Terbiyesiz.Edep yoksunu herif.

Tam ağzımı açıp ona karşılık vericekken bi inleme sesi duydum.Siktir.Lan yenge hadi ben uyuyorum bu yüzbaşı var odada ne halta kocanı öpüyosun.Abim yengemin alt dudağını ısırdığı için yengem de inledi."Lan höst.Biraz daha durmassaniz ileri gidiceksiniz ve benim en son görmek isteyeceğim şey bile değil sizin bir birinizi yemeniz!"diye bağırdım.

İkiside sesimi duymuş.Yengem ne kadar abimi itsede abim kadını bi bırakmadı.Abi kadının eşarbını kaydırdın.En son abim nefes almak için dudaklarını ayırdığında.Gözü onlari sırıtarak izleyen yüzbaşına döndü.

Abim,"Lan şerefsiz gözünü kapattsana!"diye yükseldi.

Sonra gözleri bana deydi.Yaşlı gözlü ve çatık kaşlı yüzüme baktı.Yengem az daha kızarırsa birazdan insan olmaktan çıkıp domates olucaktı.Daha ben ağzımı açmadan odadan çıktı.

"Abicim uyandın mı sen?"diye naif sesiyle sordu abim.Az önceki kızgınlığın dan hiç bişey kalmamış,yaşlı gözleriyle bana hafif tebessum ediyordu.Onu onaylayan sesler çıkardım."İyisin demi?Biyerin ağrımıyo?"diye sordu.

Bende"Hayır."cevabını verdim.Sonra kolumun rahatsız olduğunu anlayınca düz durmasını istemiştim.Ama ben ne kadar denersem olmuyordu.Yatak düzdü ve benim boğazımda boyunluk olduğundan kafamı sag ve sol dışında haraket ettiremiyordum.

Sağ elimi sol kolum adokundurdugumda sertti.Iyide benim kolum bubkarad sert değildiki.Niyeyse dokunduğum bu şeyin dokusu bana çok tanıdık geliyordu.

Alçı...

Siktir.Kolummu kırılmıştı?"Boşuna uğraşma kolun kırıldı.Yerini değiştiremessin."diyen de çok bilmiş yüzbaşıydı.

"Hadi canım!"dedim."Ben zaten hiç anlamadım!"diye sesimi hafif yükselttim."Ne bağrıyosun doktor,sonunda sağir ediceksin!"diye oda bana bağırdı.

"Lan sen kimsin ki benim kardeşime bağriyosun!"diye konuşmaya abimde dahil oldu.Yüzbaşı tam ağzını açmış bişey diycekken aniden odanın kapısı açıldı.Bi asker ilk önce odada gözlerini gezdirip en son abim de durdurdu.

"Komutanım bi askerimiz daha uyandı.Haber vermemi istemiştiniz."dedi asker.Abim de hemen askerin peşinden odadan çıkıp kapaıyı kapattı.Yüzbaşı Yavuz yatağımın hemen yanındaki koltuğa oturup benimle göz teması kurdu.

En sonunda"Ne oldu?"diye sordum sakince.Çatik kaşlarla hala bana bakmaya devam ediyordu.Bi saniye dahi gözünü kırmadan."Karargahta canlı bomba patlattılar."dedi.Şok olmuştum.Ben normal sanarken canlı bomba çıkmıştı.Yine ordaki geçirdiğim dakikalar gözlerimin önüne gelince gözlerimin önü buğulandı.Çığlıklar,yangın,cesetler...ve daha nice insanı kötü etkileyecek unsurlar.

"Şşş...ağlama doktor.Bak geçti.Sadece kolun kırıldı,buna da şükret."dedi.Yüzbaşı haklıydı kim bilir kaç asker,sivil şehit olmuştu.

Ben,"Çok mu şehit var?"diye sordum.Yerinden kalkarak kadasının yavaş yavaş aşşağı yukarı salladı.Tam kapınin kolunu açıcakken omzunun üstünden bana baktı ve,"Bu arada ciddiyim doktor.Seni kurtarmanın karşılığını alıcam."dedi yarım ağız sırıtarak.

Kaşlarımı çatıp ona,"Kimse bana zorla bişey yaptıramaz yüzbaşı Yavuz."dedim.

O da,"Zorla deģil.Sen isteyerek benim ödülümü vericeksin.Ve daha nicesini doktor Defne."deyio odadan çıktı.

Biz az önce flörtleşmişmiydik?

》》》》》》》》

Umarım beyenmişsinizdir.

Yorum yapıp,beğenmeyi unutmayın lütfen.

SEVİLİYOSUNUZ 😘