Heelüü, canım okurlarımm. Sizin için yazmaya başladım yeni bölümm.. Duyuru bölümüyle 11 oluyor o yüzden fark var, uyumlu olsun dedimmm.

İyi okumalarr...

Ela'nın anlatımı*

"ANNE,nerde bu çocuk"

"Her yere baktım, bir Elanın odası kaldı"

"ULAN, EĞER KARDEŞİME BİR YAPMIŞSA KİMSE ONU ELİMDEN ALAMAZ"

Aşağıdan gelen sesler ile gözlerimi araladım, aşağıdan bağırış sesleri geliyordu. Yanım da hissettiğim sıcaklık ile kafamı oraya çevirdim. Emir...

Yanım da yatıyordu, iyi ama benim yanım da ne işi vardı ki. En son hatırladığım kriz geçirmem ve Ömer abinin beni odama taşımasıydı. Hafiften doğrularak Emir'i inceledim. Yanakları yaşlıydı, sanki ağlamış gibiydi. Hafiften dürterek uyanmasını sağladım, daha gözünü açmadan "Vurma" Diye bağırmaya başladı. Her ne o kadar onu sakinleştirmeye çalışsam da işe yaramıyordu. Yukarıya doğru artan merdiven sesleriyle buraya geldiklerini anladım. Ben ayakta Emir'i sakinleştirmeyi çalışırken onlar çoktan odaya gelmişlerdi bile.

"EMİR, abicim" Diyerek odaya giren abiler ve ev ahaliyle dona kaldım. Gözümü yeniden Emir'e çevirdiğim de bir şey dikkatimi çekti. Sırtın da izler vardı...

Kemer izleri

Aynen öyle iç ses, kemer izleri...

(Yazar küçücük çocuğa acımadın mıı?) karakter. (Yoo, neden acıyım ki. Kaosss. Hihihihi) Yazar

Aynılarından bende de olduğu için çok iyi bilirdim kemer izlerini..

İyi de kim yapmıştı ki bunları ona! Ve neden benim yanım da ki?

Ben şaşkınlıkla ev ahalesini süzerken gözüm birine takıldı, Eray.

Emir'e en öldürücü bakışlarını atıyor, susmasını söylüyordu... Eray mı yapmıştı tüm bunları! Daha bu çocuk küçücüktü. Tam bir pislik,, şimdi anlıyordum neden benim yanıma koyduğunu. Suçu bana atacaktı sonra da aile de adımı kötüye çekecekti.

Lakin benim adım Ela ise ona istediğini vermeyeceğim, kendimi ne olursa olsun savunacaktım.

"Emirr, iyi misin abicim" Diyerek sarıldı kardeşine number 3 abi ama Emir ona sarılmamıştı. Ter bir şeyler olduğunu anlamıştı Number 3. "Abicim ne oldu, iyi misin. Sana bir şey mi yaptı yoksa" Diyerek kaşlarını çatıp bana bakarken. "Emir, sen Eray abinle yatmayacak mıydın, Ela'nın odasın da ne işin var" Diyerek önemli bir konuya parmak bastı Ömer abi. Eray'ın adı geçtiği gibi Emir'in gözleri dolmaya başlamıştı bile, "Abi, korkuyorum" Diyerek ağlamaya başladı Emir.

Ah, be Emir yanlış anlaşılıyorumm. Gerçekleri anlatsana.

O biraz zor iç ses baksana nasıl korkuyor Eray'dan.

Sen de haklısın Ela... Nasıl çıkacağız bu işten peki?

İşte orayı hiç bilmiyorum. İç ses...

"Abicim anlat, korkma ablamı bir şey yaptı he, korkma bebeğim" Dedi Number 3.

