Ben hep giden oldum, bu hikayede.

Hani derler ya "gidenlere mi, kalanlara mı zordur?" diye.

Çoğunlukla da "kalanlara" denir, bu soruların cevaplarına.

Bu sorularla cevapların olduğunu düşünmedim hiç.

Çünkü bende gidendim ve giderken zorlanandım.

Zorlanırken tükendim,

tükenirken çarem kalmadı.

Mecbur bırakıldım, gidişlere...

Vedaların esintisine sürüklenen ruhum, sevdiklerinden ayrı kalmak zorunda bırakıldı.

Ve arkamdan kalanlar oldu, ben giderken...

Yokluğuma zorlananlar oldu.

Zaman geçti, geçti, geçti...

Belki onlar alıştılar belki alışmış gibi yaptılar.

Ama adapte olabildiler çünkü tek bendim giden...

Onlar kaldı bir düzine, iki düzine felan.

Ve ben alışmadïm bir türlü, yeni bir ortama.

Bir yere adapte olurken bir anda giden oldum.

Onların birkaçında unutuldum, hiç vakit ayırmamış gibi.

Birkaçında unutulmadım, giderken...

Şimdi soruyorum, "kalanlara mı,gidenlere mı zordur?"

Bana sormayın çünkü ikilemde bırakıldım.