"Allahım sen millete akıl fikir ver."diye en az iki saattir dua ediyordum.Şu an elimde çay onündeki sahbanın üstünden kuru yemiş götütütken annemle beraber Müge Anlı izliyorduk.

Hastaneden çıkalı bir aya yakın olmuştu.Ve yarın kolumun alçışını çıkartıcaklardı.O günden sonra yüzbaşı Yavuzu daha hiç görmedim.En sinirimi bozan şey ise onu görmememe rağmen gece yatağı girip gözlerimi kapattığımda hep yüzü gözümün önüne geliyordu.

Abimle iki hafta önceki konuşmamızda beni o cehennemden yüzbaşının kurtardığını söylediğinden belli böyleydim.Ne kadar içimden o gorevi için yaptı,kim olsa yapardı diye geçirsemde çok hoşuma gidiyodu onu düşünmek.

Abime ona teşekkür ettiğimi hakkını helal etmesi ni söylemesini söylediğimde,o da gidip söylemiş.Geri geldiğinde yüzbaşının"Hakkım helal olsun.Görevimiz."demiş.Tam yani görevinde gözüme görevin olduğunu sokmasan olmuyomu.

Ben Müge Anlıdan kopmuş bunları düşünürken annem bi anda çığlık attı."Kız noldu,niye bağrıyosun?"diye sorduğumda yerinden hoplayıp mutfağa koştu."Kız senin yüzünden televizyona daldım,yemeği unuttum ya ben!"diye bağırdı mutfaktan.

Bende,"Selma sultan hiç benim üstüme atma.Sen unuttun benmi dedim unut diye?"diyerek sordum.Annemde hiç geri kalırmı,"Sus kız anneye laf söylenmez.Hem akşam misafir var yanmış yemeğimi veriyim?"diye sordu.

Kolum kırıldığın dan berri babam ve annemgilde oturuyordum.Neymiş kolum kırıldığından ben orda tek başıma yapamazmışım.Sanki evde benden başka yaşayan var.

"Ya anne ben misafir kaldıramam şimdi.Abime söyle o beni eve bırakşin.Sonra siz napıyosanız yapın."dedim.Hayatta en nefretettigim şey:

2 Misafirler.

1 Misafir çocukları.

Allahin onların gazabından korusun.

"Kız öyle misafir degil onlar.Baban karargahtan bazı askerlerini getiricekmiş.Timle toplantımi ne yapacakmış."dedi.Tim kelimesini duyunca çok sevindim.Eyer babam abimin timini getiriyosa yaşadım.O kadar ćok anlattıki onları artık tanışmanın vakti gelmişti.

AKŞAM...

Hava kararmıştı.İkindiye doğru yengemde gelmişti.Hala hastanedeki öpüsme merasiminden dolayı yüzüme bakamıyordu.Ne zaman gözgöze gelsek domatese dönüşüyordu yüzü.Yemek leri onlar iki ben tek elle yaparken ne kadar yaptıysam yaptım kusura bakmasınlar.

Sonra yukarı çıkıp hazırlanmaya başladım.

Üstüme gözlerimin rengiyle aynı mavi bi elbise giydim.

(Hayalimdeki bu degildi kesinlikle ama olsun.)

Altına da mavi hafif topuklu ayakkabı giydim.Boyun uzun olduğu için diz kapağımın hemen aşşağısında bitiyordu.Norml bir kadında ise bacaklarınin yarısindan çoğunu kapatırdı.Işte benim farkım.

Saçlarımdan sağ ve soldah bir tutam alarak arkada birleştirdim.Perçemlerimi de düzelttikten sonra hazırdım.Allah aşkına bu kırık kolla bu elbisenin ne alakası var.

Aşşağı indiğimde annem v eyengem büyük yemek masasını hazırlamıştı.Annem ve babam karargaha yakın müstakil bir evde oturuyordu.Ev iki katlıydı.Annem babama ne kadar lojmanda oturalım desede babam"Be karımı bu yaştan sonra apartmanda oturtmam gitsin çocuklar otursun"demişti.Romantik erkek.

Ben tam mutfağa gidicekken kapi zili çaldı.Annem gil ayaklanirken ben kapıya daha yakın olduğumdan"Ben bakarım."dedim.Ayaklarim kapiya adimlayip önünde durdu.

Kapıyı actığımda ilk önce babam v eabim geçti.Onlarla kucaklaştiktan sonra kapından beş erkek bir kadin girdi onlarlada hafif selamlaştık.Başka kimse gelmiyo diye kapıyı kapatıcakken onu duydum.

"Beni içeri almıycakmisin doktor?"dedi.Kafami kaldırıp baktığımda elleri cebinde yüzünde yarım bir sırıtışla beni beyeniyle süzen bir adet yüz başı Yavuzla karşılaştım.

Bi insana gülmek bu kadarmı yakışır...

》》》》》》》

Umarım beyenmişsinizdir.

Arkadaşlar size iki seçenek sunucam.

1:Bi kac bölumde sonra sevgili olsunlar ve çok guzel maceralarla artik komedi yerlerine geliyim.

2:Boyle yavaş yavaş yavaş flörtleşsinler ama yinede komedi yerlwrine geliyim.Ama yinede birbirlerine yakin olucaklar.

Lutfen bitanesini seçin.

Begenip yorum yapmayı unutmayın...

SEVİLİYOSUNUZ😘