Bu sefer ani bir şekilde arkamı döndüm ama yine hiç kimse yoktu, neler oluyor, beni kim dürtüyor? Arkamda bir nefes hissetim ama dönmeye korkuyorum, kalbim yerinden çıkarcasına atıyor. Ve yine bir el bu sefer omzumda, tir tir titriyorum. Omzumdaki elle birlikte hafif bir ses duydum.

-Alya, iyi misin ?

İrkilerek arkamı döndüm, bu sefer Hira karşımda duruyordu. Hira' yı görünce bir oh çektim.

+İyiyim ne oldu ki,diye sordum titreyen sesimle.

-titriyorsun, rahatsız mısın?

+hayır, iyiyim. Sen biraz önce neredeydin, bana hiç dokundun mu?

-Hayır, aşağı kattaydım, hocalar çağırmıştı onlara bakmaya gittim, şimdi titrediğini fark edince, seslenmek istedim.

Olan hiç bir şeye anlam veremiyordum.

+anladım dedim, zorla tebessüm ederek.

Yine bir ses ,"Yeter, fısıldaşmayın artık uyuyamıyorum."

-Hadi Alya uyuyalım artık, yoksa birazdan bizi şikayet edecekler. İyi geceler.

+İyi geceler.

Gözlerimi sıkı sıkı kapattım, kendimi uykunun derinlerine bırakmak istiyorum ama içimdeki korku buna izin vermiyor. "Sakin ol Alya, kimse dokunmadı, sadece öyle hissettin, sana öyle geldi " diyerek kendimi telkin ediyordum. Sakinleştikten sonra yavaş yavaş uykuya teslim oldum.

Sabah "hadi kızlar uyanın, kahvaltı hazır," diye bağıran kızın sesiyle gözlerimi açtım.

Yataktan kalktım, lavabonun nerede olduğunu bilmeden ilerliyordum ki, Hira"gel lavabo burada "dedi. Teşekkür ederek gösterdiği yere doğru yöneldim. Elimizi yüzümüzü yıkadıktan sonra yemekhaneye geçtik. Dün buraları pek inceleyememiştim, mutfak kocamandı, neredeyse bizim evin tamamı kadar. Ev demişken içime bir acı düştü, daha dün evimde kahvaltımı yapıyorken , şimdi hiç tanımadığım insanlarla birlikteydim. Bana bunu neden yaptın anne, neden beni buraya bıraktın diye sormaktan kendimi alamıyordum. Aleyna ile birlikte çayımızı ve tabağımızı alıp boş bulduğumuz masaya oturduk, dünden beri hiç bir şey yememiştim ama yinede karnım aç değildi.Kahvaltımız bittikten sonra ela yanıma geldi, "gel sana,odamızı göstereyim,dedi. "Olur "dedim . Yemekhaneden biraz ilerleyince sağdaki ikinci odaya girdik. İçeri girmemle Hira' yı görmem bir oldu. Bu kız neden bu kadar sık karşıma çıkıyor, bir amacı mı var, yoksa sadece tesadüf mü?Artık düşünmekten o kadar çok başım ağrıyordu ki, daha fazla kurcalamayıp yanından geçtim.

-Gayet geniş ve güzelmiş dedim Ela'ya.

+Evet oda baya geniş ve ferah. Hadi gel seni giysi odasına götüreyim, dolabınıda gösteririm.Müsait bir zamandada eşyalarını yerleştirirsin.

-olur gidelim.

Üst kata çıktık, kocaman bir odaya girdik, belki yüzden fazla dolap vardı burda. Ben etrafa şaşkınlıkla bakarken

+gel,benim yanımdaki dolap boş, eşyalarını buraya koyabilirsin." Dedi

-evet ama benim bavulum nerede, nereye koydular bilmiyorum.

+bekle, dedi. Biraz etrafa bakındı, sonra ileri doğru gitti "ve işte burada" diyerek elinde bavulumla geldi.

-evet, bu benim.

+gördün mü nasıl buldum ama sihirli güçlerimle dedi.

Gülümseyerek teşekkür ettim.

+Yeni gelenlerin bavullarını her zaman buraya getirirler, dedi. İstersen şimdi giyin sonra, yerleştirmesini yaparsın.

Bavulu açıp içinden , açık renk kot pantolonumu, koyu pembe gömleğimi aldım.

+sen üzerini değiştir, benim biraz işim var, diyerek gitti Ela.

Köşeye geçip üzerimi değiştirdikten sonra odaya inip, sıraya geçip oturdum. Odada kimse yoktu, ben otururken koridorda birinin "Alya kim" diye seslendiğini duydum.