirebilirdim.

Derken bir elin beni dürtmesiyle kafamı kaldırdım

"Ne var " dedim bıkkın bir tavırla o grubun hepsi şuan başımda toplanmıştı

Bir kız "ay şen şakatmi kaldın yazık"

"Size ne acaba bundan" benim onlarla bir derdim yokken onların benle derdi neydi acaba.

"Doğru konuş"diyip saçlarıma yapıştı şuan çekmiyordu ama acıyordu

"Ben şahsen yanlış konuştuğumu hiç sanmıyorum ve saçımı bırak" dedim ama bu sefer daha da sıktı saçlarımı kopacak gibiydi

"bırak dedim sana " dedim tıslarcasına

"Bırakmıyorum napacaksın ayağa kalkıp benimi döveceksin aov sen bacaklarını kullanamıyorsun ama dimi vah vah yazık" bu son dediğiyle ona güçlü bir tokat atıp diğer elimle de saçına yapıştım

"Gerizekalı ben ayaklarımı kullanamıyorum ellerimi değil ve bence seni dövmek içinde ayağa gerek yok bu ellerde seni dövebilir" dedim ve bir tane daha yapıştırdım o saçıma daha çok asılınca bende asıldım diğerleri mal görmüş gibi bakıyorlardı Allah'tan dünyaya döndüler ve kızı elimde aldılar .

"Bir daha bana bulaşmayın " diye tısladım bu seferde eceline susayan başka kız geldi

"Bulaşırsak naparsın bizi demi tokatlarsın " dedi ve sağ ayağıma tekme attı 'salak iste ne kadar hızlı atsa isterse bıcaklasa hissetmiyeceğim işte salak'

Güçlü bir kahkaha attım

"Salakmısın acaba benim yürüyemiyeceğimi biliyorsunda attığın tekmeyi hissetmeyeceğimi bilmiyormusun aptal "

Biranda diğer bir kız arabamı arkasına geçti ve sürmeye başladı "hop hop napiyosun sen"

"Ecelin oluyorum canım"

"Ne alaka yaa napacaksın beni mi öldüreceksin "

"Hmm belki"

"Şerefsizsiniz hepiniz tamammı sizin yaptığınızı başka kimse yapmaz "

"Çok konuşma " beni merdivenlere getirmişti tahmin ettiğim şeyi yapacaktı beni aşağı atacaktı

"Hayır hayır bunu asla yapma kafama darbe almamam lazım lütfen " diye yalvardım çünkü darbe alırsam ölüme giderdim ve bu kız dediği gibi ecelim olurdu

"Ahh be bu yalvarman hiç bir işe yaramıyacak ama "dedi ve beni arabamdan itti hemen kollarımla kafamı korumaya aldım dönmekten başım dönmüştü .

Hiç kimse bunlardan korkusuna onlardan kurtarmamıştı beni .

Sonunda durmuştum başım çok fazla dönüyor du arabam yukardaydı ben aşağıda

Başımın dönmesi durana kadar bekledim hızlı nefes alıp veriyordum iyi ki kollarımla sarmıştım kafamı yoksa şuan cenazem kalkardı belkide

Kollarım çok acıyordu yüzülmüştü belkide bacaklarımda hasar almıştı bilmiyorum çünkü hissetmiyorum ki

Birinin beni ayağıyla dürtmesiyle kapalı olan gözlerimi açtım

"Ne var öldüremedin ya yine mi atıcaksın beni merdivenden eğer ki kafamı korumasaydım sen hapise ben mezara giderdik"

"Banane umurumdamı kalk numara yapmayı bırak "

"Ne numarası ya ne numarası, numara yapar bir halimmi var acaba"

"Bizi yeme eslem "

"Ben sizi şimdi iyi bir yerim, ya ben ayaklarımı kullanamıyorum gerizekalı beni ittiniz buraya sesimi çıkartmıyorum diye üstüme gelmeyin "

"Aman be ne konuştun" dedi ve arkasını dönüp merdivenlere çıktı

"Heyy ittiniz bari yardım edin "

"Çok beklersin canım" sinirlenmeye başlıyordum etrafımda birkaç avanak vardı ve onlarda bu guruptan korkuyorlardı ve bana yardım etmiyorlardı

Ve benim arabamıda götürüyorlardı .

