Selam. 

İkinci bölümle karşınızdayım.

İyi okumalar diliyorummmm.

🪴🪴🪴

"Lütfen aramızda bir yıldır süren sessizlik için beni bağışla.

Bu mektup sessizliği kırdı.

Sana yazacağım 365 mektubun ilki...

Her bir sessizlik günü için bir tane..."

🪴🪴🪴

Bölüm Şarkısı: Çağan Şengül- Söylenmemiş Kelimeler.

Pencere Kenarındaki Çiçek: 2.Bölüm

*Beni karanlıkta tek başına bırakacağını söylüyordu fakat karanlığın kendisi olduğunu söylemiyordu.*

4 Şubat 2023

"Merhaba Çiçeğim, nasılsın ?"

Sanki ona cevap vereceğimi düşünüyormuş gibi bir süre bekledi, cevap vermeyeceğimi sonunda anladığında ise devam etti.

" Bugün çok mutsuzum. Ama aslında her gün mutsuzum, sadece mutluymuş gibi yapıyorum."

Bunları zaten biliyordum. Her gün olduğum pencereden onu izliyordum. Bu yüzden neler yaptığını biliyordum.

Zaten kendi kendine de konuştuğundan düşüncelerini biliyordum. Bunu anlamam için bir Sherlock Holmes olmama gerek yoktu değil mi ?

Bu Sherlock Holmes ünlü bir dedektifti sanırım, aşağıda yürüyen bir kaç kişiden duymuştum.

" Bugün bir oyun indirdim. Çok güzel bir oyun. Adı F*** ***. Küçüklüğümden beri hep böyle erkek gibi oyun oynamak istemişimdir. Yani onlar gibi oyunda iyi olmak... Ve sonunda onlar gibi olabileceğim."

Bunu bana heyecanla söyleyeli 1 ay oluyordu.

Onun mutlu olması beni mutlu etmişti. Yine mutluymuş gibi göründüğünü biliyordum fakat en azından kafasını dağıtacak bir şey bulmuştu.

Oyunu oynamaya başladığından beri oyunun başından ayrılmıyordu ve annesinin sözünü dinlemiyordu. Umarım bu oyun yüzünden başına bir iş gelmezdi. Hayır yani, konuşamıyorum da, onu nasıl uyarayım ?

Oyuna kendini o kadar kaptırmıştı ki, kahvaltı yapmıyor, antrenmana giderken bile otobüste oynadığını söylüyor ve sadece akşam yemeği için oyunun başından kalkıyordu.

Bu iş bir aydır böyle devam ediyordu ve beni bile daraltmıştı. Her gün küfürlerini dinlemekten sıkılmıştım. Bana haksızlık yapıyordu ve sulamıyordu. Kendimi halsiz hissediyordum.

Beni unutmuştu.

Bu yüzden ona kızgındım fakat, benle konuşmaya başladığı an kırgınlığımın geçeceğini de biliyordum.

İşte, benimkide iş olsun.

Ama neyse ki, bir gün bu rutini bozan bir şey oldu ve benimle konuşmak için yanıma geldi. Sulamayı da unutmamıştı tabii.

Hehe.

" Çiçeğim! Sana ne anlatacağım!?"  diyerek heyecanla,  benim olduğum pencerenin önüne koyduğu yatağına havada bağdaş kurarak zıpladı.

Evet, evet! Havada bağdaş kurarak zıpladı. Sonra ise hemen heyecanla, bir yandan konuşup, bir yandan da ellerini hızlıca sallayarak anlatmaya başladı.

" Bugün biriyle tanıştım. Nasıl oldu biliyor musun ? Oyunda dünya diye bir kısım var, orada tüm oyuncular oluyor. Neredeyse tüm dünyadan! Bu yüzden adı dünya belki de. Neyse. Dünyadan birinin takımına bastım ve beni oyundan atmalarını beklerken hop diye oyun başladı. Normalde beni takımdan atıyorlardı hemen. Çünkü yeni başlamıştım ve daha kıyafetlerim bile yoktu. Yani karakterimin kıyafeti botların giydiği kıyafetlerdendi ve bende bot sayılırdım zaten. " hızlı hızlı anlattığı şeyin devamını bende merak etmiştim. Bakalım bu sefer başına ne iş almıştı ?

" Neyse. Oyuna girdik. Ben takımdan ayrıldım ve çok biliyormuş gibi tek gezmeye başladım. Takımdan iki kişinin sesi geliyordu. Bir ses 10 yaşlarında bir çocuğa ait iken, diğeri 17-18 yaşlarında bir çocuğun sesine benziyordu. Ve...sesi çok güzeldi. O sesi duymak İçin her şeyimi verirdim. Neyse. Oyun ilerledi ve bir 5 dakika felan oldu. Hâlâ oyundayız." bir şeyler olacak ama hayırlısı.

