@gokyuzundeyaziyor
|
Merhabalar nasılsınız? Uzun zamandır yokum. İnstagramda bir şeyler paylaşmıştım ama gerçekten kendimi iyi hissetmiyordum. Yeni yeni hayata dönmeye başlamışken hemen bölüm yazdım. Kendimi biliyorum hemen eskiye dönmem muhtemel. Bu sırada yeni yazacağım kurgumla ilgili bazı şeyleri yapıyorum. İkisi de hayalimdeki gibi olacak inşAllah. Durum güncellemesi bu kadardı. Şimdi sizi bölüme gönderiyorum. Keyifli okumalar dilerim. . ... (Yağız Aras'ın anlatımından) Karakoldaki işlerimi de bitirip otoparka indim. Günün en güzel kısmına sonunda geçebilmiştim. Karakol son zamanlarda çok karmaşıktı. Tek tesellim gün sonunda güzelimi görmekti. Beraber yemek yiyecektik ama onun bilmediği bir detay daha vardı. Gün sonunda öğreneceği için bir sıkıntı yoktu. Elimdeki kaskı ve eldivenleri giydikten sonra motoruma bindim. Anahtarı takıp çalıştırdıktan sonra otoparktan çıktım. Normalde hız yapmayı çok sevsem de benim bir güzelim vardı. Bana bir şey olsa üzülecek bir ailem ve sevdiğim vardı. O benim her şeyimdi o üzülsün hiç istemezdim. Bu yüzden araba almıştım. Her ne kadar ikimizde motoru çok sevsekte en ufak bir hatada ikimize de bir şey olabilirdi. Bana bir şey olması bir sorun değildi ama Deniz'e bir şey olursa hele ki bu benim yüzümden olursa işte ben o zaman biterdim. Işıklarda durduğum sırada telefonuma bir mesaj geldi. Telefon tutucudan telefonu alıp mesajlara girdim. Denizden mesaj gelmişti. Ineffable: Gamzelim ben hazırlandım. Seni bekliyorum. Yağız Aras: Geliyorum güzelim birazdan evde olacağım. Yağız Aras: Hemen hazırlanırım sonra çıkarız. Ineffable: Tamam Yağızı'm dikkatli gel. Mesaja cevap veremeden ışık yanmıştı. Telefonu yerine koyup gaza bastım. Evin önüne gelince motoru park ettim. Motordan inip kaskımı ve eldivenlerimi çıkarttım. Kafamı kaldırdığımda camdan beni izleyen meleğimi gördüm. El sallayıp apartmandan içeri girdim. Beni kapıda karşılamıştı. "Hoş geldin canımın içi." Merdivenlerdeki son basamakları da çıkıp yanına ulaştım. Anlını öpüp sarıldım. "Hoş buldum meleğim. Nasılsın?" "Ben iyiyim sen nasılsın yorgun gözüküyorsun." Ayrılıp karşısına geçtim. "Karakol her zamanki gibi fazla kargaşalıydı." Deniz bizim karakolun avukatlığını yapıyordu. Bu yüzden tüm olaylara hakimdi. "Yemeğe sonra da çıkabilirdik. Yorgunken gitmemize hiç gerek yok gerçekten." "Ben seninleyken dinleniyorum. Yüzünü gördüğüm an tüm yorgunluğum gitti." Utandığı için sadece gülümseyip kafasını eğdi. "Ben hemen giyinip geleyim sen istersen bize gel." "Sen gelmeden çıkmıştım ama gelebilirim. Melike teyze ben den bıktı. Her akşam sabah sizde olmamdan." "Annem kızını görüyor diye çok mutlu. Yerime kondun güzelim." "Canım ya ben onu yerim." Kolumu omzuna atıp bizim daireye yönelttim ikimizi de anahtarımla kapıyı açıp içeri girdik. "Annem ben geldim." "Oyy benim güzel oğlum gelmiş." Annem yanımıza gelip Deniz'i fark edince cümlesine devam etti. "Denizi'm de gelmiş hoş geldiniz yavrularım." "Hoş bulduk annecim ben hemen hazırlanıp geliyorum." Annemin yanaklarından öptükten sonra odama girdim. Üzerimdeki üniformayı çıkartıp yerine gri kumaş pantolon, siyah kazak ve en son üstüme siyah kabanımı giydiğimde hazırdım. Güzelimle uyumlu giyinmiştim tek farkla o siyah etek, gri kazak ve yine siyah kaban giymişti. Havalar artık soğumaya başlamıştı. Birkaç gün içinde kar yağacağı söyleniyordu. Odamdan çıkıp oturma odasına girdiğimde annemin ve Deniz'in sohbet ettiğini görmüştüm. "Oo hanımlar sohbetinizi balla bölüyorum ama bizim çıkmamız lazım." Deniz annemi öpüp ayağa kalkmıştı. "Görüşürüz melike teyze." "Görüşürüz güzel kızım yarın gel konuşalım." "Olur gelirim." Ben de annemi öptükten sonra botlarımızı giyip çıktık. Arabayı Deniz ilk defa görecekti haberi yoktu. Motora ilerlerken elinden tutup arabaya doğru götürdüm. "Motorun orada kaldı motorla gitmeyecek miyiz?" "Bununla gideceğiz." Bir yandan elimle arabayı göstermiştim. "Araba mı aldın?" "Evet senin için." "Benim için mi?" "Hıhı seninle motora bineceğimi düşünmedin herhalde güzelim. Sana bir şey olsun istemiyorum." "Senin güzel düşünceni yerim sevdiğim." Hemen sarılmıştı. Ben de bekletmeden ona sarıldım. Bir süre öyle kaldıktan sonra ayrılıp arabaya