Bu kitabımızın konusu annesini , babasını ve kardeşini kaybeden bir kızın ailesinin intikamını almak için bir teşkilata katılması , teşkilatımızın ismi "DOLUNAY" bu teşkilatta insanlar buraya intikam veya kendini bulmak için katılıyor bazıları ise çaresizlikten geliyor. Bu kızımız yani Asel aslında buraya intikam için katılıyor ama içindeki psikopatlık ortaya çıkıyor ve bunu kontrol edemiyor insanların acı çekmesinden zevk alıyor. Ama tabiki hakeden insanlrı öldürüyor mesela çocuğa şiddet uygulayanlar , kadınlara taciz edenler gibi , geceleri başka bir insana dönüşüyor ve kendine gölge adını veriyor. İYİ OKUMALAR DİLERİM ❤️

Ben Asel karaca , 18 yaşındayım siyah saçlı , mavi gözlü , 1.65 boyunda biriyim İzmir foçada kardeşim ve anne babamla yaşıyorum gayet normal ve mutlu bi hayatımız vardı tâki o güne kadar , 21 Ekim pazartesi günü saat 11 ' de herkes uyurken boranın üstünü düzenledikten sonra onu öptüm ve yattım ama sabaha kadar rahat uyuyamadım içimde bir sıkıntı vardı sanki birine bişe olucak gibiydi

Sabah kalktım bugün biraz erken kalkmıştım boranın üstüne baktım her zamanki gibi açıktı gülerek onun üstünü kapattım ve annem gilin odasına doğru gittim ama bi tuhaflık vardı annem gilin odasından hiç ses gelmiyordu normalde bizden önce uyanırlardı ama bugün ben erken uyandığım için uyanmadılar diye düşündüm kapıya yaklaşınca kapının önünde çamurlu ayakkabı izleri gördüm kalp atışlarım hızlandı kapıyı yavaş yavaş korkarak açtım

Odanın içi normal gözüküyordu ama anne ve babamın teni bembeyazdı üstlerindeki yorganı açtığım an ellerim kan olmuştu ne olduğunu anlayamadım annemin yüzüne baktığımda heryerin kan olduğunu gördüm o an bütün sesler gitmişti , içimdeki çaresizlik ve korku tüm bedenimi sarmıştı öyle bir çığlık attım ki resmen ev titredi kendimi annemin cesedine sarılırken bulmuştum

Ama bi anda gözlerim karardı ve kendimi karanlığın kollarına bıraktım gözümü açtığımda bir hastane odasındaydım yanımda bora vardı ağlamaktan gözleri şişmişti borada 11 yaşındaydı ve bu olaydan çok etkilenmişti ama cesetleri anladığım kadarıyla görmemişti çığlığımı duyunca ağlayarak evden çıkıp komşumuza haber vermişti yanımda borayla beraber Ali amcada vardı ama o kadar soğukkanlıydı ki size anlatamam belkide boranın daha fazla korkmaması için böyleydi kendime geldiğimde serumu kolumdan çıkarıp kalkmaya çalıştım ama kapıda bekleyen hemşireler buna izin vermedi

Birini tutup ittim ve yere düştü artık kimseye karşı acıma duygum yoktu 2-3 hemşire daha gelip beni tuttular ve sakinleştirici vurdular bunun sayesinde tam 1 gün uyumuştum ama o vurdukları sakinleştirici bana yetmediği için düzenli aralıklarla serumuma ekleme yapıyorlardı , gözlerimi yavaş yavaş açtığımda yanımda sadece Ali amcanın karısı Nurcan teyze vardı sakinleştiricinin etkisinde olduğum için sarhoş gibi konuşuyordum Nurcan teyzeye " Anne ve babam nerde ? " diye sordum Nurcan teyze gözü dolu bir şekilde " Bugün onları defnettik artık huzur içindeler " dediği an ağlamaya başladım Nurcan teyze yanıma gelip bana sarıldı ve " Geçecek güzelim " dedi ben ağlayarak notayı sordum " Bora nerde ? " oda bana " Ali amcanla birşeyler almaya gitti " dedi bende tamam anlamında kafamı salladım

Ve Nurcan teyzeye sarılıp ağlamaya devam ettim hemşire yine gelip serumuma birşeyler ekledi sanırım ağrı kesiciydi çünkü başım feci şekilde ağrıyordu 1 saat sonra hastaneden çıkışım yapıldı ve annem gilin mezarına gittim bora yanımda ağlıyordu ona kapıda beklemesini söyledim bende annem gilin mezarına doğru yürüdüm tam mezarın başına gelip " Anne " demiştim ki boranın çığlıklarını duydum o tarafa doğru koşarak gittiğimde boranın yerde yatan cansız bedenini gördüm büyük bir çığlık atarak " BORA HAYIR OLMAZ SENİDE KAYBEDEMEM " boranın yanına gittiğimde bir kolu yoktu etrafıma baktığımda biraz uzakta elinde not tutan bir kol buldum notta " Selam Asel :) korkma sıra sanada gelicek ama hemen değil bu acıyı iliklerine kadar hissetmeni istiyorum şimdilik hoşçakal ;) " yazıyordu bunu gördükten sonra kafamı havaya kaldırıp " KİMSİN SEN YETER ARTIK YETMEDİ Mİ ? SENİ BULUP GÖZLERİNİ ZEVKLE ÇIKARICAM PİÇ KURUSU " dedim , artık eski Asel Karaca yok kaybedecek hiçbişeyim kalmadı kimseye acımam yok artık , içimdeki bu şeytanı onlar tetiklemişti ve bunun sonuçlarına katlanıcaklar o notun altında bir simge vardı simge kafatası ve boranın kanıyla çizilmiş bir çarpı işaretiydi ve arkasında " Beni yenebileceğin tek yer :) " yazıyordu altında da " DOLUNAY " adında bir teşkilat ve adresi vardı mezarlıktan çıkar çıkmaz polisleri aradım ve boranın yanına gönderdim onlar boranın cenaze işleriyle uğraşırken ben bir yemin etmiştim intikam yemini , onlara bunu yapanı bulup en acı şekilde öldürecektim buna karar verdikten sonra notun arkasındaki adrese doğru yola çıktım...

Yorumlarınızı veya eleştirilerinizi bekliyorum 🦋