---------Asin Arsel---------

Artık sırtıma inene kızgın Bıçakla daha fazla dayanamamış ve bilincim kapanmıştı fakat vücudundaki yaraların yanmasıyla gözlerimi açmış ardından gördüğüm adamın pis sırıtışıyla eş zamanlı çektiğim acıya dayanamamış ve çığlık atmıştım şerefsiz beni döverken içtiği alkolü yaralarıma dönmüştü o kadar canım yanıyordu ki artık ölmak için Allah'a yalvarmak dışında hiç bir şey yapamıyordum nefes aldıkça kaburgalarım sanki ciğerlerime batıyor boğazım karıncalanıyordu kapının o ürkütücü gıcırtısıyla beraber benimle işini bitmiş olduğunu anladım artık yavaş yavaş beynim uyuşuyor ve gözlerim kararıyordu son hatırladığım şey ise kapının açılmasıyla beraber birinin beni kucağına alıp "Bulut çabuk ambulansı ara" demesiydi sonrası sonsuz bi karanlık...

---------Asil Ares Bozkurt ---------

Yemekten sonra odama çıkmış ve yatağımın altındaki kilitli kutuyu elime alıp anahtarı sakladığım yerden çıkararak kutuyu açmıştım kutu her gün Asin için yaptığım hediyelerle doluydu her ne kadar onun öldüğünü düşünümeme rağmen bu hediyeleri biriktirmeye devam ediyordum ilk buna karar verdiğimde 6 yaşındaydım bana altı yaşında eskiden bi ikizim olduğunu fakat 4. Yaş gününde öldüğünü söylemişlerdi tabi ben o yaşlarda bunu idrak edememiş ve onun hep geleceğini düşünmüştüm bu yüzden hediyeleri biriktirmeye başlamıştım tabi biraz daha büyüdüğümde onun gelemiycek olduğunu algılamaştım fakat hale onun için hediye biriktiriyordum artık daha mutluydum çünkü bu hediyelerin sahibi yaşıyordu ve hediyeleri ona verebilicektim bu gün yaptığım hediye üzerinde hilal şeklin de bi figür bulunan bir bileklikti onunki lacivertken benim ki açık maviydi ve şu an bileğinde yer alıyordu kutuya biraz daha göz gezdirmiştim farklı farklı oyuncaklar tokalar bileklikler kendi çizdiğim resimler üzerinde el ele tutuşan biri kız biri erkek çocuğu olamak üzere iki çocuk buluna bir bardak ve daha niceleri umarım dedim içimden umarım geç kalmamışızdır umarım bu hediyeleri ona verebilirdim

Beni düşüncelerimden ayıran şey odamın kapısının çalmasıydı hemen kutuyu kilitleyip yatağin altına koymuş ve anahtarı eşofmanımın cebine sokuşturmuştum ardından benim "gel"komutumla kapım yavaşça aralanmış ve Çınar içeri girmişti

Asil=noldu abicim niye uyumadın

Çınar =Abicim mi aramızda sadece iki yaş var hem sen neden uyumadiysan bende ondan uyumadım

Asil=iki yaş iki yaştır hem noldu da geldin

Demiştim o da gelip benm yanıma oturmuş ve sırtını duvara yaslayıp bana bakarak

Çınar=abi sence o...beni sever mi

Demişti

Asil=bilmiyorum ki Çınar o kadar karışık ki kafam hem mutluyum hemde ondan bu kadar süre ayrı kaldığımız için üzgünüm umarım onun için geç kalmamışızdır

Çınar=umarım abi ha bu arada

Demiş ve elini cebine atıp minik bi kar küresi çıkarıp bana uzatmıştı anlamlandıramamış ve kaşlarımı çatarak konuşmuştum

Asil=bu ne ?

Çınar=geçen odana girdiğimde yatağın altındaki kutuyu gördüm ve birazda olsa zorlayıp açmıştım bu da benden olsun benden ona bi hediye, umarım ona verebiliriz

Asil=Bak kimseye söyleme tamam mı Junior sözü ,hem nerden buldun bunu lan çok tatlı

Çınar=Tabi ne sandın bizdede var bi şeyler boş değiliz Abisi

Bu cümlesiyle benden ensesine bi tokat kazanmıştı

Asil=gece gece sinir etme beni git odana yat hadi

Çınar=ahh tamam gidiyorum be hem niye vuruyon kafam kırıldı

Asil=zaten kırıktır ki ,neyse hedi git yat iyi geceler

Demiş ve onu kovmak suretiyle odamdan çıkarmıştım

Hemen dolabımda bi şort ve tişört alarak üstümü değiştirmiş dişlerimi fırçalamış, ardından yarın ikizim kavuşabilmenin heyecanıyla yatağıma girmiştim

