Şuan işlek bir caddede arabamı sürüyordum eve varmama 10 dakika kalmıştı.Aklıma paşanın dedikleri takılmış düşünceli bir şekilde ilerliyordum bu düşüncelerden sıyrılmama sebep olan şey arabamın önüne atlayan bir kız çocuğuydu.

Onun atlamasıyla ani fren yapmak zorunda kaldım ben şok içinde yolun ortasında dururken ufak kızda donup kalmıştı ve ikinci şok birinin arabamın arkasına vurmasıydı ben gözlerimi kapatıp "SİKTİR" derken herşey saniyeler içinde gerçekleşmişti.

Hızlı bir şekilde arabadan indiğimde arkadaki adamda arabadan hızlı bir şekilde indi ve "Kardeşim ne yapıyorsun beğendin mi yaptığını?" derken ben arkama bile bakmadan kızın yanına gittim kız hala korku içinde donup kalmış haldeydi. Ona birşey olma korkusuyla kızın boyuna gelecek şekilde eğilip yüzüne baktım ve "Canım iyi misin bir şeyin varmı?" dedim arkadan arabama vuran adam benim yöneldiğim yere geldiğinde yüzü kızgın haldeydi ama beni o halde görünce yüzü gevşedi.

kız cevap vermezken adama dönüp "Arabamda su vardı verebilir misin?" diye sordum adam hızla yöneldi ve arabamdan suyu alıp bana uzattı.kız korkuyla yüzüme bakarken ben şişenin kapağını açıp kıza içerdim.

bir kaç yudumdan sonra kızın önüne gelen saçları kulağının arkasına atıp "Güzelim bir yerine birşey oldumu hastaneyi götüreyimmi seni?" dedim kız birazdaha sakinleşip kafasını salladı 6 yaşında ya vardı ya yoktu.

ona tedirgin gözlerle bakarken o şaşıracağım şekilde boynuma atladı ben kısa bir süre donup ardından kızın sarılmasına karşılık verdim.ben iyi olduğunu anladığım anda bir ohh çektim.

sarılmasından sonra "Özür dilerim." dedi gözünden bir iki damla yaş akarken ben o yaşları silip "Ya sana birşey olsaydı ya canın acısaydı daha dikkatli olman gerekirdi." dedim kafasını yere eğdi bense hafif bir tebessümle hafifçe çenesinden tutup bana bakmasını sağladım "Lütfen bir dahakine dikkatli ol karşıdan karşıya geçerken arabaların gelmediğine bak tamam mı?" dedim o da gülümseyip kafa salladı

"Annenle baban nerede senin?"

tebessümü yavaşça soldu "Benim annemle babam yok, artık bu dünyada değiller bende parka gitmek için evden kaçtım şimdi ise amcamlara gidiyorum." dedi içimde bir şeyler koptuğunu hissettim buna bile saatlerce ağlayabilecek durumdayken kendimi durdurdum.

ayağa kalkıp "Hadi gel seni karşıdan karşıya geçireyim"dedim elini tutup kaldırıma doğru yöneldim karşıdan gelen pamukşekerciyi görünce ona bir pamukşeker aldım o ise bana kocaman gülümsemeyle pamukşekerini yiyerek bir binaya doğru yöneldi ve arkasına dönüp el sallamayı unutmadı.

Kızın arkasından bakıp eve girdiğini gördüğümde hemen arabamın yanına gittim.Adam kollarını bağlamış beni bekliyordu ben yanına gidip "Kususura bakmayın bir an önüme atla-"derken sözümü kesip "Her neyse, neden olduğu gördüm hanımefendi fakat acil bir yere gitmem gerekiyor. " dedi bense sözümün kesilmesine sinirlenip"1 sözümü kesmeyin 2 kaza yaptık farkındaysanız 3 bekleyecekseniz çünkü tutanak tutularak daha sayayım mı?"

"Saymanıza gerek yok, hanımefendi. Zaman kaybı. Acil işim var ve gitmem gerekiyor. Fark ettiyseniz, ani fren yaparak durduğunuz için size çarptım; ama ben yine de kendi masrafımı karşılayacağım."

birde ayak üstü benimi suçluyordu "Pardon, farkındaysanız önümde bir kız çocuğu varken ani fren yapmamak için ona mı çarpsaydım? Madem ben suçluyum, o zaman ani fren yaptığımda bana çarpmayacak mesafeyi kendiniz koysaydınız." dedim zaten sinirim tepemde birde bunla uğraşamazdım.

ben bunları söyleyip çemkirirken adam kendi kendine "Çattık ya"dedi ama ne kadar sessiz söylesede duyuluyordu ardından "Kızım, anlamıyor musun? Yetişmem lazım, vallahi burnumdan getirirler." dedi. Ben de sırf geç kalsın diye, "Bana ne, benim değil senin burnundan getirecekler." dedim.

O ise sinirle yüzünü avuçlayıp, "Allahım, daha bugün geldim. İlk günden niye başıma böyle bir bela veriyorsun?" dedi. Ben de kaşlarımı kaldırmış hayretle ona bakıyordum. "Bana bak, yemin ederim sana bir bela olurum; o zaman anlarsın gerçek bela neymiş," dedim. Adam ise hiç beklemediğim şekilde bir anda arabaya binip çalıştırdı ve bana dönüp, "Plakadan ulaşır, hallederim. Şimdi size iyi günler," dedi ve gitti.

Ne kadar arkasından seslensem de dinlememişti.

Hikayemizin 2. Bölümünü paylaştımm.

Yorum ve oylarınızı bekliyorum...