7.Bölüm Sorgulama

Uyandığımda sabaha olmuştu. Hemen yatağımdan kalkıp elimi yüzümü yıkamaya gitmiştim. Ve dişlerimi fırçalarken kendi kendime konuşmaya başlamıştım. 'Neden gelmedi ki bişey mi olmuştu' diyordum kendi kendime. Dişimi fırçaladıktan sonra odama geçip üzerimi değiştirmiştim. Okul kıyafetimi giyip çantamı topralıyordum. Ve geç kaldığımı farkedince hemen evden çıkmıştım. Okula koşarak gitmiştim. Okulun kapısına geldiğimde soluklanarak normal bir şekilde girmiştim. Merdivenlerden yukarı çıkıp sınıfıma girmiştim. İlk baktığım yer sıramdı. Kağan yoktu, gelmemişti. Derse geçmiştik. Ama Kağan yoktu. 4.derse geldiğimiz zaman da gelmemişti. Ümidimi kesmiştim artık. Ve son ders olmuştu sonunda Kağan yine yoktu. Gelmemişti. Okuldan sonra hemen eve gidip tüm gün uyudum. Gözlerimi açtığımda sabah olmuş'tu yine acele bir şekilde hazırlanıp gitmiştim okula. Sınıfa girdiğimde Kağan gelmişti. Sırada yatıyordu. Bu beni hem mutlu etmişti. Hem de sinirlendirmişti. Dün neredeydi. Onun yüzünden dersen kalabilirdim. Kapıda beklediğimi farkedince hemen sıraya doğru ilerledim. Çantamı masamın yanındaki askılığa asıp sıraya oturmuştum. Onun ile konuşmak istiyordum. Ama nereden başlıyıcaktım bilmiyordum. Ve en sonunda konuşmaya başladım kağana bakıp;

"Kağan iyimisin"

"Evet, sen"

"Bişey mi oldu peki"

"hayır, neden"

"Eminmisin"

"Sanem sabah sabah ne sorgusu bu, Çok uykum var bırak da uyuyım"

"Dün yoktun, evimede gelmedin proje için, neler olup bitiyor haberin varmı senin"

"İşim vardı"

"Peki"

Hemde yüzsüzdü. Sanki evde uyumuyormuş gibi tüm gün okulda uyuyordu. Of bu çoçuk beni sinir ediyordu...