Arkadaşlar sayılarla karışık oluyor tanışmadan isimleri yazıyım size ben

1.Abi=Ömer karakurt(En büyükleri)

2.Abi=Uygar karakurt

3.Abi=Eymen karakurt(Aşırı ön yargılı olan, meşhur number 3 bu)

4.Abi=Rüzgar karakurt

İkizler 1= Alaz karakurt

İkizler 2=Uraz karakurt

Küçük kardeş=Emir karakurt

Arkadaşar 1 tane daha abi var ama o süprizz:)

"Sen mi bir şey yaptın lan çocuğa" Diye bağırdı Eymen. İrkilsem de cevap vermekten geri kalmadım. "Hayır, tabii ki neden öyle bir şey yapayım. Ayrıca bu çocuğun sırtın da ki izler ne siz şiddet mi uyguluyorsunuz" Diye cevapladım. Eray' a baktığım da benden böyle bir tepki beklemediğini fark ettim.

Kural 1: Asla bir sonra ki hamlenin kimsenin tahmin etmesine izin verme...

Söylediklerim karşısın da ev ahali afallamış bir şekil de bana bakıyorlardı.

Ne yani senki ben mi dövdüm, çocuğa bakın Allah Allah ya.

İlk defa sana katılıyorum iç ses...

"Ne diyorsun sen be. Öyle bir şey mi olur, ön yargılı davranmıyım diyorum ama bu kadarı da yeter artık. Bu kadar büyük bir iftira olamaz" Diye ortaya atladı Uygar.

Niye iftira atıyım bee, bakın işteee.

"İnan mıyorsun kendin bak lütfen, ben neden iftirira atayım ki?" Dedim kendimden emin çıkan ses tonum sayesin de daha da cesaretleniyordum. Ömer abi bir adım atarak Emir'in önüne eğildi, "Abicim izin verir misin bir bakayım" Dedi sakince. Emir ilk korksa da sonrasın da onayladı, Ömer abi sırtını açarak baktı. Gördükleriyle gözleri şokla büyüdü, "B-Bu nasıl o-olur" Diyebildi sadece, onu söylerken bile sesi titemişti. Herkes gördükleriyle şoka uğrarken, ben de Uygar'a dönerek 'ben sana demiştim' Bakışı attım. Bana son derceyle öfkeli bakıyordu. İçimden 'Ne bakıyon kardeş karbuz var kavun var" Demek istedim de kendimi zor tuttum. Boynun da ki damarlar belirginleşmiş yüzü kıpkırmızı olmuştu. Gözlerimi devirip Derya hanıma döndüm, oda da ki puflardan birine oturmuş sessizce ağlıyordu. "B-Bunu kim yaptı" Dedi Eymen sona doğru daha yülksek çıkan sesiyle.

"SEN YAPTIN DİMİ LAN" Diyerek yakama yapıştı Uygar. Pardon ben kendimi içe kapanık ve savunmasız olarak mı tanıtmıştım. Bu dakikadan itibaren ben ben olmaktan çıkacağım bunu da bir kenera yazın. "Öncelikle bir geri çekil, ayrıca küçücük çocuk neden döveyim bir kere. Kanıtın yoksa suçluyamazsın" Dedim sakin olmaya çalışarak.

Önce gözlerimin içine şöyle bir baktı, sanki 'Çıkışa gel' Diye kavgaya çağıran çocuklar gibi. Sonrasın da ondan hiç beklenmeyen bir sakinlikle geriye çekildi.

"Kanıt mı! DAHA NE OLSUN? ÇOCUK SENİN YANINDAN ÇIKTI!" Diyerek dibime girdi Eymen. Ses tonu yüzünden yüzümü buruşturdum. Bunlar dibime girmeden konuşa mıyorlar mı acaba?

Kendimi 'yabancı takımdan bir erkek futbolcuya kırmızı kart kaldırmışım da o da itiraz için dibime girmiş' gibi hissetmem normal mi acaba? Hani böyle aramız da milimetreler var falan.(Sevgili okurlarım, sanırım delirdim hgjsdsjshdjss)

"Benim odamdan çıktı diye ben mi dövmüş oluyorum ha, ayrıca benim kemerim bile yok" Diyerek kendimi savundum Gözlerim Eray'a kaydığın da bocalamış bir şekil de duruyordu. Büyük ihtimalle kendimi savunmamı beklemiyor olmalıydı...

Yalnız 'Benim kemerim yok' Diye savunmamı olur Ela...

