30.Bölüm Elveda

Evin kapısını açıp içeri girmiştim. Ve hemen zaman kaybetmeden odama gitmiştim. Girdiğimde bir not ile karşılaşmıştım. Notu alıp hemen okumaya başladımm ve notta şöyle yazıyordu;

"Senin için evi temizlettim, meraketme artık fareler yok evinde. Rahatca kalabilirsin. Selimm"

yazıyordu. Ve hafifce gülmeye başlamıştım. Ve neden bilmiyorum ama Selimi son kez görmek istiyordum. Telefonumu hemen alıp arama kısmına girmiştim. Ve hemen telefonumu biranda bırakıp 'Burcu saçmalama onca şeyden sonra yapma ve ayrıca sende numarası bile yok. Olmasında zaten. Sen yeni bir hayata başlıyıcaksın. Düşünme bunları' diyordum kendi kendime. Hemen saçımı at kuyruğu yapmıştım. Ve hemen valizimi alıp eşyalarımı koymaya başlamıştım ve yarım saatin sonunda herşeyim hazırdı. Ve hemen saçımı açıp üzerimi değiştirmeye gitmiştim odama. Ve üzerime rahat bir kıyafetler giymiştim. Üzerime de uğurlu olduğuna inandım hırkamı almıştım yanıma. Ve herşeyim artık hazırdı. Evden çıkmak için son işlerimi halledip sonunda evden çıkmıştım. Ayakkabımı giyip asansörün düğmesine basıp beklemeye başlamıştım. Ve zaman çok geçmeden asansör gelmişti. Ve hemen binip 1. Kata düğmesine basmıştım. Asansör inmişti. Hemen asansörden çıkıp ilerlemeye başlamıştım. Dış kapıyı açıp evde hazırlanırken taksi çağırmıştım. Ve taksici abi hemen arabadan inip valizimi bagaja koymuştu. Ona teşekkür edip taksinin kapısını açmıştım ve evime sonkez bakıyordum. Uzun zamandır kaldığım evimden ayrılıyordum. Sorunlardan kaçmak çözüm müydü bilmiyorum ama denemem gerekiyordu. Herkes için özellikle de kendim için.