Emre ürkek kedi yavrusu gibi bakarken kimin yaptığını o an anlamıştım. Birazdan çıkacak sese karşı önlemimi aldım. Son derece heyecanla kavga anını bekliyordum. Belki bu kavga sayesinde Emre, Esra’dan birazcık uzak dururdu. Dün Emre hakkında duyduklarım beni üzmüştü onu çok iyi anlıyorum. Annemin 2 ay komada yatarken nasıl beklediğimi, gözyaşlarımı bir ben bilirim. Anne bir evlat için çok değerliydi.

Esra Emre’nin üstüne doğru hızlıca yürüyüp saçına yapışmıştı. Ben onları ayırmak yerine izliyordum. Bir yandan Esra’nın o kulak kanatan bağırışları ile cebelleşiyordum. “Emreee bittin sen. Neden yerleri düzgün silmiyorsun yaa. Bu yeni ile beraber bana plan kurdunuz değil mi? Anlamayacağımı mı sandın?” ne diyordu bu yaa? Aklından neler kuruyordu işi gücü plan kurmak olmuş bu kızın. Hemen yanlarına giderek “ Bak Esra her olayda beni öne sürüyorsun. Beni rakip görüyorsun bununda farkındayım. Ama ben senin gibi bir insanın arkasından iş çevirmem ne yapacaksam, ne diyeceksem direk yüzüne söylerim.Tam da şimdi yaptığım gibi.” Esra’yı kolundan çekerek Emre’nin saçını bırakmasını sağladım. “ Bir daha kavga çıkarmayacaksın anladın mı burası elit bir mekan buraya müşteriler bu yüzden tercih ediyor. Burada düzgün davranacaksın, burası senin mahallene benzemez. Emre sen de içeri geç.” İlk defa Esra sözümü dinleyerek sakinleşmek için kasanın başına geçti. Emre de diğer tezgaha geçip saçını düzeltti. Umarım bir daha Esra’nın ipiyle kuyuya inmezdi.

Bugün pek müşteri yoktu. Büyük ihtimalle öğleden sonra gelirlerdi. Remzi Amca gelmişti pastası elinde kasaya doğru yaklaştı. Esra şuan kasada olmadığı için ben bakacaktım kasaya. Bana gülümseyerek bakan Remzi Amca’ya “Hoş geldin Remzi Amca.” Bıyıklarını düzelterek “ Hoşbuldum Beyza kızım bizim ücret ne kadar? Bakalım bizim Remziye ne kadar zarara uğrattı beni?” Yanında ona eşlik etmek için kızı Kezban’ da gelmişti.”Ayy baba sende ne zararı yaa midemiz bayram edecek annemin sayesinde.” Onları gülerek böldüm “ Remzi Amca bence Kezban biraz haklı sizin ücretiniz 1500 TL. Özel pasta yaptırdığınız için. Hesabınızın adı neydi bakalım?” remzi Amca biraz düşünerek “Remziye’nin Renkli Dünyası” dayanamayarak bir kahkaha patlattım. “Hemen takip ediyorum. Buyur kartını Remzi Amca görüşürüz.” El sallayarak kafe’den çıktılar. Ben bu aileyi çok seviyorum yaa çok tatlı bir aile.

Öğle arasına gelince hemen kafe’den çıktım, koşa koşa en yakın fatura ödeme noktasına gidip elektrik faturamı ödedim. Dışarıda bir şeyler yemek için fırına gittim. Aslında Kafe’de yiyebilirdim ama Esra’ya daha fazla maruz kalmak istemiyordum. Fırnda bir porsiyon börek yedim ve bir bardak çay içip hesabı ödedim. Artık Kafe’nin yolunu tutma zamanıydı. Şarkı mırıldana mırıldana yürüyordum. “Ben seni rastgele sevmedim ki, ihtimallerden seçmedim ki, yanarsa yansın canım ben sana razıyım.” Kafe’nin kapısını açtım ve içerisinin güzel kokusu dikkatimi çekti. Genelde yemek koktuğu için bu koku garip gelmişti. Etrafa baktığımda kimse yoktu demek ki dah gelememişlerdi. Üstümü değiştirmek için personel odasına gitmeye karar verdim. Personel odasının kapısına geldiğimde bir ses duydum. Sese biraz daha dikkatimi verdiğimde Esra ile Emre’nin sesi olduğunu daha net anladım. Bu ikisi yine ne işler çeviriyordu.

“Yaz Emre ‘Sayın Erdem Bey ben maaşımdan ve pozisyonumdan hiç memnun değilim. Ben bu pozisyona uymuyorum bence, eğer bu pozisyonda kalacaksam da maaşımı yükseltilmesini bekliyorum. İkisine de hayırdiyorsanız ben bu işten istifa ediyorum. Zaten mekanınızdan memnun değilim.’ Sonuna da Beyza Atalay diye eklemeyi unutma Emre.” Bunlar benim arkamdan neler çeviriyordu ya. Demek ki sabah ki sessizlikleri ve dediklerime uymaları bundandı. Ah Emre ah bu kıza hala nasıl inanırsın ya. Aniden içeri girdim Esra’nın elinden kağıdı hızlıca çektim ve yırttım. Esra’nın kolunu sıkıca tuttum “yeter yaa yeter her insanın bir sabrı olur. Benim de sabrım bu kadar senin yüzünden işimden olacaktım yaa. Sıradaki mektubuna Beyza beni dövdü bu yüzden işten çıkmak istiyorum. Yandaşım Emre’yi de peşimde götürüyorum yaz . bir daha bana bulaşma yoksa bu sefer işin dahi kalmaz.” Esra’nın kolunu bırakıp odadan çıktım. Ya bunlar nasıl insanlar gerçekten bunlar insan bile sayılmazlar.

Ön tarafa geçip elime paspası alıp temiz yerleri paspasladım. Biraz bu şekilde oyalandıktan sonra gelen müşteri ile ilgilendim. Siparişleri almak için masaya yaklaştım. Siparişleri alıp Deryanın yanına geldim. Kağıdı verdim kaş göz işaretleriyle sonra konuşuruz işareti yapınca bir şeyler bildiğini anladım. Gün geçtikçe Derya ile daha iyi anlaşmaya başlıyordum. Derya siparişi hazırladıktan sonra moralimi yerine getirmek için “Hadi kopta gel kumral fırtına” diye arkamdan seslendi. Bu söylemi beni güldürmeye yetmişti. İyi ki karşıma çıkmıştı bu deli kız. Masadaki müşteriye siparişini verip yerime geçtim. Esra ve Emre kasaya geçmişti. Ben de onlar gelince Derya’nın yanına geçtim. Derya’ya öğle arasında olanları anlatınca önce şaşırdı sonra da “ onlar ile arama iyi bir mesafe koyacağım” dedi.

Gün içinde ters bakışmalar haricinde pek bir şey olmamıştı. Çok şükür akşam olmuştu bugün çok yorulmamıştım ama mental olarak yıpranmıştım. Şimdi ise Erdem Bey’i bekliyordum yemek pratiği yapmak için. Bazen acaba kabul etmekte hata ettim diye düşünüyordum. Aşırı stres yapmıştım çünkü kendi mesleğim üstünde ilk profesyonel işimdi. Ve bana baskı olan patronumun güveni vardı. Çoktan herkes çıkmıştı, onlar gidince ben de rahatlamıştım.

Bölüm sonu.

Hikaye ile ilgili görüşlerinizi yorumlarda belirtirseniz bizi mutlu edersiniz:)

~GM