Burak Abi’nin mesaj attığını görünce bayağı bir gerilmiştim. Burak Abi Helin’in abisiydi ama beni her zaman korkutan biri olmuştu.

Kendimi topladığımda mesajın üstüne tıkladım açılan mesajı sakinlikle okumaya başladım. “Beyza bu akşam yanındaki şahıs kimdi? Helin ile de küsmüşsün seni görmek de zor oluyor artık. Beni sinir etme o her kimse ondan uzak dur.”

Uygulamadan çıkmadan Burak Abi’nin numarasını engelledim. Sonra ise Helin’i aradım. Çalıyordu ama açmıyordu. Defalarca aradım ama açmadı.

Birkaç saat sonra telefonuma bir mesaj daha geldi. Bu sefer Helin’di hemen mesajı açtım ve hayal kırıklığı ile karşılaştım. Mesaj da “Ben sana beni bir daha arama demedim mi? Bıktım senden ve bir daha diyorum beni arama yeter artık.” Cevap vermemiştim ama ben bu gece nasıl uyuyacaktım ki?

Korkmaya başlamıştım onu engellemiştim ama onun ne yapacağı belli olmazdı. Kendimi sakinleştirmem lazım çünkü panik atağım tutma ihtimali vardı. Derya’yı aramam lazım onu en azından beni sakinleştirirdi. Telefonumu alıp Derya’yı aradım. Hemen açmıştı “Efendim canım” o tatlı sesi bile beni rahatlatıyordu “Nasılsın Derya?” beklemeden cevap vermişti.

“Sınavlarla başım bela da. Ders çalışmaya çalışıyorum ama pek beceremiyorum.” Aklıma gelen ilk teklifi Derya’ya sundum. “ Derya bana gelsene burada çalış ben de sana bir şeyler hazırlayayım. Hem yarın işe de geç kalmazsın.” Derya kocaman bir kahkaha patlatıp “Aşk olsun Beyza yaa ben ne zaman geç kaldım. Bu arada teklifini kabul ediyorum çok cazip geldi. Ayyakşam yemeği hazırlamak da aradan çıkar hem.” Kabul etmesi beni oldukça mutlu etmişti. “Hadi hızlı ol bak. Kapattım ben.” Telefonu kapatıp hemen mutfağa geçtim. Beni sakinleştiren, beni ben yapan, hayallerim olan belki de günlerce dursam sıkılmayacağım yere geçtim. Belki de birgün kendi kafem’in mutfağın da yemek yapardım.

Ellerimi yıkadıktan sonra hemen pirinçlerimi yıkayıp, su dolu kabın içine koydum. Buzdolabı açıp yeni aldığım tavuk ve birkaç sebze çıkardım. Önce tavuğu sote için kesip tavaya aldım. Tavuk pişerken hemen sebzelerimi de güzelce yıkayıp doğradım ve tavuğun üstüne ekledim.

Tavuk pişerken diğer yandan hemen pilavımı yapmaya başladım. Pirinçlerimi süzüp pilav tencereme koydum üstüne de biraz yağ koyup kavurdum. Kavrulan pirinçlerimin üstüne yeterince su koydum biraz da tuz ekleyip tencerenin kapağını kapattım. Tavuk sote ve pilav pişerken salata yapmaya karar verdim. Salata malzemelerini de yıkayıp doğradım ve sos kasesine salata için limon,tuz ve yağ ile bir sos yaptım.

Tavuk soteye baharatlarını ekleyip tuzunu da atıp karıtırdım ve altını kapattım. Pilavımın üstüne tereyağını koyup erimesini bekledim. Tereyağı eridikten sonra ocağın altını kapattım ve pilav demlensin diye bir köşeye sardım. Her şeyi hazırladıktan sonra sofrayı kurup üstümü değiştirdim. Derya’ya beklerken sonunda kapı çaldı.

Kapıyı açtığımda Derya’nın kocaman gülen yüzüyle karşılatım. “Hoş geldin güzellik.” Derya hemen içeri geçmek için hamle yaptı ben de hamlesi ile kenara kaydım. Ve beklemediğim anda bana kocaman sarıldı.

“Hoş buldum Kumral Fırtınam.” Gelir gelmez beni güldürmüştü yaa. Birlikte mutfağa geçmiştik. Ben hemen yemekleri servis etmeye başladım. Derya hemen banatakıldı “Bakalım bizim şefin eli lezzetlimiymiş.” Dediğine karşılık olarak gülümsedim ve “Hmm bak bakalım lezzetlimiymiş elim.”