Artık yatakta sağa sola dönmekten yatak aşınmıştı ama ben hala uyuyamamıştım oflayarak yağa kalmıştım fakat göğüs kafesine giren Sert ağrıyla nefesim kesilmiş ve yüksek bir çığlık firar etmişti dudaklarımın arasından daha fazla dayanamamış ve yere eğilmiştim tabi ki çığlığımı duymuş olmalılar ki odamın kapısı Sert bi şekilde açılmış ve yanıma koşan kişi Emra abim olmuştu

Emre=iyi misin abim neyin var hadi söyle

Asil=N-Nefes al-alamıyorum g-göğsüm sıkı-sıkışıyor

Emre=Tamam sakin ol abicim

Demiş ve babama dönmüştü

Emre=baba hemn arabayı hazırlayın hastaneye gidiyoruz

Babam koşarak odadan çıkmıştı

Şu an arabadaydik babam arabayı kullanıyor annem babamın yanında oturuyordu bense Emre abiyle arkadaydım diğerleri arkamızdan geliyordu hala aynıyımdım hatta daha kötüydüm arada göğsüm ağrırdı ama ilk defa böyle bi şey yaşıyordum artık yavaş yavaş bilincim kapanırken Emre abi hır şeyler diyordu ama ben idrak edemiyordum

---------Emre Bozkurt ---------

Yemekten sonra odama çıkmış ve yarın bune kadar güzel bi gün olsada yorucu olacağı için hemn üstümü değiştirmiş dişlerimi fırçalamış ardından yatağa girip meleĝimi hayal etmiştim o bizden alındığında ben 13 yaşındaydım net hatırlıyorum yüzünü kokusunu gülüşünü her zaman geri dönecek gibi gelirdi düne kadar dönmesi mümkün değil diye biliyordum ama mümkünmüş sonunda ona kavuşabilecektim hep bi kız kardeşim olsun isterdim o eğer bizden koparılmasaydı bu evin prensesi olacaktı neşesi olacaktı en önemlisi bizimle beraber yaşayacaktı onun büyüdüğünü şahit olabilecektik ma olmamıştı onu bizden çalmışlar

Ben bunları düşünürken susadığım fark etmiştim tam komidinin üstündeki sürahiyi uzanıcaktım ki boş olduğunu fark etmiştim oflaya puflaya yataktan kalkmış ve odadan çıkmıştım tam i sırada benim odamın tam karşısındaki odadan acı bir çığlık duyulmuştu hemen odaya doğru koşmuş kapıyı Sert bi şekilde aralamamla yerde kıvranıp sağ eliyle göğsüne baskı yapan asil'i görmüş ve hemen yanına gidip nolduğunu sormuştum

Emre=iyi misin abim neyin var hadi söyle

Asil=N-Nefes al-alamıyorum g-göğsüm sıkı-sıkışıyor

Emre=Tamam sakin ol abicim

Demiş ve baba ma dönerek arabayı hazırlanmasını söylemiştim

Şu an arabadaydik ve ben nefes almakta zorluk çeken kardeşimle ilgileniyordum daha da kötüleşmişti ve artık gözleri kayıyor bayılacağını anladığımda ona dönmüştüm bana bakmasını bende kalmasını söylüyordum ama artık bilinci kapanmıştı

Emre=Baba bayıldı daha hızlı süremez misin

Dememle hali hazırda ağlayan annem artık hıçkıra hıçkıra ağlıyor zaten neredeyse gidebileceği son hızda giden babam dahada hızlanmaya çalışıyordu en sonunda acilin önüne geldiğimizde hemen kucağımda ki asil'le içeri girmiştim içeride gördüğüm hem meslektaşım hemde kuzenim olan poyraz'ın yanına ilerlemistim uzaktan kim olduğu belli olmasada bir hastayla ilgileniyordu hemen yanına koştuğumda ona olan bitenleri hızlı bir şekilde anlatmıştım hemen yandaki yatağa yatırmayı söylemişti dediğini yapmıştım ve bana arkamdan bizi takip eden ailemize alıp ordan uzakta durmam gerektiğini söylemişti aradan geçen bir kaç dakika sonra yanımıza gelmiş ve konuşmaya başlamıştı

Poyraz=ben kontrolleri yaptım herhangibir anormal durum yok psikolojik olduğunu düşünüyorum serum ve ağrı kesici verdik yarım saat sonra kendine gel-

