Kalbimde bir sızı vardı , sanki o kurşun benim kalbimi delip geçmiş gibi bir acı kapladı yüreğimi . Süzülen kan sanki bana aitti , sanki ben nefes alamıyordum .

Şimdi hastane odasının önündeydim , hayatta kalmak için savaşan anneme yapabildiğim tek şey sadece oturup beklemekti .

Bu hayatta hep günahsızlarmı zarar göreçekti , hep onlarmı acı çekiçek 'ti . Bir el dokundu omzuma , kim olduğuna dönüp bakmadım ama o kim olduğunu sesiyle belli etmişti hemen .

" Gülüm " dedi .

Cevap vermedim , gözlerimi bile ona çevirmedim sadece önümdeki beyaz duvarı ve elimi komple kaplamış kanı izliyordum .

Annemi buraya getirirken elime bulaşan kan , ben ona bakmayınça dizlerinin üzerinde önümde çöktü . Bal sarısı gözlerini görmemi sağladı , bir eli yanağıma çıktı ve baş parmağı ile yavaşça okşadı .

" Sana söz veriyorum , annen iyileşecek bunların hepsi sanki yaşanmamış gibi hepsi bitecek " dedi beni teselli etmeye çalışan sesiyle .

" Benim yüzümden " diye mırıldandım kelimeler ağzımdan dökülmüyordü , " Herşey benim suçum , eğer ben seni dinleyip başımda o kadar bela varken annemin yanına gitmeseydim şuan bu durumda olmayacaktı " diyerek hıçkırarak ağlamaya başladım .

Belkide tek ihtiyacım buydu hıçkırarak saattlerçe ağlamak . " Hiçbirşey senin suçun değildi- " dedi Mirza ama ben kelimesini devam ettirmeden lafını kestim .

" Benim suçum , herşey benim suçum bu lanet olası dünyaya geldiğimden günden beri herşey benim suçum ben lanetliyim Mirza etrafımda kim varsa acı çektiriyorum " dedim ağlayarak .

İki eli birden yanağımı kavradı , tam tekrar konuşmaya başlayacaktı fakat ameliyathaneden doktor çıktı . Saatler süren operasyon sonunda bitmişti , hızla ayağa kalkıp yanına gittim .

" Doktor bey annemin durumu ne " dedim .

Doktor ' un gözleri ilk Mirza ' ya kaydı sonra tekrar bana döndü . " Elimizden geleni yaptık , ama hastayı yinede kurtaramadık başınız sağolsun " dedi doktor ve sırtını bize dönerek gitti .

" Ne demek başınız sağolsun " diye mırıldandım bir yanlışlık vardı , " Mirza bu adam şaka yapıyor öyle değilmi , benim annem hayatta nefes alıyor . Benim annem yaşıyor bir yanlışlık olmalı hastalar karışmıştır- " dedimki ameliyathaneden çıkan sedyeyi gördüm gözlerim üzerindeki beyaz örtü ile örtülmüş bedene kaydı .

Sadece kafasi hariç her yeri örtülmüş anneme , saatler önce gülümseyerek saçımı okşayan anneme . Bu hayatta insanı yaşama bağlayan üç noktası vardır , bunlardan birisi kör noktandır o koptuğu an herşey kopar . Benim kör noktamı annemi hayattan koparmışlardı .

" ANNE " diye haykırmaya başladım , " Gitme beni bırakıp gitme , ben sensin yapamam yaşayamam " sanki bir faydası olacakmış gibi ağlayarak bedenine sarılmak istedim , belki sesimi duyar tekrar gözlerini açar diye saatlerce bağırmak istedim .

Mirza beni sakinleştirmeye çalışıyordu , " Anne gitme nolur Anne " diye dizlerimin üzerine çöktüm .

" ANNE " diye tekrar haykırdım .

********

( 2 Gün Sonra )

Kadınlar bağırarak ağıtlar yakıyorlardı , başıma taktığım siyah yazmam ile bekliyordum . Artık ağlayamıyordum bile , gözlerim kurumuştu ağlamaktan .

Annemi toprağa vermiştik , ama sanki bir parçamı orda bırakmış gibiydim bir boşluk hissi içimi doldurmuştu . Havin sürekli yanımdaydı , bir dakika olsun bırakmıyordu konuşmadan acı dolu sesizliğime ortak oluyordu .

" Ruşa biliyorum çok zor , ama karnında bir can var güzelim . En azından onun için ucundanda olsa birşey ye " dedi Havin .

Kafamı hayır anlamında salladım , akşama doğru insanlar tek tek gitmeye başlamıştı . Konakta derin bir sessizlik oluşmuştu , Mirza yanıma gelip dizlerinin üzerine çöktü ve elleriyle ellerimi kavradı .

" Gülüm yapma böyle , iki gündür konuşmuyorsun , yemek yemiyorsun . Hemen atlatabileçeğin birşey değil biliyorum ama Bebeğimize birşey olmasından korkuyorum . Hadi gel en azından benim için birkaç lokma ye " dedi . Kolumdan destek vererek beni ayağa kaldırdı , hiç tepki veremiyordum yüzümde bir ifade bile oluşmuyordu sadece boş gözlerle bakıyordum .

