Dünyaya bakıyordum ve kulağıma bir sürü ses gelmeye başladı (farklı dillerde). Başım ağrımaya başladı (yine). Sonra kostüm birden internet ağına girmeyen başladı. Her şey önümden geçiyordu, sonra durdu. Aa, Nemesis, evet, dinliyorum. Biraz önce ne yaptım? Araştırma bu dünyada kahraman var mı diye taradım, sonuç yok. Ne yani, süper kahramanlar var mı? Evet. (Hay anam baban be, acaba tanışabilir miyim?) Sence tanışabilir miyim? Ama başka evrenlerde bu evrende benden başka hero yok. (Vay be, benden bir tane daha yok😉) Tamam, hemen Ulvi'nin yanına gitmen lazım.

Vardığımda Ulvi Green Arrow dizisini izliyordu.

"Ulvi, Ulvi, taş yok mu, taş buldum ve attım. Taş yüksek hızla camı kırdı, sonra duvarının yarısını deldi." Ulvi korktu. (Tabii korkacak, herkes bu olayı yaşasa korkar.) Cam paramparça olmuştu, "Ne oluyor böyle?" diye cama doğru bakarken beni gördü. İlk önce tereddüt etti, sonra sordu, "Sen kimsin?" "Ulvi, benim Ali." "Ali? Nasıl oluyor da hem havada durup hem o taşı yüksek hızla atıp camı kırdı, sonra duvarının yarısını deldi?"

Sonra açıkladım, "Ulvi, bak sana süper kahraman gibi oldum, bu da kostümüm. Nasıl?" "İyi güzel de nasıl buldum bu kostümü?" "Sana kısaca anlatayım. Şimdi meteor yağmuru başladı, sonra bir göktaşı yön değiştirdi ve bana doğru geliyordu. Ben de o ara hemen koştum, sonra yere düştü. Düştüğü yerde toz bulutu kalktı. Sonra yavaş yavaş yürüdüm, top şeklinde bir kapsül. İlk önce tereddüt ettin, sonra yaklaştım. Kapsülün içinde bu kostümü buldum. Sonra bana yapıştı, yapıştıktan sonra bana bir görüntü gösterdi, Amazonlar ve onlarla savaşıyordum. Kolumdan bıçaklar çıkıyordu, zincirler de vardı. 'Zincirler?' Evet, Ulvi, zincirler. Mortal Kombat oyunundaki karakter gibi, zincirler çıktı. Sonra savaşmaya başladı, kan gövdeyi götürdü. Bazılarının kanatlarını kesti, kollarını kırdı. Sonra bir kraliçe vardı, onu yok ettim. Bir tapınak vardı, ona doğru yürüdü. Tam tapınağına girecekken Amazon prensesi geldi. Onla 5 dakika savaştı, sonra onu yakaladı. Kafasını tutup güçlerini aldı. Bence kopyaladı, çünkü canlı bıraktı, ama bilmiyorum. Tamam, sonra tapınağa girdi, koridoru yürüyerek geçti. Tam ortada bir kutu vardı, onu aldı ve dışarı çıktım. Çıktıktan sonra önünde bir portal açıldı. Hiç tereddüt etmeden geçti ve başka bir dünyaya geçti."

"Ulvi, hay anam baban be. Dur, daha da var. Sonra yürüdü, kutuyu bıraktı ve karşısında iri kıyım bir abi vardı. 'Ulvi, yoksa...' 'Evet, Ulvi.' 'Dark...' 'Bende hala inanamıyorum, ama görüyorsun, kostüm üstümde ve buradayım. Sen nasılsın, Ulvi?' 'İyi ama demin korktum.' 'Doğru, kusura bakma, cam ve duvar için.'"

