"Özledim"

Kimine göre basit bir kelimeydi. Ama bana kendimi özel hissettirmişti. Kollarımı beline daha çok sararak "Bende" dedim.

Mine ne dediii. O da özlemişşş.

Tunç'tan ayrıldığımda abimin bana olan bakışlarını gördüm. Benden sonra Tunç ve abim birbirine sarılıp sırtlarına vurdular. Tunç en sonda anneme sarılınca hep birlikte içeri geçtik.

Bir Kanepeye annem ve Binnur Teyze diğer kanepeye de İpek ve biz oturduk. Binnur Teyze "Sanki yıllar hiç geçmemiş gibi. Hâlâ aynısın Aytül" deyince annemde "Yok kız. Yaşlandık artık." dedi.

İpek lafa atılarak "Valla şarap gibi kadınsın Aytül Teyze. Yıllar geçtikçe güzelleşmişsin" diyince annem utanarak kıkırdadı.

"Sağol güzel kızım. Sen daha güzelsin" diyince abimden kpmurtular çıktı. Ağzının içinde yine ne geveliyordu o?

Herkesin bakışları abime dönünce abim "Ne? Birşey demedim ki" dedi. Ardından "Binnur Teyzem nasılsın?" diyerek konuyu değiştirdi.

Binnur Teyze gülerek "İyiyim yavrum sen nasılsın?" diye sorunca abim "Seni gördüm daha iyi oldum teyzem" dedi.

Binnur Teyze abimin verdiği cevaba gülüp bana baktı. Ardından anneme "Hala bildiğin gibiler mi?"diye sorunca Binnur Teyze " E tabi öyleler. Elimde büyüdü onlar benim" dedi. Sonra tekrar bana bakarak "Mine'yi az mı ayağımda salladım az mı altını temizledim" dedi.

Binnur Teyzem onu demese mıydın?

Yandan yine gülme sesi gelince kafamı çevirdim. Bu sefer Tunç gülüyordu.

Kesin aşıkkk

Sus kız.

Tunç'a bakarak "Tunç Bey duydum ki polis olmuşsunuz" diyince Tunç da gülmeyi kesip "Aynen öyle oldu" dedi.

Öyle oldu mu? Aynen mi? Ya bir insan hiç mi değişmez. Küçükkende beni tersleyip dururdu zaten.

"Ne güzel" diyince kafa salladı. Annem lafa karışıp "Tunç oğlumun çocukluk hayaliydi zaten. Ne de yakışmıştır oğluma" dedi.

Gerçekten de öyleydi. Küçükken büyüyünce ne olacaksın dedikleri zaman herkes düşünürdü. Fakat Tunç hiç düşünmeden ben polis olucam derdi. Olmuşta.

Tunç anneme bakarak "Sağol Aytül teyzem."dedi. Binnur Teyze "Sen bı de onu üniformalı gör Aytül. Ne de yakışıyor benim oğluma"deyip oğlunu övünce annem "Oğlumu üniformayla görürüz inşallah. Bir gün öyle gel" dedi.

Ayyy gel. Gel de gözümüz gönlümüz açılsın .

​​​

Ya sabır ya selamet.

Tunç gülümseyip "Gelirim bir gün" dedi. Binnur Teyze bana dönüp "Kızım sen napıyorsun? Ne iş yapıyodun? Annen biraz anlattı da tam anlamadım?"

Gülümseyip "Ben bir şirkette planlama bölümünde çalışıyorum. Planlama Mühendisliği okudum." dedim.

Anneme planlama mühendisliğinin ne olduğunu bölüm bitene kadar anlatamamıştım. Kadın inatla anlamamak için uğraşıyordu.

Binnur Teyze "Anladım yavrum. İyi iyi ne güzel. Çalışıyormuşsun da. Çok sevindim" dedi. Sonra abime dönüp "Emin, oğlum. Sen de bilgisayar mühendisiymişsin. Valla duyunca çok sevindim. Anneniz bu yaşına kadar ne çok zorluk çekti. İkinizide okutmuş. Maşallah iş sahibi de olmuşsunuz. Bı de bizim kıza bak. 3 yıldır aynı sınıfta" diyince İpek"Ya anne!"diye yakardı.

Binnur Teyze "Ne annesi kız. Bak Mine'ye kız okumuş çalışıyor bile. 3 yıldır aynı sınıftasın. Yani bı insan bı dersi 3 yıldır anlamaz mı? 3 yıldır aynı dersten kalıp duruyor. Bı bilsen halimi Aytül" diyerek anneme şikayetlenince annem dizine vurarak "onun için hayırlısı budur belki Binnur. Sabret" dedi.

Onların bu haline gülerken İpek kulağıma eğilip "Hoca çok yakışıklı 3 yıldır onun dersine girmek için kalıyorum"dedi.

İpek'e bakakalmıştım. "Bir hoca yüzünden 3 yıldır aynı sınıfta mısın?" diyince "O sadece bir hoca değil. Çok daha fazlası bir görsen var yaa bir daha kafanı çevirmezsin. Öyleli yani." Bu kız neler diyordu. Kafayı yemiş diycem de çocukkende böyleydi. Mahllede büyük küçük ayırt etmez herkesten hoşlanırdı. Huyundan vazgeçmemiş demek ki.

İpek ya KDDKMDKSMSO