Bir gün benim için sonsuzluk sarkısı çalacak ve en güzel kıyafetimle sevgili dostumla toprakla buluşucaz . Ve ayit olduğum yere artık varmış olacağım , çünkü dünya ayit olduğum yer olmadı hiç bir zaman . Ne o beni içine sığdırdı ne ben onu , ikimizde kurallara göre oyunu oynadık hepsi bu . Bu dünyadan giderken arkamda bir iz bırakmak istiyorum yazdığım kitaplarda kendnden bir parça bulacak okuyucularım buna inanıyorum.

Belki bir Frida Kahlo olamam yada Dostovski , belki Mevlana belki nice güzel insan gibi lakin bir iz kalsın bir hediye benden size. Bir gün birbirimizden habersiz parmak izlerimiz buluşacak ve bu benim için her şeye bedel .

İnsan amaçsız yaşamamalı , yaşadığını sanarak yaşamamalı . Zamanın ve anın kıymetini bilmeli aldığı nefesi .