Karan telofonu kapattı baya sinirli ve üzgündü ne olmuş olabilir ki bu kadar sinirlendi

Ada: karan iyimisin ne oldu dedim

Karan: Annem dedi ve sustu

Ada: ne oldu iyimi annen

Karan: annem kaza geçirmiş durumu baya ağırmış

karan oturuyordu bende yanına gittim ve elini tuttum ve şunları söyledim

Ada: merak etme karan eminim ki annene hiç bir şey olmicak üzülme ayrıca biz neden evdeyiz hangi hastanede annen yanına gidelim dedim

Karan: tamam

Karanın koluna girdim ve arabaya doğru gitik arabadada elini tuttum destek amaçlı yapıyorum bunları hastaneye geldik ve beklemeye başladık birden doktor çıktı

Doktor: hastanın yakınları siz misiniz

Karan:evet

Doktor: merak etmeyin hasta gayet iyi biraz zor bir amaliyet geçirdik ama iyi ama yoğun bakımda kalması gerek birazdan görebilirsiniz

Doktor gitti ve karan birden bana sarıldı bende ona sarıldım biraz sarıldık sonra ayrıldım

Ada: hadi anneni gör bakalım dedim

Karan: tamam dedi ve gitti bende karanı beklemeye başladım karan geldi

Ada: karan ben evime gidiyim dedim oda tamam dedi bende evime geldim yarın okula gitmem gerekiyordu pijama takımı giydim ve uyudum

Sabah alarm sesiyle uyanmak zorunda kaldım ve hemen hazırlanmaya başladım saçlarımı saldım hafif bir makyaj yaptım ve mavi bol bir pantolon üstüne beyaz bir crop ve mavi ince bir gömlek giydim çantamı aldım ve evden çıktım ama kapının önünde bir çiçek ve bir not vardı ve notta şu yazıyordu yanımda olduğun için teşekkürler yazıyordu karan yazmıştı beyaz lale almış bana çok mutlu oldum en çok sevdiğim çiçekti ve dışarı doğru çıktım ama silah sesi duydum ve sırtımda bir acı hissettim en son hatırladığım şey ise bilincimin kapanıp yere düşmemdi

​​​