Olur iç ses, sus sen.

"Kemerin mi yok?" Dedi alaylı bir tavırla gülerken (Alaylı diyince aklıma koza gelmesi normal mii?) Ardından ekledi "Bahaneye bak" Dedi ve tüm gardılobu boşaltmaya başladı. Tek tek her yeri inceldi, iç çamaşırlarım orada olmadığı için benim için sorun yoktu.

Aradağı şeyi bulamama siniriyle yeniden karşıma geçti, "NEREYE SAKLANDIN LAN, SÖYLE " Diyerek bağırdı. Tam cevap verecekken Şenol Bey benden önce davrandı. "KESİN SESİNİZİ, Ela ben yapmadım dediyse öyledir. Ayrıca Eymen ve Uygar Ela haklı kanıtınız var mı?" Sertçe sordu. "Ama ba-" Dicekken Eymen, Şenol bey sözünü kesti. "SUS Eymen" Dedi. Adlarını yarım yamlakta olsa öğrenmiştim. Beni ittiren Eymendi

Yazdım oğlum seni kara listeye benden çekeceğin var...

Kesinlikle...

"Şimdi soruyorum kim yaptı?" Diye sordu Şenol bey sakince. Kimseden çıt dahi çıkmadı. Dertli bir nefes aldı. "Kızım yanlış anlama fakat bunu sormak zorundayım, sen mi yaptın?" Dedi. Gözlerimi şaşkınlıkla pörtlettim, sonra onlara da hak vererek eski halime döndüm. Tam konuşacakken gözüm tebessüm eden Eray'a değdi.

Bilerek yapıyor kanma...

Cevap verme diye yapıyor...

Ela yapma, yakma kendini...

Gözüm seğirdi, iç sesim haklıydı bilerek yaptı fakat hesaba katmadığı bir şey vardı...

"GÜLME" Diye bağırdım Eray'a doğru, sanırım o sadeca kriz falan geçireceğimi sanmıştı fakat istediğini vermiyecektim ona. Artık herkesin odağı Eraydı. Eray'ın gülen yüzü gelen bakışlarla dondu, onun yerine sinirli bir bakış atıp önüne döndü.

"Kızım iyi misin" Dedi Şenol Bey, kendime gelerek ona döndüm. "İyiyim Şenol Bey, bu konu biraz farklı ve özel sonra açıklarım. Önce ki sorunuza gelirsem ben yapmadım, asla da yapmam. Bana ön yargılı yaklaştıkları için tüm suçu bana yıkmaya çalışıyorlar fakat diğerlerini görmüyorlar" Dedim altına ima yaparak. Şenol beyin kaşları sorgularcasına havaya kalktı. "Nasıl kızım anlamadım, biraz daha aç konuyu" Dedi Şenol bey. "Anlaması gereken anladı Şenol bey siz orasını boş verin" Dedim ara ara Eray'a bakış atarken. Bir kere bakış atarken Ömer abiye yakalanmıştım.

Dikkatli olsana kızım ya, anlayacak adam.

Adama psikolog zaten iç ses anlardı şimdiye.

"Peki öyleyse bu konuyu sonra konuşuruz" Dedi 'Kaçmak yok' Bakışı atarken. Ardından ekledi "Kamera kayıtlarına bakarız" Dedi olayı kapatmak istercesine. "E-Eymen oğlum, Kardeşine pansuman yap" Diyerek ekledi üstüne Derya hanım, toparlamışa benziyordu. Sanırım Eymen de doktor olmalıydı.

'Kamera' Geçince Eray resmen korkudan yok olacaktı. Etrafa çaresiz bakışlar atıyordu, bakalım bu işten nasıl kurtulacaktı...

Kendi kazdığı kuyuya düşmüştü...

Ve sonn canım okurlarımm. Sizceee Eray ifşalancak mııı? Yoksa kurtulacak mıı?

Çok istediğiniz için ve 1k okunma olmamız şerefine iki bölüm atıyorum bugünn... Oylayıp yorum yapmayı unutmayınnn,

Sizleri çook seviyorumm.