Işıksız bir gündü, yıldızları izlediğim...

Elektrikler gittiğinde yıldızlarla süslendiği zamandı, güzellikleri gördüğüm...

Kısa süren mutluluktu, yıldızları karanlıkta net seçebildiğim gökyüzü.

Kısaydı işte bazı mutluluklar...

Elektrikler geldi, yıldızlar buğulandı.

Şimdi en parlak yıldızlar gözüküyor gökyüzünde.

Ve ben sönmüş yıldızları izlemeye âşık biriydim, sönmüş yıldızlardan biriydim.

Umutlarım her an parlayacak olan sönmüş yıldızlardaydı.

Sönmüş yıldızlar karanlıkta belli olurlar, aynı hayalleri olanlar gibi fakat yapay ışıklar artıyor.

Gecenin doğal güzellikleri gözlerimizde sislenmeye başlıyor, belirsizliğe doğru kayan yıldızlar bile görülmez oluyor zamanla.

Bazı hayaller aydınlıkta değil de karanlıkta belli olur.

Bazen aydınlığı değil de karanlığı elde etmek gerekir, her an parlamaya hazır olmak için.