Gördüklerim karışısında şok oldum, bir sürü gölge, ellerini uzatmışlar, bana el sallıyorlar, yanlarına gitmeli miyim? Korkudan bütün vücudum tir tir titriyor. Kapının kenarından olanları izliyorum. Ne kadar tuhaf, onları benden başka hiç kimse görmüyor, herkes yanlarından geçip gidiyor. Bir kaç adım atıp, yanlarına yaklaşıyordum ki..
-Lina , Lina diye bir ses duydum.
İrkilerek kendime geldim. Gözlerimi açıp etrafa baktım, uyuyakalmışım. Gördüğüm her şey bir rüyadan ibaretmiş, bu eller bilinçaltıma o kadar çok işledi ki, rüyamda görmem gayet normaldi sanırım. Gözlerimi ovuşturup kendime geldim. İçimden kocaman bir oh çekip, rahatladım. Feraye;
-hadi uyuyakalmışsın, kalk öğlen yemeğine gidelim.
+tamam olur, diyerek kalktım.
Yemeğe gitmeden önce ellerimizi yıkayıp yemekhaneye öyle geçtik. Boş bulduğumuz yere oturup, yemeğe başladık. Menüde dünkü yemekler vardı. O kadar acıkmışım ki, nefes almadan yedim. Yemeğimiz bitince kalkıp, odaya geçtik. Bugün yurttan iki saatliğine çıkma iznimiz var, kızlarla konuştuk, yurdun ilerisindeki cafeye gidip oturma kararı kaldık.
Kısa bir süre oldu ama kızlarla kaynaştık, kıyafetlerimi değiştirmek için odaya geçtim. Pembe çiçekli elbisemi giydim, altına beyaz spor ayakkabılarımı giyip, belime uzanan saçlarımı açtım, biraz makyaj yapıp kızların yanına geçtim. Herkes hazırdı, yurttan çıkıp biraz yürüdükten sonra cafeye geçip oturduk. Çalışan yanımıza gelip, ne istediğimizi sordu.
Ben sade kahve, diğer kızların hepsi şekerli kahve istedi. Biz yeniden sohbet etmeye başladık. Hira' ya dönüp sen beni nereden tanıyorsun dedim.