Siktir.Büyükçe bi siktir.Anasını satıyım ben diyorum ben bela mıknatısıyım diye kimse inanmıyo bana.Ağzımı açıyım bela beni bulsun zaten.

Ben düşüncelere dalmış kapıda bana kem gözlerle bakan teröristlerle bakışırken bi anda belimden tutulmamla ayaklarım yere değdi.Ben daha bu herif ne haltlar yiyo dire bakmadan elimde bi sıcaklık hissettim.

Komutan elimi tutmuştu.Ne yapıyordu bu adam.Bi anda koşmaya başladı.Ama bu adam tazımıydı ne hız bu.Bi de elime elini kenetlemiş beni de arkasından sürüklüyordu.

"Ne halt ediyiyosun komutan!"diye can havliyle bağırdım."Eyer arkana bakarsan ne yaptığımı anlarsın doktor!"diye bağırdı.O bana ne diye sağırmışım gibi bağ-bi saniye arkamda ne vardı ki?

Arkami dönmemle yirmiye yakın teröristin bizim arkamızda koştuğunu gördüm.Lan o adamın elindeki ne olur taramalı tüfek olmasın.Valalha da billahada taramalı.Koş Defne.Koş.

Şimdi ben komutanın önünde tazı gibi koşuyo onu sürüklüyordum.Kendi düşüncelerimden teröristlerin arkamızdan geldiğini bile duymamıştım.

Hava zifiri karanlıktı.Ve ben daha tanışalı yarım gün olmamış bi asker olduğu tam manasıyla bilmediğim bi adamla teröristlerden kaçıyoduk.

Bi anda belimden tutulmamla bi ağacın gövdesine sırtım çarptı.Tam ağzımı açıp çığlık atıcakken komutan eliyle ağzımı kapattı.Sonra bi anda yüzünü yüzünü yüzüme yaklaştırdı.

Bu herif ne ediyodu.Dudaklarını kulağımın yakınına getirip konuştu."Ses çıkarma doktor.Böyle bizi sabaha kadar kovalarlar.Benim dayanacak takatim kalmadı.Gitsinler çıkalım şurdan şimdi sus tamammı?"dedi.

Ben daha nefesimi tuttuğumu yeni fark ettim.Kafamı olumlu anlamda salladım.Elini ağızımdan çekti.Ve biz gitmelerini bekledik.

YARIM SAAT SONRA

Yarım saate yakındır gitmelerini bekliyorduk.Sürekli biri o piçlere bizi bulmassa kafasına sıkıcağını diyip durdu.En sonunda bizim burda olmadığımızı kanağat getirdiklerinde başka yerleri aramaya gittiler.

Ve biz yarımssattir bu komutanla dip dibi onları dinledik.O kadar yakınımdaydiki zar zor nefes aldığını rahatlıkla dua biliyordum.

Ben bile hayret ediyordum.Eyer başka biri olsaydı çoktan ölürdü.Hem işkence görmüş derisi parçalanmış hemde aç ve susuz bırakılmış oldugu halde o kadar koşmuştu.Bi anda burnum sızladı.Hep ağlıyacağım zaman burnum sızlardı.

Hayır ona üzülmüyordum.Sırf bizim rahat nefes alalım diye,biz vatanımızda rahatça yaşayalım diye bu kadar çile ve daha fazlasını çekiyorlardı.Ben buna üzülüyordum.Ve sanırım o da bugün sabah buraya getirilmişti.Yoksa bu piçler ona dahada fazlasını yapıcaktı.

En sonunda gittiklerinde bizde çıktık.Komutan ilk önce etrafa baktı.Temiz olduğunu anladığında.Yürümeye başladı.Ben peşinden gitmedim.Daha nereye gidiyo onu bile bilmiyordum.Hem asker olması ona her harlükarda güveneceğim anlamina gelmiyordu.

Biraz uzaklaşmıştı.Benim gelmediğimi yeni fark etmiş gibi omzunun üstünden arkasına baktı.Tam o anda göz göze geldik.Benim hala bıraktığı yerde olduğumu görünce bedenini tam bana çevirdi.Kaşlari çatılmıştı.

"Ne halt ediyosun doktor gelsene!"dedi otoriter sesiyle.Sen ne kadar kalin sesle konuşursan konuş aslanım bana sökmez.

"Niye gelicekmişim?Seninle tanışalı daha yarım günü bile gecmedik komutan."dedim.

Bilmiş bir edayla tek kaşını yukarı kaldırdı."Demek daha yarım gün bile olmadı tanışalı.O zaman sen daha yeni tanıştığın her insanın yardımına mı koşuyosun doktor?"dedi.

Bende"Ben yeni tanıştığım hiç bir insana yardım etmem.Benim seni kurtarma amacım vatandaşlık görevimi yapmaktı.Yani orda başka bi türk askeri olsaydı veya herhengibi bi mazlum aynı şeyi ona da yapardım!"dedim giddetle.

Komutan benim onunla gelmiyeceğimi anladı.Derin hi nefes aldı.Sonra bi süre uzaktan gözlerime baktı.Sonra ciddiyetle,"Bak evet beni tanımıyosun fakat benle gelmen lazım seni burda bırakamam.Benimle gel zaten ikimizinde gidiceği yer aynı."dedi.

Ne demek gidicegimiz yer aynıydı?Kaşlarım çatıldı."Ne demek gidiceğimiz yer aynı komutan?"dedim.

Kafasını yukarı bakıp sabır istediģini duydu.Sonra tekrar kafasını indirerek bana baktı."Doktor abinin yanina gitmiyomusun lan senin yüzunden yeterince zaman kaybettik zaten."dedi.

Harbi bu adam karargaha gitmiyomu zaten.E babamda,abimde orda ne de olsa.Komutan bana son bir bakış atıp önüne döndü.

Eyer şuan onunla gitmezsem beni burda birakacağinı anlamak zor değildi.Bende son çare olarak onun peşine düştüm.

ÜÇ SAAT SONRA

Vallahada billahada ayaklarıma kara sular inmişti.Allahım ben kaç saattir yüruyordum ya.Bu adamda her an bayılıcakmış gibi durup beni korkutuyordu.

İnşallah bayılıp başıma kalmaz.Zaten şafak sökmek üzereydi.Ana yola ulaşmış komutan önde bende beş adım arkasından ilerliyordum.Saatlerce tek kelime etmemişti.Ondan bende susmuştum.

Bi anda geriye sendeledi."İyimisin komutan.Bak sakın bayılıp başım-"sözüm yarıda kesildi çünkü komutan yolun kenarına bayıldı.

Bi anda korku tüm bedenimi ele geçirdi."Ya ben demedimmi bayılma diye salak komutan."dedim.Hem konuşuyo hemde sinirimden olduğum yerde tepiniyordum.

Ben komutanın başında diz çökmüş uyanmasını beklerken ana yoldan bi ses geldi.Kafamı çevirdiğimde bi askeri aracın bizim olduğumuz yere doğru geldiğini gördüm.

Şükürler olsun.Şükürler olsun Allahım sonunda bizi buldular.Araba on metre ilerimizde son sürat durdu.Arabanin durmasıyla içinden beş askerin çıkması bir oldu.

Lan bi bekleseydinizde araba dursaydı.Askerler bize doğru gelirken bişey farkettim.Bunlar niye bana karşılarına terörist çıkmış gibi bakıyordu?

Ben daha ağzımı açmadan ensemde bi acı hisseddim ve sonrası karanlık...

》》》》》》》》》》

Umarım beğenirsiniz.Yorum yapmayı ve begenmeyi unutmayın.

Seviljyosunuz...😘