"Esas konumuza gelirsem, başka evrenler var, ve bu evrendeki tek hero benim." "Ulvi, vay be." "Evet, şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum." "Ulvi, insanlara yardım edersin, kötüleri durdurulsun, Arrow gibi." "Evet, Arrow gibi. Bi dakika, bi ses duyuyorum." "Ulvi, ne sesi? Sen duymuyor musun?" "Hayır? Hay anasının süper işitmem var." "Bir kadın bağırıyor, 'YARDIM EDİN!' Yardım, yardım edin, yine bağırıyor."

"Ulvi, o zaman hemen git, bay süper kahraman, isim düşündün mü?" "O sıradan kostüm tekrar konuşmaya başladı. 'Nemesis.' Tamam, ben hemen dönerim." "Ulvi, tamam, görüşürüz. Nemesis?" "Sözünü sonunu duymadan çoktan uçtum, sesini geldiği yere vardım ve yere süper kahraman inişi yaptım. (Yapılacaklar listem: süper kahraman inişi yap, yapıldı.) Sonra elektrik direyine yaslandım. O sıradan kostüm içime geçip normal kıyafet oldu, ve hırsızlar kadını etrafını sarmış, tehdit ediyorlardı. (Klasik hırsız tehditi işte 😒)"

"Hey, bay hırsız, bakar mısın bana? Hırsız şaşırdı, 'Bana mı dedi?' 'Belki 5 kişisiniz, yani lideriniz kim?'" "Ordan bir hışımla çıktı, 'Benim ne olacak?' 'O zaman ilk seni dövücem, (Ne güzel, süper kahraman, 1 veya 2 saat oldu, şimdi ilk kavgam, süper 😀) Sen ne saçmalıyorsun çocuk, burada çocuk mu eğlendiriyoruz, hem defol git hemen! Voy, voy, voy, sakin ol, koca oğlan 😉" "Derken bi koydu yumruğu 2.80 yerde kaldım." "Sonra tüm hırsızlar, adamla birlikte başıma toplandı, aralarında konuşuyorlardı. Bunu ne yaparım, patron?"

"Bırakın kalsın, böyle deli midir, nedir, ben süper kahramanın dedi. Harbi, kafayı yemiş, neyse, biz işimize dönelim." "Onlar giderken, ben yeni yeni yumruğun etkisinden çıkıyordum, ki başım bu sefer daha sert şekilde arıyor ve gözümün komple siyah olduğu gibi, sanki kostüm bedenin kontrolünü eline almış gibi, ben bir şey yapmadım, ayağa kalktı. Sonra boğuk bir sesle bağırdı, hırsızlar, adamlar birden sesin geldiği yere baktılar."

"Onlara doğru yürüyordum. Patron, hadi biriniz gidip de buna baksın, içlerinden biri bana doğru geldi, (Bize dedi, Nemesis, kafanın içinde konuşuyordu, sanki.)" "Hırsız önümde duruyordu, arkadan patron ağırdı, 'Hadi vur, işimiz var.' Hırsız vurdu, ama nafile vurdu, elinde parmakları kırıldı, ve acı içinde bağırdı. Sonra arkasını döndüğü esnada arkasından tuttum, ve omurgası birlikte kafasını koparıp onların önüne onu gören kadın şok etkisiyle bayıldı."

"Hırsızlar, ilk önce tereddüt etti, sonra kaçmaya başladılar (Patron hariç, o şokta). Diğer üçünü sırayla yakaladım (süper hızımla). Sırayla birinin kollarını ve bacaklarını kırdım. Diğer hırsızın önce tutup havaya yükseldim, ve hızla yere çarptırdım, sonra diğerini hızlı ve seri darbelerle kaburgaları kırdım. Sıra patrondan geldi, bana (bize) dedi, 'Kimsin sen?' Ses yok, bir daha sordu, yüksek sesle, 'KİMSİN SEN?'"