Konağın kapısından bir suret belirdi , Ruken Dirhem .

Vücuduma yayılan öfkeyle hızla üzerine yürüdüm , eminim bu iştede oğlu Aziz ve onun parmağı vardı .

" Defol git konağımdan " diye bağırdım .

" Bana ne yapacağımı söylemek sana kalmadı Ruşa " dedi bu ne yüzsüzlük ablasının sebebi olmuşken hala kendini nasıl savunuyordu bu kadın .

" Annemi öldürdün daha yetmedimi bana yaşattıkların , canımı yakıp param parça ettin yetmedimi . DAHA BENDEN NE İSTİYORSUN " diye bağırdım . Mirza nazikçe kolumu kavradı ve beni yanına çekti.

" Anne git , burdaki herkes seni görmek istemiyor " dedi .

" Bu kadına ayak uydurup , beni karşına almaya devam et Mirza seninde canın çok yanacak " dedi ve kapıya yöneldi .

" Ne konuşuyorsun sen hala " diyerek üzerine yürüdüm , fakat Mirza izin vermedi . Bedenimi göğsüne çekip sarıldı , kollarını o kadar sıkı sarmıştıki bedenime . Burnunu boynuma gömdü kokumu içine çekti .

" Mirza ben artık dayanamıyorum , herşey üst üste oluyor ben çok yoruldum " dedim mırıldanarak . " Geçecek Gülüm hepsi bitecek " dedi ve bedenimi tek harakette kucağına aldı . Kafamı omzuna yatırdım anında , kollarımıda boynuna sardım .

**********

( 1 Hafta Sonra )

Yatakta uzanmış duvarı seyrediyordum , tüm gün tek yaptığım buydu duvar seyretmek . Nefes alamayacak haldeydim , hayat devam ediyordu ama ben devam ettirmek istemiyordum .

Düşüncelerden sıyrılmama omzumun üzerinde hissettiğim dudaklar yardımcı oldu , kolunu belime atarak bedenimi yavaşça kendisine çevirdi .

" Güzelim " diyerek dudaklarını boynuma bastırdı ve koklayarak öptü . Baş parmağı her zamanki yerini yani yanağımı tekrar kavradı ve okşadı .

" Doktora gitmemiz gerekiyor , bu gün kontrol günü " dedi .

" İstemiyorum " dedim , eli karnıma gitti okşadı " Yapma böyle onada açı çektirme , onunda annesine ihtiyacı var " dedi .

Haklıydı , yaptıklarımla sadece kendime değil onada zarar veriyorum . " Haklısın ama tekrar ayağa kalkacak gücü bulamıyorum kendimde " dedim .

" Sen çok güçlüsün Gülüm , bununda altında kalkacağız " dedi yanağıma dudaklarını bastırdı .

Yataktan kalkaçağı zaman elini tuttum , " Mirza " dedim bal sarısı gözleri tekrar bana döndü . " Teşekkür ederim " dedim .

" Ne için " diye mırıldandı , " Herşey için " dedim . Üzerime eğilip dudaklarını dudaklarım ile kavuşturdu . Kısa bir öpücükten sonra ayağa kalktı .

" Hadi bakalım hazırlanıyorsun doktora gidiyoruz " dedi ve odadan çıktı .

Üzerime siyah bir elbise geçirdim , saçlarımı açık bırakıp elimi yüzümü yıkadım benim için yeterliydi . Odadan çıkıp merdivenlerden inmeye başladım .

Sedire oturmuş beni bekliyordu Mirza , " Ben hazırım " diye mırıldandım . Gözlerini üzerime çevirdi , sonra hızla ayağa kalktı .

" Sadelik bile bir insana bu kadarmı yakışır " dedi kapıdan geçerken . Elimi elliyle kavrayıp arabaya ilerlemeye başladı .

Lakin yine önümüze biri çıktı , gördüğüm görüntü ile tüm vücudum öfke ateşiyle yandı . " Defol git " dedi Mirza hızla .

Utanmadan çekinmeden , karşımda duruyordu annemin katili karşımda duruyordu .

" Ruşa- " demiştiki , elimi hızla yüzüne indirdim savurduğum tokat ile yüzü yana savruldu .

" SAKIN , SAKIN BİR DAHA ADIMI AĞZINA ALMA KATİL " diye bağırdım .

" Beni bir dinle- " demiştiki , öfkeme hakim olmayıp elimi Mirza' nın belindeki silaha attım hiç tereddüt etmeden silahı üzerine doğru doğrultum ve ateşledim .

Artık canımı yaktıkları kadar , canlarından bir parça alacaktım .

selam...

Oy vermeyi ve yorum yazmayı unutmayın canlar . Seviliyorsunuz keyifli okumalar . 😘🥰🥰🥰🥰