Kır Papatyası

Yaşlı kadının bu sözleri üzerine genç kız çok utanarak .

" Anneanne bu gün ne oldu sana böyle , bıktınmı yoksa benden evlendirmek istiyorsun beni tontonum benim ? "

" Nasip bu işler Kıymet teyzecim bizimkilerde bana çok ısrar eder ne zaman evlenmiyorsun diye ? Evlilik ha diyince olmuyor özel olmalı o kişi . Belki Süreyya da öyle düşünüyordur ? "

" Evet Kemal bende sana katılıyorum . "

Diyerek tebbesüm etti insanın içini ısıtan o gülüşüyle . Evlerinin önüne gelmiştik bile zaman nasıl geçmişti anlamamıştım bile . Ömrümün en güzel ikinci günüydü bu , ilki Süreyyayı gördüğüm o ilk gündü . Kıymet teyze arabadan inerken , Süreyyanın indiğini görünce Kıymet teyze ısrarla ;

" Kızım sen Kemal'e eşlik et beraber yürüyüş yapın hem konuşacaklarınız vardır sizin . "

Diyerek eve girdi , biz sahile gidip biraz yürüdük . Süreyya tebessüm ederek .

" Kemal ben acıktım yemek yiyelimmi hem konuşuruz ? "

" Tabi bende acıktım ne yiyelim ne istersin ? Benimde sana söylemek istediklerim var beni yanlış anlamanı istemiyorum . Her tanıdığım genç kıza buluşma isteğinde bulunmuyorum . Sen herkesten farklısın özelsin ."

Genç kız utanarak , " bana neden farklı olduğumu soylermisin , yoksa her tanıştığın kıza böyle şeyler söylüyormusun ? " Hafif bir kızgınlıkla beni azarladı . Bu beni oldukça mutlu etmişti.

" Tabiki açıklarım Süreyya , yemek söyleyelim ."

Hafif esen rüzgar saçını okşarken ipek gibiydi her teli gözümü alamıyordum ondan . Ya gözleri beni benden alırken gözlerinin derinliklerine daldım . O kadar zarif okadar narindi bir kır papatyası gibi .