"Ben, güneş yükseldiğinde adaletim ama, (Boğuk bi sesle) gece çöktüğünde ve ay yükseldiğinde ben intikamım!" Sonra bir eli ile adamı tuttu, diğer eli ile kalbini söktü, sökerken kulağına yine boğuk bir sesle şunu söyledi, "(BEN NEMESİSİM, yoluma kim çıkarsa bedelini öder.)" Ondan sonra kostüm tekrar içime geçti. ortalık 56 (Umarım sabaha kadar kimse görmez) derken, bir evin damında bir telefon beni birini gördüm, el salladım, o da benim onu gördü, fark etti etmez hemen geri saklandı, sonra ona doğru bağırdım, dedim ki, "Hey, çocuk, yakışıklı çıktım mı, eğer çıkmamışsam." dedikten sonra çocuğun kalp atış sesini duydum, kalbi çok hızlı atıyordu, ona seslendim yanına uçarken, "Sakin ol, sana zarar vermekten gerçekten korktuğun biliyorum, lütfen sakin ol, benim adım Ali, senin ne." "Umur, adım. Umur." (A adın umur bende bir tane tanıyorum onunda adı umur😉😉😉) Demek adın umur, nasılsın umur?"

"Neden onları öldürdün?" "Onlar da kötü adamdı, o yüzden." "Ama onları öldürmeden yakalayabilirdim, ama doğru değil mi?" "Evet, yapabilirdim." "Neden yapmadım?" "Bilmiyorum, umur, süper kahraman olmak sandığım kadar kolay başlamadı, ssen süper kahraman 'mısın?" "Evet, ben nemesisim." "Adın güzelmiş, nemesis." "Demin telefonla ne yapıyordun, umur, benimi çekiyordun, umur?" "Evet, ve internete attım, ama hemen siliyorum, video telefondan hemen." "Umur, internete düştü, telefondan silsen de herkes beni görecek." "Özür dilerim, beni farkettiğinde, be, yanlışlık bastım." "Önemli değil, umur, benim hattım daha dikkatli olmalıydım."

"Sana bi şey sorabilir miyim?" "Evet, tabii, umur." "Sen uçabilir misin? Bu damada uçarak geldim." "Beni de uçarak gezdirebilir misin?" "Biraz düşündüm, sonra içimden, (Umarım hayatında bir daha böyle bir vahşet görmez, zaten yeterince korku, biraz neşelensin.)" "Tamam, gel, senle gezerim, olur mu?" "Olur." "Tamam, sıkı tutun, şimdi (birlikte dedik) uçuyoruz, tüm şehir ayaklarım altındaydı, çocuk demiye göre çok neşeliydi. Nasıl bir his, umur?"

"Çok güzel bir his, tüm şehir ayaklarım altında." "Tamam, umur, artık eve dönme vakti." "Ama biraz daha uçsak olmaz mı?" "Umur." "Tamam, eve gidelim." (Eve vardılar.) "Görüşürüz, umur." "Görüşürüz, nemesis." "Tamam, giderken, umur arkandan seslendi, şey, nemesis?" "Efendim?" "Sağol." "Ne için, umur?" "Süper kahraman hikayesi okuduğumda beri hayalimdi uçmaktı, teşekkür ederim, nemesis." "Bir şey değil, umur, görüşürüz."

(Odan uzaklaştım, ulvi'nin yanına geri geldim, umarım ulvi o videoyu görmemiştir.) "Ulvi, ben geldim." "Yaklaşma bana, uzak dur, yoksa sana yeşil ok atarım!" "Voy, voy, voy, sakin ol, ulvi, benim Ali, gerçekten benim." "Sen Ali değilsin." "Evet, ulvi, benim Ali, gerçekten." "O zaman videodaki kimdi sen değil kimdi?" "Hangi video?" "Bak, umurun videosu, tüm dünya gündemine düşmüştü. Herkes bu olamaz, imkansız. Nerden geldi bu yaratık, bazıları Amerika'nın Rusya'ya karşı bir süper insan deneyi olduğunu savunuyordu, bazıları da tam tersini duyurdu, ama herkesin aklındaki tek soru, 'NEMESİS KİM VE DÜNYANIN KURTULUCUSU MU, YOKSA DÜNYANIN YOK EDİCİSİ Mİ?'