"Neyse ben takımın yanına yaklaştım. 10 tane evin yakın olduğu bir yerdeyiz. 10 yaşlarındaki çocuk araba sürüyor ve ben o araba yüzünden o çocuğun sesini anlamıyordum. Acayip gıcık olmuştum. Sence ne yaptım çiçek!? Arabayı patlattım!" kahkaha atışı kötü kadın gülüşlerine benzesede yaptığına bende gülmüştüm.

" Sonra çocuk diğer arabayı almak için gidecekken ben onu da patlattım. Ve çocuk bana acayip sinirlendi. Niye arabasını patlatmışım felan. Neyse. Sesini sevdiğim çocuğun sessiz gülüşünü duydum ya... daha ne isterim? Şerefsiz içten içten gülüyordu o da. Sonra sesini net şekilde duydum sonunda. Arabanın sesini hiç sevmediğini söylediğinde onunla aynı fikirde olmama çok sevinmiştim. Aslında araba sürmeyi seviyordum oyunda ama , sesini duymama engel oluyordu sonuçta. Ne yapsaydım?" bu işin sonu nereye gidecekti çok merak ediyordum. Evet kızımızın çenesi düştüğüne göre, artık devam edebilirdi değil mi ?

" Sonra ben tekrar ayrıldım takımdan ve bir eve girdim. O sırada da küçük çocukla, o konuşuyordu. Sonra küçük çocuğun 4 numara zaten bot dediğini duydum. Çok sinir olmuştum. Hem onları dinliyor, hemde evin içinde geziyordum. Ama sonraa, "Abo!" dememi sağlayacak bir şey oldu.

Yukarı çıktığımda ne göreyim!? Adam çıkmasın mı karşıma!? Hiç o kadar birini öldürebilmeyi dilememiştim. O adamı öldürmem lazımdı! O çocuğa rezil olamazdım. Elimde MP5 vardı. Hemen adamın kafasına nişan alarak sıkmaya başladım. Adamda bana sıkıyordu ama, sanki o da benim gibi bottu. Bu adamı öldürebilirdim. Mermim çok azalmıştı, bitmek üzereydi. Amaa bana upuzun gibi gelen sürenin sonundaaa, tabiki adamı öldürmüştümmm!" Oh be aferin bizim kıza. Öyle heyecanlı anlatıyordu ki oyunu oynayan benmişim gibi hissediyordum bazen.

" Sonra ne yaptım!? Benim kill aldığım orada gözüküyordu ve küçük çocukla onun gördüğünü bilerek sesimi açtım! Ve küçük çocuğa hitaben, "Biri bot mu dedi, duyamadım?"dedim. Aslında bottum ama çok pis gaza gelmiştim ağabey. Hemde o çocuğa rezil olamazdım." derin bir nefes aldı ve devam etti.

" Neyse sonra, sesine yandığımın kahkahasını duydum ! İnanabiliyor musun ? Söylediğime kahkaha attı! Sonra bana adımı sordu. Bende ismimin Ela olduğunu söyledim. Sonra memnun olduğunu felan söyledi. Sonra bir kaç dakika içinde oyun bitmişti. Oyun bitip, lobiye döndüğümüzde çıkması gerektiğini söyledi. Sonra ise bana bir şey dedi. Ama ne olduğunu duymamıştım! Sadece ister misin dediğini duydum. Sonra da ayıp olmasın diye 'Olur, evet.'dedim. Sonra oyunda mesaj kutusuna bildirim geldiğinde, bunun instagram adresi olduğunu gördüm! " haydaaa! E aldık başımıza belayı desenize.

" Takımdan mutlu şekilde birbirimize görüşürüz diyerek çıktığımızda, artık lobide tek başımaydım. Sonra oyun geçmişine girip onun hesabına istek attığımda birden beynimde şimşekler çaktı!

Yahu bu çocuk bana instagram adresini verdi, verdi de... ben o uygulamayı kullanmıyorum ki !?" Tabii ya! Ben nasıl unuttum ?

Ulan Ela, İnşallah indirmedin kızım.

" Kendime küfürler yağdırdım felan ama sonra bir şey olmadı bebek'im. Sence o çocuk için instagramı indirdim mi ? Tabi ki indirdim. Henüz ona yazmadım ama yazacağım. Bu yüzden çok heyecanlıyım çiçeğimmm."

Bu kız çiçeği bile deli ederdi. İnstagram kullanmadığını unutmasına bir şey demedim ama sen duymadığın bir soruya nasıl evet dersin ? Babanın sözünü çiğneyip instagram indirdin mi gerçekten ? Ooof of. Bu kızla gerçekten işim var benim.

"Neyse çiçeğim, benim uykum geldi. Çook iyi uykular." dedi ve yapraklarımdan öpüp yatağına yattı.

Bende gece nöbetime başladım.

Ela bana her bir şey anlattığında olayları tartıp biçer sabaha kadar düşünürdüm. Olayı kavradığımda öyle uyuyabilirdim. Yoksa böyle aklıma takılırdı.

Neyse, size de iyi geceler.

🪴

Devam edecek...