bindik. "Teşekkür ederim beni düşünüp böyle bir şey yaptığın için ama gerek yoktu bir tanem." "Şştt güzelim sen bunları düşünme. Ben şu an çok açım seni bile yiyebilirim." "Ee kaptan sür de gidelim." "Hemen Deniz hanım." Arabayı çalıştırıp gideceğimiz restorana doğru sürdüm. Yakın olduğu için arabayla kısa sürede gelmiştik. Arabayı park ettikten sonra inip Deniz'in inmesi için kapısını tuttum. Arabayı kilitledikten sonra el ele içeri girdik. Rezervasyon yaptırdığım masaya geçtiğimizde önümüze gelen menüye bakıp yemeklerimizi sipariş ettik. "Burası çok güzelmiş." "Babam bizi özel günlerde buraya getirir. Küçüklüğümden beri buranın manzarasına hayranım o yüzden burayı seçtim." Kız kulesine bakan aynı zamanda da şehrin ayaklar altında olduğu bir yerdi. "Bugün özel bir gün mü?" "Seninle her günüm özel güzelim." Utanıp başını eğen Deniz'i gülerek izledim. Bu güzel anımızı bitiren garson yemeklerimizi bıraktıktan sonra masadan ayrılmıştı. Yemeklerimizi sohbet eşliğinde yedikten hemen sonra tatlı yemiş ve kalkmıştık. Yeniden arabaya binip sürmeye başladım. "Eve giren sokağı geçtin." Cevap vermemiştim çünkü gideceğimiz yere gelmiştik. Arabadan inip Deniz'in kapısını açtım. Elinden tutup hazırladığımız yere doğru beraber yürüdük. Bizim parkımıza gelmiştik. Ağaçlara led lambalar asarak ortada ledlerle çevrili bir alan yapmıştık. Yerde de ledler vardı. Bizim için özel şeylerle o alanı süslemiştim. O alana girdiğimizde etrafa şaşkın ve büyülenmiş gözlerle bakan Deniz'in ellerinden tuttum. "Sevdiğim." "Yağız burası çok güzel." "Her şey senin için meleğim." Deniz'in ellerini bırakmadan konuşmaya başladım. "Çok güzel bir ailem vardı ama bir şeyler eksikti. Nedense kendimi mutlu hissedemiyordum. Babamın annemi nasıl sevdiğini gördün. Ben babamın sevdiği gibi sevmek istiyordum sevdiğim birisi olsun istiyordum. Sonra hayatıma bir melek doğdu. Benim sevdiğim kadın doğdu hayatıma. Öyle bir geldin ki beni ben yapan her şeyi unuttum. Yeniden bir Yağız oldum. Bu zamana kadar Yağız ismimi kimse kullanmadı kendimi hep Aras diye tanıttım. O ismimi sadece sevdiğim kadın söylesin istiyordum. Öyle de oldu." Derin bir nefes alıp konuşmama devam ettim. "Ben daha fazla saçmalamadan asıl önemli yere geleyim. Deniz'in ellerini bırakıp cebimdeki kutuyu çıkartarak tek dizimin üstüne çöktüm. "Sen, hayatıma ışık olan güzel kadın benimle evlenir misin?" Gözleri dolu dolu gülümseyerek bana bakan sevdiğime baktım. Bir elini tutup elinin üstünü okşadım. "Yağız hayatımın en kötü döneminde sen vardın. Sen her zaman en büyük destekçim oldun. Evet diyorum çünkü sen çölüme yağmur, geceme gündüz, canıma yoldaş oldun. Evet seninle evlenirim." Gülerek titreyen ellerimle yüzüğü parmağına takıp ayağa kalktım. Sıkıca sarılıp saçlarından öptüm. Bu kız iyi ki vardı iyi ki hayatıma girmişti. "Seni çok seviyorum ceylan gözlüm." "Seni çok seviyorum gamzelim." Alkışlayanları duyunca ayrıldık. Arkadaşlarımızla beraber yapmıştık. Belki saçma gelecekti ama onlar bizim iyi ve kötü günümüzde her zaman yanımızda olmuşlardı ve bugünde yanımızda olmuşlardı. Bu anı ölümsüzleştirmişlerdi. Hepsiyle sarılıp tebriklerini kabul ettikten sonra beraber çay bahçesine gidip kutlama yaptık. Sürekli Denizime bakıyordum. O kadar güzeldi ki anlatamazdım. O benim gözümde çok farklı bir yere sahipti. Sol tarafım tamamen ona aitti. Güzel anılarımın hepsi ona aitti. Onu çok seviyordum. Benim güzelimdi, benim sevdiğimdi. Onu ömrümün sonuna kadar sevecektim. . ... Tam bir aydır bölüm yok. Ölmedim yaşıyorum. Hayat bazen acımasız oluyor ve ben kötü bir dönemden geçiyordum. Bölümü önceden defterime yazıp sonradan geçiriyorum ama o kadar çok yazmak içimden gelmedi ki anlatamam. Tekrarı yaşanmaz diye umut ediyorum. Bölüm hakkındaki düşünceleriniz? Ineffable: Kelimelerle anlatılamayacak kadar muhteşem olan, anlatılamayacak güzellikteki şey. Yağız Aras'ın evlenme teklifi hakkındaki düşünceleriniz? Bölüm Yağız Aras'ın anlatımındandı bunun hakkındaki düşünceleriniz? İnstagramdan ve tik toktan beni takip ederseniz çok sevinirim. İnstagramda şiirler falan paylaşıyorum hepinizi beklerim. Şimdilik ben den bu kadar. Bir sonraki bölüme kadar kendinize iyi bakın görüşmek dileğiyle. |
0% |