[mertten]

dilayı uyandırmamıştık yemekten sonra onu kucağıma alıp arabaya yatırdım sonra irfanlarla vedalaşıp arabaya bindim eve gelmiştik ama hala dila uyanmamıştı normalde uykusu hafifti evin kapısını açtım valizi içeriye koyup dilayı almaya arbaya gittim onu odasına yatırıp aşağı indim saat 2'ye geliyordu artık uykum gelmişti televizyonu kapatıp odama çıkıyordum içimde değişik bir his vardı dilayı kontrol etmeye gittim hala uyuyordu yatırdığım gibi de yatıyordu asla kıpırdamadan durmazdı bir şey mi olmuştu en sonunda uyandırmaya karar verdim

Mert-dila abicim dila

kolunu dürtüyordum en sonunda rahatsız etme boşver dedim kendi kendime odama çıktım uykusuzluktan bayılmak üzereydim kendimi yatağa attım

sabah odama gelen güneşle mecburen uyandım elimi yüzümü yıkayıp dila uyandı mı diye bakmaya gittim ama hala yatırdım gibi yatırdı kalbim delice atmaya başladı bir şey olmuştu

Mert-DİLA DİLA KALK

hızlıca onu sarsıyordum en son yüzüne biraz su attım gözleri yavaş yavaş açılmaya başladı

Dila-a-abi

Mert-dila abim

Dila-ne zaman eve geldik ya en son yemek yiyecektik

Mert-sen uyudun ya

Dila-ne zaman

Mert-sen benim omzumda uyuyakaldın

Dila-hiç hatırlamıyorum

Mert-neyse sen neden hiç gece kıpırdamadan yattın

Dila-ben mi imkansız

Mert-yok kızım basbaya ben seni yatırdım hiç kıpırdamadın

Dila-bilmem off başım çatlayacak ya

Mert-çok uyudun ya ondandır

dila kafasını sallayıp ayağa kalktı ama kalktığı an yere yığıldı hemen yanına çöktüm

Mert-iyi misin

Dila-sersem gibiyim keşke o kadar uyumasaydım

Mert-doğru