Yemekleri servis ettikten sonra yemeye başlamıştık. Derya’nın yüzüne bakılırsa gerçekten beğenmişti. “Kızım bu yemekler çok lezzetli keşke Erdem Bey’de tadına bakabilse bu yemeklerin. Hemen Raif Şefi kovup seni şef yapardı.” Dediğine kahkaha ile gülmüştüm. İçimden ‘Erdem Bey iki akşamdır benim yemeklerimi yiyor zaten’ diye geçirdim.

Yemekten sonra Derya ders çalışmak için salona geçti ben de mutfağı toplayıp kahve yaptım. Ve şimdi ise yanında oturuyordum.

Birazcık sosyal medya hesabımda geziyordum ve o sırada telefonuma bildirim düştü. Ve ben bu akşam bir kez daha şaşırdım bildirimde yazanı defalarca okumuştum. “@erdem.sarpoğlu adlı kişi takip isteği gönderdi.” Ayy kabul etmeli miydim yoksa etmemeli miydim? Beni düşüncelerimden arındıran Derya’nın sorusu ile ona döndüm. “Kız ne oldu da şaşırdın kaldın?” kendimi toplayıp Derya’ya döndüm “Yok bir şey ya bir an daldım öyle.”

Verdiğim son karar ile takip isteğini kabul edip geri takip isteği attım. Çok zaman geçmeden isteğimi kabul etmişti. Hesabına girdiğimde hiç kendi fotoğrafını paylaşmadığını gördüm. Genel de çalıştığı şirket ile ilgili paylaşımlar yapmıştı.

Kuzey Yıldızı Holding adını daha önce hiç adını duymamıştım. Neden asıl mesleği olan aşçılığı bırakarak holding gibi ruhsuz ve sıkıcı bir yerde çalışıyordu? Çok merak etmiştim zamanı geldiğinde öğrenirdim nasıl olsa?

Saat geç olduğunda Derya için yatak hazırladım ve kendimizi uykuya teslim ettik. Sabah Derya bağırarak şarkı söylemesi ile uyandım. Bu kız sabah sabah bu enerjiyi nereden buluyordu yaa. Gözlerimi açtığım gibi Derya’ya seslendim “Derya nereden geliyor bu enerji sana?” Derya büyük bir sevinçle bana sarıldı.

“Dün girdiğim sınav açıklanmış kızım 95 almışım hiç umudum yoktu yaa” ben de sevincine ortak olduğumu hissettirmek için sarılmasına sıkıca karşılık verdim.”Helal olsun sana kızım bee işte benim mavişim.” Saate baktığımda erken olduğunu gördüm elimi yüzümü yıkayıp hemen mutfağa geçtim.

Önce çayı koydum ve kahvaltılıkları çıkardım. Çay hazır olduğunda Derya’nın kurduğu sofraya geçtik. Çok güzel bir şekilde kahvaltı yaptıktan sonra üstümü değiştirmeye gittim.

Havalar hafiften soğumaya başlamıştı bu yüzden sevdiğim sweatshirht ve kot pantolonumu giydim. Üstüme de kalın hırkalarımdan birini giyip evden çıktık. Güzel bir yürüyüşten sonra Kafe’ye varmıştık. Kafe’yi Derya ile birlikte açmıştık personel odasına gidip lacivert renkte ki üniformamı giydim.

Ön tarafa geçip masaların tozunu aldım. O sırada Emre içeri girdi ve başıyla selam verdi ben de ona aynı şekilde karşılık verdim. Personel odasından çıkan Derya’ya bezi atıp devam etmesini istedim. Emre gıcık bir şekilde gülerek “Beyza bizim Derya erken mi gelmiş yoksa ben mi yanlış görüyorum?"

Aynı gülümseme ile devam ettim .“Sabah beraber geldik dün akşam da bendeydi o yğzden erken geldi.” Emre de konuşmayı devam ettirdi “Vayy kız gecesi yaptınız demek ne kadar güzel.”

Derya dayanamayıp; “Bir kere bu sabah en erken ben kalktım buraya gelemden en önce ben hazırlandım.” Emre ile bizde kahkaha ile karşılık verdik.

Birkaç saat sonra Kafe’ye müşteriler gelmeye başlamıştı. Siparişlerini teslim etmiş yeni müşterileri bekliyorduk. Kapının açılması ile o tarafa döndük. Olamaz yaa onu görünce elim ayağım titremeye başlamıştı.

Bölüm sonu.

Yeni bir belamız pardon karakterimiz var:)

Burak'ı nasıl buldunuz?

Hikaye sizce nasıl gidiyor?

Fikirlerinizi belirtmekten çekinmeyin lütfen, bir dahaki bölümde buluşalım:)