Kafamda mütiş bir ağrı vardı. Etraftan uğultu sesleri geliyordu.Ama ben tam olarak duyamıyordum.Gözlerimi hayla açmamıştım.Göz kapaklarım dahi ağrıyordu.

En son hatırladığım şey biri tarafından ensemden vurularak bayıltıldığımdı.Ya piç yapmıştı bunu bana?Yoksa o askerlermi?Ya yüz başı ona ne olmuştu.

Algılarım yavaş yavaş açılıyordu.Burnum huç yabancı olmadığı o hastane kokusunu aldı.Sesler artık daha netti.

"Allahım nolur uyansın.Yoksak komutanım benim ağzıma sıçar."dedi hayatımda hiç duymadığım bir erkek sesi.

"Harbi uyanmassa komutanım anamızı belliycek."Bunlar kimdi?

Gözlerimi yavaş yavaş açtım.Açtığım anda bi çığlık sesi duydum."Uyan dı uyandı lan.Allahım sana şükürler olsun!"Şuan bi asker yerinde zıplıyıp benim uyandığıma dua mı ediyordu benmi yanlış görüyordum?

Gözlerim etrafı taradı.Evet revir gibi bi yerdi burası.Ve benim basımda 6 tane asker dikilmiş bana parlayan gözlerle bakıyordu.Lan bunlar bizi yolda bulup beni bayıltan askerler değillermi?Evet onlar.İlk bayiltin sonrada uyanmamı mı bekliyorlardı?

Tam ağzımı açıp konuşucakken bi anda kapı gürültüyle açıldı.Herkes kafasını kapıya çevirdiğinde şu an tam da ihtiyacım olan kişi gelmişti.

Abim.

Kafasını bi otarafa bi butarafa dönderiyordu.Beni arıyordu.En sonunda kafasını benim olduğum yere çevirdiğinde göz göze geldik.Ona bakarken gözlerimin parladığına emindim.Koşar adımla hemen yanıma gelip benim hasret olduğum kollari arasına aldı.

Kemiklerimi kırarcasına sıkı sarılıyordu.Bende ona aynı şekilde karşılik verdim.Bi diğer eliylede saçlarımı okşuyordu."Abim,güzelim iyimisin?Defnem bişeyin yok demi abicim?"dedi.Sanki vücuduma hasar tespiti yapamak adına beni kendinden uzaklaştırıp vücudumu süzdü.Bişey olmadığını anlayınca derin bir nefes verdi.

Kolumdaki serumu daha yeni fark ediyordum.Askerler abim odaya girer girmez hazır ola geçmişti.Demekki abim hepsinden üstteydi.Bakın ben şimdi sizi ona nasıl şikayet ediyorum.

"Ben iyiyim abicim.Merak etme sadece biraz hırpalandım o kadar."dedim.Sonra devam ettim"Normal de daha iyiydimde hayvanin biri beni ensemden bayıltmış."derken duduk büzdüm.

Ben cümlemi bitirince abimin gözlerinde tek bir duygu gördüm.Öfke.Eh bende ondan dedim zaten.Kimse benimle uğraşmaması gerektiğini bilip bilmeden kimseyi bayıltmamları gerektigini bu sayede öğrenmiş olurlar.

"Kim lan?Kim seni bayıltttı?"diye bağırdı.Kaşlarımı çatıp işaret parmağımla hayla hazır olda bekleyen gözlerime korkuyla bakan askerleri işaret ettim.Bunların dördü erkek ikisi kızdı.

Abim gösterdiğim yöne dönünce sinir kupünden faksız suratıyla yanımdan kalktı.Askerlere doğru yüriyip önlerinde durdu.Ellerini arkasında birleştirmişti.

"Hanginiz yaptı lan!Hanginiz benim kardeşimi bayılttı!"diye kükredi.Evet gerçekten kükredi.Ben bile yerimden debiyet olmuştum.

Biraz daha sesini kısarak konuştu bu sefer"Hanginiz yaptıysa öne çıksın.Ben bulursam hiç iyi olmaz ona göre."dedi.

Herkesin gözü kahve rengi saç ve gözlü yuvarlak yüzlü eyer biraz daha dudaklarını ısırırsa dudaklarını yok edicek oğlana baktı.O dışında herkes bi adım geriye gitti.Bu şekilde o onlardan bi adım önde olmuş oldu.Yutkundu.

"Şey komutanım şimdi olay şu şekilde gerçe-"Sözü yarıda kesildi çünkü abim yüzüne bi tane yumruk geçirdi.Ben bile korkudan bağırmıştım.Çocuğ ağzından kan akmaya başladı. "Abi ne yaptığın çocuğa!"diyerek cırladım.

O anda hiç beklemediğim birinin sesini duydum."Hem şikayet edip hemde cezasını verince ne diye cırlıyosun doktor."dedi.

Sesin olduğu tarafa döndüğümde yatakta yarı çıplak yatan bir yüz başıyla karşılaşacağımı hiç tahmin etmemiştim.

》》》》》》》

Umarım beyenirsiniz arkadaşlar.Beyenip yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Hikaye şimdi başlıyor...

Seviliyosunuz...😘