Yazar'ın anlatımı

Eymen, her zamankisi gibi erken kalkmıştı. Bir süreden sonra erken kalkmaya alışıyordu insan. Saate baktığın da buün biraz daha erken kalktığını fark etti. Her ne kadar Eray'a güvense de için de bir huzursuzluk vardı. Emir'i kontrol etmek için Eray'ın odasına girdi, Emir'i görememesiyle şok oldu neredeydi şimdi bu çocuk? İyice telaşlanmaya başlamıştı, Emir'in kendi odaına gitti. Kardeşini orada da göremeyince iyiden iyiye telaş yapmıştı Eymen sırasıyla tüm abilerinin odasını gezip uyandırmıştı.

Derya hanım ve Şenol bey Emir'in olmadığını duyuncu hemen ayaklanmışlardı. Uygar da, Eymen' e yardım için tüm her yeri gezmişti. Bir tek Ela'nın odasına bakmamıştı. Koşarak yanlarına gitti Uygar, Ela'nın odası hariç her yere baktıını ve olmadığı söyledi. Eymen çıldırmış gibi bağırıyordu, Ela'nın odasına dalmamak için kendisini zor tutuyordu. Araların da en sakini yine Ömer'di anlamaya çalışıyordu, Emir, Eray ile yatacağını söylemişti peki neden onunla yatmamıştı? Eray'a sordukların da 'son anda Emir'in vazgeçtiğini kendi odasına gitmek istediğini' Söylediğini, söylemişti lakin Ömer ona inanamamıştı. Neden birden vazgeçmişti ki? Bu işte bir iş vardı eğer biraz daha sorgulasaydı dikkat çekerdi bu yüzden susmayı tercih etmişti.

Büyük ihtimalle Emir, Ela'nın odasındaydı, diye düşündü Ömer. Uygar, Ela'nın odasına doğru çıkmaya başlayıınca hereks ona ayak uydurarak odaya çıktı. Karşıların da gözlerini sım sıkı yummuş kaçan bir Emir ve burdan bakılınca onu sakinleştirmeye çalışan bir Ela vardı. Kapının açılmasıyla ikisi de buraya döndü.

Ömer'in anlatımı ile

İlk dikkatimi çeken şey Emir'in, Eray'a bakması ve gözlerini titremesiydi. Korkmuş gibiyidi sanki, bunu aklımın bir kenarına not edeceğim. Sırf Ela için gelmiştim Mardin'e normal de İstanbul da yapıyordum. Beni ona çekekn bir şey vardı, hem de abileirm den onu korumalıydım!

Eymen ve Uygar her zaman kisi gibi sormadan etmeden Ela'nın üzerine gitmeye başladılar. Ela da bizi bura da bekle mıyor gibiydi? Şaşkın ve uykulu bir hali vardı. Ben tek tek hereksi incelerken Ela'nın dedkleriyle kanım dondu.

Şiddet mi?

Neyden bahsediyordu bu kız! Bu işe bir el atmalıydım artık, şimdiye kadar yeteri kadar susmuştum. Bir adım atarak Emir'in önüne eğlidim, önce korksa da sonrasın da izin verdi. Her ne kadar bu tepkisinden Ela'nın dediğini doğrulasa da, olmaması için birlerce dua ediyordum. Sırtını açmamla bedenimin kasılması bir oldu, doğru söylemişti. Sırtın da kemer izleri vardı, hatta sanki daha dün yapılmış gibi yeniydiler...

Ortam da gergin bir sessizlik olurken bunun kim yaptığını düşünüyordum. Kim kıyabilmişti küçücük çocuğa? Ela'nın yapma ihtimali benim için yüzde %10 gibi bir birimdi. Onu az da olsa tanıyabilmiştim, bir yanım ona güvenmemi söylerken diğer tarafım 'Psikolog'a da gidiyormuş zaten ona zarar vermiş olabilir' Diyordu, her ne kadar buna inanmak istemesem de. Ela'nın tam cevap vereceği zaman Eray'a dönmesiyle çenesi kasıldı, ona yakın bir mesafe de olduğum için mimiklerni rahat bir şekil de görebiliyordum zaten. Eray'a baktığım da güldüğünü fark ettim.

