O günden sonra Lena okanla sık sık görüşmeye başladı , Okan lenayı hastaneden bille almaya geliyordu ara sır. Lena durumundan pek te şikayetçi değildi çünkü okanlayken çok mutluydu, akşamları bille bazen buluşuyorlardı . Okan bi akşam lenaya hediye almıştı, kutunun içinde küçük bir kar küresi vardı. Lena okana teşekür ettikten sonra çantasına yerleştirdi ve o an okanın ona baktığını fark etti, bişi soylicek gibiydi ve tam da tahim etiği gibi Okan konuşmaya başladı.

Okan: lenaa bişi söylemem gerek.

Lena:tabiki buyur.

Okan:Seni her gün görmek istiyorum , her saat , her dakika ve hata her saniye.

Lena:......

Okan:Lenaaa ben sana aşığım.

(Sesizlik)

Okan:Benimle julieti oynarmısın:)

Lena: ne yani o yazıyı sen mi kitaba yazmıştım?

Okan:evet ama sen anlamadın , belki görmemişsindir sandım.

Lena:hayır gördüm de sen olabileceğin ihtimalini vermedim .

Okan: hayır bendim. Ee Lena, Olur mu bizden ?

O an Lena okanı öptü, Okan da çok geçmeden ona karşılık verdi bu sayede okan da cevabını almış oldu

Lena: Harika olur hemde aşkım

İkisi de birbirlerine bakıp gülümsediler, Okan lenayı evine bırakmıştı kapının önünde lenaya buna alış güzelim dedi artık seni her gün ben bırakıcam eve, Lena tebessüm edip evine girdi.