8. Bölüm

Selammmm💐

Kitabımın bu kadar okunacağını tahmin etmemiştim gerçekten çok teşekkür ederimmmmm💍

Yeni bir kitap daha yazmak istiyorum ama mafya mı,öğretmen öğrenci ilişkisi mi veya düşmanlık gibi bir şey mi olsun emin değilim.

Yeni bölüm için 35 oyyy⭐️

Hayatımın şokunu yaşıyordum.Her şey bir yana babaannemi tek bırakamazdım.Bana bu yaşıma kadar bakan oydu ve ben de ona bakmak zorundaydım.Neden böyle bir şey istediğini anlamamıştım.

“Bu sahte bir evlilik olacak dediğim gibi.Sadece benimle davetlere,babamın yanına gideceksin.”

Kaşlarımı çattım.”İyi de,neden ben?”

Eğildi ve gülümsedi.Kalbimin küt küt atmasına sebep olan bir gülümsemeydi bu. “Çünkü Gece,hayatımdaki en farklı,en inanılmaz,kalbimi durduracak türden olan tek kadın sensin”

Duyduklarıma inanamıyordum.Bu bir itiraftı ve o da bunun farkındaydı.Ne diyeceğimi bilemiyordum.

Sandalyesine geri yaslandı.

“Eğer benimle evlenmezsen” üzerindeki takım elbiseyi gösterdi. “Parasını ödersin”

Üzerindekilerin çok pahalı olduğu belliydi.Bu takım elbisenin ona çok yakıştığını söylemiş miydim?

Derin nefes aldım. “Kusura bakma ama bunu yapamam.Denginde bir kadın bul.Hayatımı sahte bir evlilikle daha da berbat edemem.”

Sırıttı. “İyi peki.Üzerimdekilerin parasını da ödersin.”

Bu adam ne yapmaya çalışıyordu?

Ayağa kalktı. “Yarına kadar bir karar ver.” Dedi ve gitti.

Gerçekten kafam çok karışıktı.Acaba tekirden takımın parasını mı almalıydım?Hayır olmazdı.Har ne kadar babası zengin olsa da onun da belli bir maaşı vardı.

Ben bunları düşünürken bildirim sesi geldi.

Tekirimmmmm💍: Geceeee!!!! Semih reddetmiş!Evlenmiyorum!Çok teşekkür ederim bebeğimmm!

Siz:Rica ederim aşkımmmmm

Yazdım ve eve doğru yol aldım.Bu sahte evliliği kabul etmemeliydim ama param yoktu.Acaba gerçekten beni seviyor muydu?

Saçmalama Gece!Delirmişsin!Seni neden sevsin?Annesiz babasızsın,fakirsin.Kimse seni sevmez ve istemez.

Şuana kadar hayatıma girmiş hiçbir erkek benim maddi durumumu veya annesiz babasız olduğumu bilmiyordu.

Eve geldim ve babaanneme seslenmeye başladım.Hiç bir yerden ses gelmiyordu.Kalbim küt küt atmaya başlamıştı.En son odası kalmıştı girmediğim.

Odasına girdiğim anda dondum.Yatağında uzanmıştı ve elinde bir aile resmi taşıyordu.Nefes almadığı belliydi.

Kendime geldim ve ona doğru koştum.

Yanına yetiştiğimde onu dürtmeye başladım. “Babaanne uyan!Hadi uyan!Beni sensiz bırakma!”

Titreyen ellerimle telefonumu aldım ve 112’yi aradım.

Birkaç saat sonra

Hastanenin önündeki bankta oturuyordum.O ölmüştü.Babaannem ölmüştü ve ben de ölmüştüm.

Tekir ileride telefonla konuşuyordu.Ölüm haberini duyunca o da benim kadar yıkılmıştı.saat 00.00’dı.Semih beni aralıksız aramıştı ama cevap vermiyordum.

Bir kere daha çalıyordu telefonum.

🦊 arıyor…

Semih’i 🦊 diye kaydetmiştim.Onu her gördüğümde aklıma tilki geliyordu.

Telefonu açtım.

“Alo”

“Gece!Neredesin sen?! Neden cevap vermiyorsun?Sana bir şey olacak diye ölmek üzereydim.”

“Müsait değilim sonra konuşuruz”

“Sesin bitkin geliyor.Ne oldu?Kim ne yaptı sana?”

“Hiç”

“Neredesin Gece?Nolur söyle bana.Korkutma beni.”

Ona söylemelimiydim bilmiyordum.Ama içimde bir şeyle ‘söyle’ diye bağırıyordu.

“……Hastanesinde”

“Tamam orada dur geliyorum.” Dedi ve kapattı.

Tekir kızarmış gözlerle yanıma geldi.”Cenazesi yarın olacak.Burada bekle ben lavaboya gidip geliyorum.” Dedi ve gitti. Babaannem tekiri de büyüttü sayılırdı. Ben lisede burslu iken okul çıkışı tekirle beraber babaannemin yanına giderdik ve bize yemek hazırlardı.

Semih koşarak yanıma geldi ve eğildi.Bir elini omzuma koydu.Endişeliydi.

“Gece,ne oldu?Kim ne yaptı sana?”

Ağlamaya başladım.Bana sarıldı.

“Şşş…Geçti.Buradayım ben.Ne oldu sana Gece?Ne yaptılar sana?”

Hıçkırıklarım arasından “O…babaannem öldü.”dedim.

Benimle ilgili çok şey biliyordu.Babasız annesiz olduğumu da.

Daha sıkı sarıldı. “Tamam,tamam…Her şey düzelecek.”

Bir anda her tarafın kapkaranlık olduğunu hatırlıyordum.Ve bir de Semih’in ve tekirin bağırışlarını…