Neden gülüyordu ki? Ela'nın travmasını bilmiyor muydu?

Ya da bilerek mi yapıyordu?

İŞler gittikçe karışık bir hal alıyordu. Ela'nın bu durum da kriz geçirmesi gerekirdi fakat o beni şaşırtarak sakinliğini korudu. Sanki bir şeyler karıştırıyormuş gibi bir baktı önce sonrasın da bağırışı herkesin kulaklarını doldurdu. Bizzat Eray'a bakarak "Gülme" Diye bağırmıştı. Şimdi tüm odaklar Eraydaydı bilerek yapmıştı değil mi? İlgiyi Eray'a çekmek için...

Kafam dolup taşmıştı, ilk defa bu kadar bilinmemezliklerin arasın da kalmıştım. Hiç bir şey olmamış gibi babama dönüp sorusunu cevapladı. Altın da ima yapmayı da unutmamıştı, cevap veririken ara ara ErayA da kısa bakışlar atıyordu, bir kaç kere yakalayınca hızla başını öne çevirmişti.

Benden gizlediği bir şey var, artık ona emindim, hatta bizden sakladığı...

Ne demek 'Diğer kişiyi görmüyorsunuz bana karşı olan ön yargınızdan' Bariz şekil de Emire bunu yapanı belirtiyordu. İçiniz de diyordu lakin kimse düşünemiyordu. İçimde ki huzursuzluğun sebebi bu da olabilirdi, Eray'ın nasıl biri olduğunu bilmiyorduk. Bize karşı rol yapıyor olabilir...Babamın kamera kayıtlarına bakacağım demesiyle. Rahatlayarak bir nefes aldım, en azından kim yaptığını öğrene bilirdik.

Eğer Eray yaptıysa ne yapacağım peki?

Yapabilirdi,kesinlikle yapamaz demiyordum. Şu an için en mantıklı karar bunu herkesten saklamak olurdu çünkü eğer kayıtlar diğerlerinin eline ulaşırsa Eray'a büyük derece de zarar verbilirlerdi. Ayrıca neden Ela'ya suç attığını öğrenmeden onu bu evden gönderemezdim, öncelikle Ela ile ilişkisini öğrenmeliydim. Herkes odadan çıktıktan sonra Ela ve Emir ile konuşmalıydım, ona bunu yapan kişinin Emiri tehdit etme ihtimaliyle ilk Emir ile konuşmaya karar verdim...

Eray'ın anlatımı ile

Ayvayı yemiştim, tek bildiğim şey tehlike de olduğumdu. Ev de kamera ne aradı ki? İnşallah o Emir pisliği ötmezdi yoksa onu bu sefer gerçek iyi benzetirdim.

Sanki seni benzetecekler gibi Eray ama neyse...

Gerçekten öyleydi, eğer benim yaptığımı öğrenilerse iyi dayak yerdim hem de hapise girme ihtimalim bile vardı. Zaten Ela'nın bana alttan alttan ima yapması beni daha da batırmıştı. Ömer'in anlaması zor olmazdı, psikolog olduğu için iyi bir gözlemci olmalıydı. O yüzden daha iyi rol yapmalıydım. Aslın da eğer bir şansım varsa kamera kayıtlarını onlaradan önce alabilirdim...

Tabii, ya bu benim nasıl aklıma gelmemişti ki?

Sessizce odamdan çıktım, etrafa tedirgin bakışlar atarak birileri var mı diye kontrol ettim. Şu an da yaklnamam hiç iyi sonuçlara yol açmazdı...

Alaz'ın anlatımı ile(İkiz olan)

Kimseye güvenmiyordum, ne Eray'a ne de Ela'ya ikisi de benim için şüphiliydi. Abilerim Eray'a ön yargılı davranmıyorlardı, bence yaptıkları hataydı. O yüzden sadece izleyip gözlem yapmayı tercih ediyordum. Zaman gösterecekti nasıl biri olduklarını...

