33.Bölüm Gitmem

Belkide hiçbir şey için geç deyil'di hemen arkamı dönüp polismemuruna bakıp

"Memur bey ben gitmekten vazgeçtim"

"Hanımefendi gidemezsiniz malesef" demişti. Yüzüm düşmüştü. Ve benim de bir Başkomiser olduğum aklıma gelip kartımı polis memuruna gösterip;

"Ben bir Polsim ve arz edersiniz ki iş beklemez hemen benim gitmem gerekiyor"

"Tabiki Başkomiserim, Geçin lütfen" demişti. Ve çıkmıştım. Ve koşarak Selimin yanına gidiyordum. Onun gittiğini farkedince ona bağırmaya çalıştım "Selimm bekle" demiştim ve arkasına dönmüştü. Ve bana doğru geliyordu. Ve bende daha hızlanarak ona koşuyordum. Valizimi elimden bırakmıştım. Ve benimle konuşan kız tutmuştu. Ve bende ona gülümseyip koşuyordum. Ve en sonunda da biz kavuşmuştuk. Ona okadar hızlı sarılmıştım ki az kalsın yere düşücektik. Ama o herşeye rağmen beni tek eli ile belimi kavramıştı. Bilmiyorum ama bu çok hoşuma gitmişti. Ve onu boynuna öpücük kondurmuştum. Bana yaklaşıyordu belliki beni öpücekti. Ona bakıp 'Burda olmaz' demiştim. Ve beni hala bırakmamıştı. Ben onun kaslarına sarılmıştım resmen Selimim heryeri kas dı. Beni karmasını söylemiştim. Ve hemen kızdan gidip valizimi alıp ona sarılmıştım. Ve ona bakıp "Çok teşekkür ederim belkide sen onları bana söylemeseydin herşey için çok geç olucaktı"

"Ne demek sana yardım ettiysem ne mutlu bana"

"Bu arada ismin ne"

"Cansu, Senin peki"

"Burcu"

"Tanıştığıma memnun oldum Cansu"

"Bende memnun oldum Burcu kendine dikkat et" demiştik birbirimize ve Selimin yanına döndüğümde beni kuçağına almıştı ve diyer ile de valizimi tutuyordu. Ve açıkça söylemek gerekirse ben bundan çok etkilenmiştim. Ve Selimin arabasına gelmiştik. Arabanın kapısını açıp beni bimdirmişti. Daha sonra ise valizimi bagaja koyup, kendiside arabaya gelmişti. Herşeyden habersiz...