32.Bölüm Gitme

Sesin geldiği yöne doğru ilerledim ve onu gördüm. Selim buradaydı nasıl olur du ona gidiceğimi bile söylememiştim. Selim beni görmüştü. Ve birden bana bakıp "Burcu konuşmamız lazım böylece gidemezsin" diye bağırmıştı. Ben geri adım atmamıştım. Bir yanım 'Git Burcu konuş Selim ile son kez" diyordu. Bir yanım ise' Gerek yok artık, herşey için çok gec Burcu" diyordu. Bilmiyordum ne yapacağımı ama Selime bakmayı bırakmıştım. Önüme dönüp ilerlemeyeye başlıyınca tekrardan bana seslenmeye başlamıştı. Yanıma iki kız gelip bana bakarak "Merhaba, bize düşmez belki ama bence git Bi konuş belki sen gittikten sonra herşey eski gibi olmıyıcak, pişman olmak yerine konuş bence, güven bana bence o seni seviyor. Kendine iyi bak" diyip gitmişti kız. Gerçekten haklımıydı. Geri döndüğümde eskisi gibi olmıyıcaktı belkide şimdi Selim ile konuşmam eskisi gibi olmıyıcaktı. Ama herşey geç olabilirdi. Alt tarafı sadece konuşucaktım. Çünkü en son konuşmak yerine açtığımda Volkan ile birdaha görüşememiştik. Ve bunun için hala çok pişmandım. Müslüm Gürses'in dediği gibi "Son pişmanlık neye yarar" o yüzden gidip konuşucaktım. Hemen sıradan çıkıp Selimin yanına gitmiştim. Bana doğru geliyordu sarılı aktı belliki ama ben geri adım atmıştım. Buna izin vermemiştim. Selime bakıp "Neden geldin buraya kim haber verdi demiyicem çünküü Gizem haber verdi dimi ben bunu nasıl düşünemem ya" bana bakıp;

"Konuşmamız gerekiyor Burcu"

"Burcu deyil Başkomiserim"

"Burcu abartma iş yerinde değili"

"Yani bana Burcu demeni değiştirmez. Herneyse ne benim ile ne konuşucaksın"

"Burda gidelim bir yere oturup öyle konuşalım"

"Selim farkındamısın bilmiyorum ama ben gidiyorum 1 saat sonra uçağım var"

"Biliyorum tabiki, gitme Burcu. Benim ile, burda kal"

"Anlamıyorsun olmuyo ben iyi değilim"

"Beraber çözelim herşeyi" demişti. Ve bana yakınlaşmıştı. Elimi tutmuştu. Ve bana bakıyordu ben ağlamaya başlıyınca göz yaşımı silmeye çalışıyordu.

"Benim gitmem gerekiyor" demiştim Selime bakıp

"Hayır buna izin veremem"

"Selim sen kimsin de bana izin vermiyorsun hangi hakla"

"Seni seven adam hakkı ile. Seni deli gibi seviyorum. Ve bu her geçen gün artıyor. Gitme benimle burda kal sana ihtiyacım var."

"Selim bana ne yaşattığını unuttun herhalde"

"Özür dilerim. Kendimi kaybettim seni kaybetmekten çok korktum. Beni bırakmandan korktum. Senden özür dilerim her şey için gitme lütfen. Burcu sen gidersen ben naparım. Sen gidersen biz ne olucaz" gözyaşlarımı silip Selime bakarak ;

"Biz diye bişey olmadı aramızda. Benim gitmem herkes için iyi özellikle de benim için iyi olucak. Keşke yaptığın hatalar için benden özür dilemek yerine bu hataları hiç yapmasaydın." demiştim ve Selimin elimi bırakıp arkamı dönüp gitmiştim. Valizimi bekleme sırasından alıp önümdeki hanımefendiden rica ederek hemen biletimi vermiştim. Ve valizimi bagaja vererek ilerlemiştim. Ve kontrollerden de geçrek ilerlemeye başlamıştım. Arkamı döndüğümde Selim hala onu bıraktığım yerde duruyordu. Gözyaşımı silip ilerlemeye devam ediyordum. Belkide herşey bitmişti bu saatten sonra bizim için...