Emir olayından sonra hereks odasına kapanmıştı, babam şirkete annem de komşuya gitmişti. Kamera kayıtlarına akşam bakacaktık hep beraber. Su almak için aşağı inecektim ki Eray'ın odasından saçma bir sessizlik ile çıkmasını ve tedirgin bakışlarını görünce kapının arkasına gizlendim.

Ne işler karıştırıyordu acaba??

Bu durumu eğer diğer abilere söylesem abarttığımı düşünürlerdi, fakat Ömer abi öyle değildi. Eary merdivenlerden inmeye başlayınca ben de hızla Ömer abisinin odasına gittim, tahmin ettiğim gbi odasın da yoktu. Hızla EMir'in odasına gittim. İştee, oradaydı Emiri yatırmış saçlarını okşuyordu. Beni görünce ilk kaşları çatıldı, bir şey demesine izin vermeden kolundan tutup dışarı çektim. Kapıyı kapatıp abime döndüm, kaşlarını sorgularcasına kaldırmış bakıyordu. Hızla özet geçtim, "Abi Eray'ı sessizce odasından çıkıp gizlice aşağı inerken gördüm. Sen anlarsın bir şey var gibi diğer abiler önemsemezdi sana söyleyim dedim" Dedim, gözleri hızla telaşlıca büyüdü. Omuzu sıkıp "Tamam, baicim iyiyki bana söyledin boşuna olay çıkarmayalım sonra " dedi sonrasın da aceleyle aşağı inmeye başladı. Bu ahllerine alışık olduğumuzdan umursamadan Ela'nın odasına ilerledim. Biraz konuşmak ikimize de iyi gelecektir...

Ömer'in anlatımı ile

Tahminlerim doğru çıkıyordu sanırım, çünkü bunun başka bir açıklaması yoktu. Sessiz bir o kadar da hızlı bir şekilde merdivenlrei inmeye başladım. Tam tahmin ettiğim gibi Eray çalışma odasının önünde duruyor, sanki girip girmemek arasın da kalmış gibiydi.

3 Deyince yanına gidecektim eğer beni görünce telaşlanırsa bir işker karıştırıyordur, ama soğukkanlılığını korursa sorun olmadığı gösterirdi. 1-2 ve, 3

Sakin adımlarla yanına adımladım, çıkan tıkırtılarla bana döndü. Gözlerinin titrediğini görmüştüm, elleri ile oynamaya hatta sol elini ensesine atıığını görüncce artık emindim bir şeyler karıştırıyordu. Bunlar endişe ve teleşın bir göstergesiydi, "Ömer abi" Dedi gözlerini kaçırırken. "Bir sorun mu var Eray?" Dedim sanki hiçbir şey yokmuş gibi. Bir kaç saniye boş boş baktı sonrasın da cevapladı, "Yok abi Şenol Bey'e bakacaktım da" Dedi en basit yalanı söyleyerek. Eğer Ela bana abi deseydi onu havaya uçurudum fakat işler Eray'a gelince bir şey beni engelliyordu...

"Anladım abicim, babam şirkeet geçti bana söyleye bilirsin istersen "Dedim yalanına ortak olarak, o da hemen sıvışmak için "Yok abi, babam gelince sorarım artık" Diyerek odasına doğru yürümeye başladı. "Nereye" Dedim ses tonumu son derece soğuk çıkarırken, adımları mıhlanmış gibi kaldı, ağırca bana döndü "O-Odama" Dedi sesi titrereken. Pot kırmış gibi hemen dilini ısırdı, ben de alaylıca gülerek "Benden bu kadar korktuğunu belli etme be Eray" Dedim, ebnim yumuşamamla o da saf saf sırıtmaya başlıyordu ki hemen ciddi halime geri büründüm. "İyi geceler" Dedim o da aynısını söyleyerek odasına çıktı. Tam olarak gittiğinden emin olduktan sonra çalışma odasına girerek kayıtları açtım, katıtlara bakacak flasha aktarıp silecektim...