"Arabamı bari bıraksaydınız "

Sinirlenmeye başlıyordum

Hemen bana böm böm bakanlara döndün

"AAAAA yeter be siz afedersiniz de korkakmısınız onlar yüzünden bana yardımcı olmadınız görmüyor musunuz ne haldeyim ya insan birşey yapamasa bile öğretmen çağırır"

Bir tanesi "kusura bakma sana yardım etseydik o grup bize bu okulu dar ederdi "

"Siz böyle onlara ödün verin böyle olur . Bari şimdi yardım edin de yukarı çıkayım ya da öğretmen çağırın böyle yatmak çok kötü ve rezillik resmen " yerde iki seksen uzanmış yatıyordum ne yapabilirdim ki

"Tamam ben öğretmen çağırırım " dedi bir tane yakuşuklu oğlan

"Bekliyorum "

Biraz sonra bir öğretmen ile geldi o çocuk. Alp hocayla gelmişti bedenciydi kendisi

"Kızım sen ne yapıyorsun orada" ay şimdi ağlıyacağım

"Hocam burası çok rahattıda kestireyim dedim"

"Ne saçmalıyorsun kızım"

"Hocam beni merdivenden ittiler ve ben ayaklarımı kullanamadığım için bu haldeyim benim durumumu illaki duymuşsunuzdur "

"He sen o kızsın eslem uyar 3 ay önce durağın önünde araba kazası geçiren "

"Evet hocam " alp hoca beni kucağına almıştı o sırada bir inilti koptu boğazımdan belim ağrıyordu

"Canın mı yandı ambulans çağıralımmı"

"Yok saolun hocam geçti biraz sızladı da ama kollarım çok acıyor "

"Off kolların mahvolmuş onlara pansuman yaparız da İyisin dimi eminsin"

"Hıhı"

"Peki o zaman "

"Seninle gurur duyuyorum eslem sen kendi hayatın uğruna o çocuğu kurtardınya aferim sana "

"Teşekkür ederim hocam bugün çok moralim bozuktu biliyormusunuz sanki herkes üstüme geliyormuş gibi geliyordu"

"Üzülme ve asla pes etme kimseyi dinleme başını hep dik tut " alp hoca konuşurken sınıfa gelmiştik bile ama tekerlekli sandalyem yoktu yüzüm asılmıştı .

Sınıfta bir kaç kişi vardı alp hoca"Çocuklar arkadaşınızın sandalyesini gördünüz mü"

"Yok hocam görmedik " dediler

"Seni bir sıraya bıraksam oturabilirmisin ben sandalye ni bulana kadar"

"Otutrurum hocam "

"Tamam" dedi ve rastgele bir sandalyeye oturttu .

Sonrada sınıftan çıktı kendimi biraz halsiz hissetmeye başlamıştım daha demin iyiydim şimdi ne oldu ki birden.

Nesrin de yoktu ortalıkta gelseydi su içerdim ama yoktu

Sınıftakilere sorsam iyi olur

"A..arkadaşlar f... fazladan su..suyunuz v...varmı" diye kekelemiştim neden böyle olmuştu ki şimdi .

Sinan "eslem sen iyimisin "

Hayır anlamında kafamı salladım

Selin "bende açılmamış su var sinan esleme verirmisin "

"Veririm" dedi sinan şişeyi aldı ve yanıma geldi

"ben içiriyim suyu istersen "

"O...olur " dedim ve yavaşça şişeyi ağzıma götürdü yavaş yavaş içirdi.

" Daha iyimisin eslem"

"H...hayır başım a.. ağrıyor"

"Emre hocalara haber ver hemen"

"Tamam " emre koşa koşa gitti .

Baş ağrıma birde dönme eklenmişti .

İçeri fizikçi rabia hoca girmişti

"Eslem neyin var yüzün solmuş"

Sinan lafa atladı çünkü ben kendimi konuşamayacak kadar halsiz hissediyordum.

"Hocam başının ağrıdığını söyledi ve halsiz gibi "

"Ben ambulans çağırıyoum"

Rabia hoca gitmişti .

Ben baygın gözlerle etrafa bakıyordum sinan "eslem beni duyuyor musun"

"Evet" sesim kısık çıkmıştı o sırada sandalyemle içeri alp hoca girdi .

"Eslem ne oldu böyle iyimisin "

Sinan" hocam siz gittikten sonra bir anda böyle oldu başının ağrıdığını söyledi ve rabia hoca ambulans çağırmaya gitti"

" Sinan revirden tansiyon aleti kap gel kapı açıktı oranın koş "

"Tamam hocam " dedi ve hızla gitti

3 dk sonra falan gelmişti " hocam buyrun ."

