Selammm canım okurlarımmm. Şuan saat gece 2.07 başladık bakalımm.

Sevdiğim bir okur'un isteği ile kötü adamın ismini Ateş koydum...

***

Ateş Alparslan'ın anlatımı ile (kıza tcvz eden ve uçakta ki kişi)

Ah, güzelim ne kadar da özlemişim seni. O gün kaçmasaydın elimden daha neler yapacaktım sana...

Senin için pis işlere dahi bulaştım, kimsenin haberi yok benim ikinci kimliğimden. Konak'ta ki kişiler beni saf bir ağa oğlu sanıyorlar...

Çok yazık, benden kurtulabileceğini mi düşünmüştün? O abilerine fazla güveniyorsun Ela'cım. Kendine yeni bir hayat kurmaya izin vereceğim benim olduğun sürece bana ihanet edersen eğer o zaman işler karışır güzelim. Benim esirim olursun...

Bilerek mi yaptın acaba, gerçek ailenin bizim en büyük düşmanımız olması ne kötü tesadüf öyle değil mi? Nasıl verecekler seni bana? İlla kaçırmam mı lazım yani....

Aklıma uçakta ki tepkisi gelmesiyle içten bir kahkaha attım. Benden çok korkuyordu, kabusu olmuştum onun. Onda kendimden bir iz bırakmıştım o gün, gülümsemesini soldurmuştum.

Çok güzel gülüyordu, büyüleyiciydi resmen. O zamanlar gülüşüne vurılmuştum onun. Sonrasın da onu başkalarına da gülümserken yakaladım, dedim ki kendime "Yalnızca bana gülecek, sadece bana itaat edecek" O günden beri kimseye gülmemişti güzelim benim.

İç çekerek baktım hastaneden çıkan güzelliğime, tedirgin gibiydi. Yine soluk yüzünü görmemem ile daha da keyiflendim. Yanağın da ıslaklık vardı sanki ağlamış mıydı yani?

O psikolog adam ne yapmıştı ki ona!

Keyfim anın da toz olup uçmuştu, kamera kayıtlarına ihtiyacım vardı. En yakın dostumu aradım(( o her kurgu da olan mistik arkadaş 🤣))"Ozan, *** hastanesinin psikoloji bölümün de Ela'nın olduğu odanın kamera kayıtlarını istiyorum" Dedim sert ve emir verici bir tonla. Alışmıştı bu hallerime sorgulamadı "tamam abi de... " Dedi çekinerek söylüyor. "Ne var Ozan. Boş yapma söyle" Dedim sıkılmış sesimle. Onun yüzünden güzelimi izleye miyordum! "Ela ile ilgili bir çok şey istiyorsun da ağanın haberi var mı bunlardan. Sonra senin canın yanmasın diye" Dedi, sinirlerim tepeme çıkmıştı bile. "SEN BENİ DÜŞÜNME OZAN, SANANE KARDEŞİM SENİ İLGİLENDİRMEZ" Dedim bağırarak, etrafta ki bazı kişiler bana bakmıştı, umursanadım. "Tama abi" Dedi korka korka. Hiç bir şey demeden yüzüne kapattım. Sinirlerimi tavan yaptırtmıştı yine, öfkeyle hastaneye doğru ilerlemeye başladım. Bazılarının vermesi gereken bir hesap var...

Ela'nın anlatımı ile

Hastaneden çıkarak içime derin bir nefes çektim, yine alamamıştım nefesi, birisi kesiyordu sanki...

Aniden gelen izlenme hissi ile etrafa tedirgin bakışlar attım. Onu gördükten sonra toparlanamamıştım. Her an sanki beni izliyormuş gibime geliyordu.

İyice paranoyaklaştın kızım sen de ya! (İç ses)

Bana diyene bak, yanımızdan siyah minibüs geçerken "acaba kaçırılırmıyız? " Diye bin tane senorya kuran sen değil misin?

Kızım biz aynı kişiyiz salak mısınn?

Sus iç ses!

Yolun kenarına geçip taksi çevirdim, ilk durana binip evin adresini söyledim. Kriz geçirdikten sonra sakinleşmiş direkt odadan çıkmıştım, çıkmadan önce dikkatimi çeken şey ise Karan'ın farklı baktığı oldu. Sanki bir şeyleri çözmüş gibiydi?

Derin düşüncelerin ağırlığı ile başım cama düştü, gözlerim de uzun bir savaştan sonra kapanmıştı.

***

"Abla, kalk geldin haydi" Birinin beni dürtüklemesiyle irkilerek uyandım. Eve varmıştık, uyuya kalmıştım sanırım. Sersem halimle elimi cüzdana attım parayı tam verecekken birinin ön pencereden para uzatmasıyla kaşlarım çatıldı. "Al abi burdan, kolay gelsin" Dedi bu ikinci abimdi sanırım. Ben daha olayları kavrayamamışken Rüzgar kapıyı açıp beni dışark çekti.

Aniden vuran soğukluk ile ürperdim. Taksinin kapısını kapatıp iki kere vurdu. "Dışarısı soğuk neden üstüne bir şey almadın" Dedi tatlı tatlı azarlıyor, aybı zaman da üstün de ki ceketi bana geçiriyordu.

Uyku mahrum gözlerimle minnettar bir şekil de baktım. Yürümek için adım atıyordum ki anın da kendimi onun kucağın da buldum. Ağızım da küçük bir çığlık kaçarken ne yaptığını sorguluyordum.

"Uykum var yat sen" Dedi sadece, eve yürümeye başladı. İtiraz edemeden bedenim oluşan sıcaklık ile mayışmıştı bile. Kollarımı boynuna bağlayıp kafamı gögsüne soktum.

Yarı uyanım yarı uykulu halde yatağa konulduğumu hissettim. Sonrası ise karanlık...

Rüzgar'ın anlartımıe ile

En başından zaten ona ön yargı ile yaklaşmamıştım, ailemize bir kız çocuğu geleceği için çok mutluydum ta ki önce ki kızın bize yaşattıklarına kadar.

Unutulması zor şeyler yapmıştı bize, Eray'a kolay alışsalar bile Ela'ya karşı farklı bir tavırları vardı. Bir bakıma haklılsr aslın da güvenmek zordu. Yaptıklarının affı dahi olmazdı.

Eski kuz yüzünden giden abime... Hepimizin içi buruktu bu konu da bir şeyler sorulmadığına kadar kimse o konudan bahsetmeyecekti.

Abim o kız yüzünden hastaneye yatırılmıştı 5 sene boyunca orada kalmıştı, hepsi sadece Cemre'nin abimizin ilaçlarını değiştirmesi üzerine olmuştu.

Oda tahmin edememişti böyle olacağına, 5 sene İstanbul da tedavi olduktan sonra ora da kendine 1+1 ev almış orada yaşamaya başlamıştı. Haberi yoktu çocuklarının karıştığından, eğer öğrenseydi buraya gelirdi direkt fakat böyle de sağlığı tehlikeye girecekti o yüzden en iyisi bahsetmemekti...

Sonn, yoksa ben uyuya kalıcam ellerim uyuştu artıkkk. Sırf sizin için yazdım yoksa yatcaktım. Öncesin de 2test fln da çözmüş tüm beynim iyice çorbaaa.

neysee saat 2.51 iyi gecelerrr❤🎀