Son yazdığı mesajı bir kaç kere okudum, ilk defa biri bana güvenir gibi konuştu, ilk defa birisi benim bir şeyleri yapabileceğime inandı, çok garip ama sanki kendimi güvende hissediyordum. Daha tanımadığım hatta konuşalı bir kaç dakika olan bir insana karşı nasıl olurda kendimi güvende hissedebilirim, kendime şaşırır haldeydim. Telefonum ekranını açıp mesaj yazmaya başladım.

+belkide dediğin gibidir. Bu sene göreceğiz.

-ben güveniyorum sana. Neler yapıyorsun anlat bakalım, ailenle yaşıyorsun herhalde.

Gördüğüm mesaj karşısında afalladım, mesaja baktım baktım ve baktım. Gözlerim dolu dolu, içim acıdı, daha fazla gözyaşlarımı içeride rehin tutamadım gözlerimden yaşlar boncuk boncuk akıyordu. Sanki biri yarama tuz basmışcasına canım yandı.

1 yeni mesaj ;

-? Oralarda bir yerlerde bir tane Lina hanım vardı ama ulaşabilir miyiz ?

İlk kez ağlarken gülüyorum, uzun zamandan sonra ilk defa böyle mutlu hissediyorum. İçim kıpır kıpır.

+ Buradayım. Ben yurtta kalıyorum, bu konu ile ilgili konuşmayı pek tercih etmiyorum.

- Tercihlere saygım sonsuz. Neler yapmaktan hoşlanıyorsun?

+ Anlayışın için teşekkür ederim. Ben kitap okumayı çok seviyorum, film izlemeyi, özellikle gezmeyi çok severim, peki sen ?

- Zevklerimiz benziyor, bende kitap okumayı çok severim, gezmeyi sevmeyen yoktur herhalde djdj birde gitar çalmayı çok severim ben.

+Aa gitar mı çalışıyorsun

-Evet, şaşırdın mı, dışarıdan bakıldığında öyle bir tipim yok dimi, dürüst ol. Djdjkd

+Doğruyu söylemek gerekirse yok, daha sert duruyorsun. Sanki bu tarz şeyler beğenmeyip gitarda ne saçma yav, diyecek bir tipin var hahaah

- Birde, ay ikinci bir şok geliyor söyliyeyim mi kdjd

+ Hahaha senin bu replikler beni öldürücek, söyle.

- Çocukluktan beri hayalimdi, beş yaşında gitar için ağlıyordum ben.

+ Hahah daha çok şaşırdım şuan

- Şaşırtmayı severim djdj

-Lina

+ Efendim

- Sana bir şey soracağım?