Alp hoca almıştı aleti ama benim kolumu kaldıracak halim yoktu o yüzden sinan yardım etti alp hoca aleti taktı ve ölçtü .

"80/40 tansiyonu düşmüş" dedi biriniz hırkasını versin dedi alp hoca aldığı hırkayı yere serip beni üstüne yatırdı ve ayaklarımın altına çanta koydu .

Bu sırada ambulans sesi gelmişti rabia hoca önde sağlık çalışanları arkada sınıfa girdiler .

Alp hoca "tansiyonu düşmüş kendini halsiz hissediyor " diye bilgilendirdi sağlıkcıları .beni hemen sedyeye koydular ve ambulans a bindirdiler .

Hastahaneye geldiğimizde direkt müsade odasına aldılar ve serum taktılar doruk ve barış abinin olduğu hastahaneydi kendime gelirken hemşire ablaya

" abla burada çalışan fizyoterapist barış abiyi çağırabilirmisin "

"Tamam çağırırım" dedi ve gitti.

Biraz sonra barış abi koşarak yanıma geldi " fıstık ne oldu sana iyimisin "

"İyiyim barış abi tansiyonum düştü biraz o kadar "

"Sabah yoksa kahvaltı mı yapmadın "

"Yok yaptım ama başka bir durum oldu "

"Ne oldu eslem anlat"

"Beni merdivenden ittiler kafamı korudum ama kollarım yüzüldü " dedim ağlamaklı sesimle bu kadar dik durmak bana bile fazlaydı tuttuğum hıçkırıklarımı salmamın zamanıydı.

"Hemşire hanım buraya pansuman malzemesi alabilirmiyim"

"Tabi ki de barış bey" dedi hemşire abla ve hemen malzemeleri getirdi .

Barış yavaş yavaş pansuman yapıyor du ve o sırada koridordan geçen doruk abinin radarına girdim beni görmesiyle hemen yanıma geldi

"Küçük hanım ben sizi okula bıraktığımı zannediyordum hastahaneye değil" dedi ciddiyetle

Şu ciddiyete bak ciddiyete

Ay sus sus.

"Eeeee sanırım öyle olmuştu ama sizi özledim dedim bir hastahaneye geleyim " dedim ve kıkırdadım.

"Hiç komik değil küçük hanım bir şey olmuş ne oldu"

"Eee merdivenlerden düştüm "

"Nasıl olduda düştün peki "

"Beni ittiler doruk abi kafamı koruyabilmek için kollarımı kullandım ve şuan bu haldeler " dedim ve burukça gülümsedim .

"Birde tansiyonum düştü alp hoca geldi beni sınıfa kadar taşıdı oturtana kadar iyiydim ama başim ağrımaya başladı ve halsizleştim "

"Annene haber verdinmi "

"Hayır ve bence haberi olmasın ona zaten çok yük oluyorum birde bu çıkmasın ."

"Evet bitti pansumanın küçük hanım"

"Teşekkür ederim barışcığım "

" Birşey değil fıstık"

"Serumun bitmiş " dedi doruk abi ve serumu çıkarttı

"Seni nereye götüreyim eslem çıkış saatine kadar bir şeyler yapabiliriz istersen bence bu saatten sonra okula gitme hem anneminde haberi olmasın dedin "

"Ama senin işin yok mu"

"Nöbetten çıkıyordum bende küçük hanım iyi denk geldik "

Barış " bende gelmek isterdim ama ben bazıları kadar şanslı değilim" dedi ve hepimiz kahkaha attık.

"Ben üstümü değiştirip geliyorum"

"Tamam" doruk abi gitmişti .

Barış " istersen okulunu değiştirebilirsin ya da açıktan okuyabilirsin yardım ederiz "

"İlk günden yıkılmayacağım barış olmaz ki "

" Peki"

"Evvet ben hazırım hadi gidelim " dedi Doruk abi ve beni kucağına aldı

"Görüşürüz barış abi"

"Görüşürüz fıstık"

O gün pasta yemiştik ve baya gezmiştik .

O günkü olaydan sonra 1 dönem boyunca okula gittim ama bana hala zorbalık yaptıkları için okulu bırakıp açığa devam ettim çok kötü ve zorlu bir dönemdi....