Poyrazın sözünü kesen şey acil kapısından sedyeye giren baygın ve heryeri yara bere içinde olan bi kızdı Poyraz bizim yanımızdan ayrılmış ve hemen koşarak kızın yanına gitmişti fakat birsey fark etmiş olmalı ki olduğu yerde kaldı hemen onun yanına girmiştim ama gördüğüm şeyle olduğum yere çivilenmiştim bu oydu o fotoğraftaki kızdı benim küçük meleğim ona ne yapmışlardı böyle dizlerimin bağı çözüldü ve yere çöktüm benim bu halimi gören diğerleri de gelmişlerdi fakat bu manzarayla karşılaşmayı beklemiyor olmalılar ki herkes durmuş ve sedyeden yatan kız bakıyordu Poyraz hemen kafasını sağa sola sallayarak kendine gelmiş ve beni elimden tutup kaldırmıştı

Poyraz=Emre emre kendine gel hadi bak onu kurtaracak tamam mı ama senin bana yardım etmen gerekiyor o reşit değil ve hala çocuk sayılır hadi o senin meleğin ve sen onu kurtaracaksın

O benim meleğim ​​​​​ve ben onu kurtaracaktım hemen kendime gelip ellerime eldiven geçirmiş ve poyrazim yanına gelmiştim Boyraz kontrolleri yaparken ben nabzını ölçmüştüm nabzı çok düşüktü ve iç kanaması olma ihtimali vardı poyrazla ayni şeyi düşünüyor olmalıydık ki hemen sırtındaki derin yaraları dikmiş yanaklarını oksijenli söyle temizlenmiş bankalarındaki yaralara pansuman yapıp diğer küçük yaraları sarmış ve iç kanama olayına karşı MR istemiştim ve elimdeki eldivenleri çıkarıp Asil'in başında bekleyen aynı zamanda Asin'in halini gördükleri için ağlayan ailemin yanına ilerlemistim MR sonuçlarının çıkması bir saat sürerdi benim onlara doğru geldiğini gören babam hemen ayağa kalkmıştı babamın kalkmasıyla diğerlerinin bakisida bana dönmüştü babama hemen konuştu

Metin(biyo baba)=Oğlum o...iyi mi

Emre=bilmiyorum baba bilmiyorum heryeri yara bere içinde iç kanaması olma ihtimaline karşı MR istedim umarım temiz çıkar

Metin=umarım Oğlum umarım ama senden bi şey osticem MR donuclari çıktıktan sonra direk şu dn a testini yapalım olsun ve bitsin çünkü artık meleğimi herşey den korumak onu saklamak istiyorum

Emre=Tamam baba

##########

-------‐Metin Bozkurt ----------

Benin meleğim ne yapmışlardı böyle o neler çekmişti biz gülerken o ağlamışmıydı yani ona geç kalmıştık hemde çok geç

---------Hale Bozkurt-----------

Benim küçük bebeğime kıymışlardı onu önce bizden ayırmış sonra canına kıymışlardı onun o hali asla gözümün önünden gitmiyordu küçücük yüzü benim o okşamaya doyamadığım saçları kanlar içindeydi benim meleğime ne yapmışlardı neden yapmışlardı

----------Kara Bozkurt----------

Benim küçüğüm neler çekmişti böyle ona ne yapmışlardı neden yapmışlardı nasıl canına kıymışlardı en önemlisi kim yapmıştı eğer yapan kişiyi bulursam bana ölmek için yalvarıcaktı ama ben inadına onu öldürmek yerine acıyla yaşatıcaktım

---------Bora bozkurt-----------

Benim miniğime zarar vermişlerdi ona nasıl kıymışlardı onun o bembeyaz tenini al kanlara boyamışlardı onun bi ailesi vardı biz vardık ama o hep yanlızmıydı daha önce hiç hastaneye böyle gelmişmişmiydi umarım bu ilk ve sondu , biz sanırım gerçekten ona geç kalmıştık hemde çok geç

---------Emre Bozkurt--------

Şu an oturup sonucun çıkmasını beklemekten başka birsey yapamiyordum onu o hali gözlerimin önünden gitmiyordu o kadar büyük yaraları vardı ki bunları nee yaptılar nasıl yaptılar ona nasıl kıydılar bilmiyordu fakat birsey fark etmişti bu ilk değildi vücudunda eski yaralarda vardı onun küçük bebeği neler çekmişti bilmiyodu ama çok net bildiği bir şey vardı onu bulmak için çok geç kalmıştı hemde çok

--------Emirhan Bozkurt----------

Onun o halini görünce beynimden vurulmuş dönmüştüm onu bizden çaldıklarını 7 yaşındaydım az çok hatırlıyorum ama çok mutluydum benim küçük bir kız kardeşim olacaktı ona abilik yapıp onu koruyabilicektim ama olmamıştı onu koruyamamıştım olmamıştı ona geç kalmıştım

---------Erim Bozkurt---------

O çok güzeldi fotgratakinden güzeldi onu şimdiden için soyadı geliyordu korumak istiyordu şimdiye kadar yapamadığım abiliği yapmak istiyordum keşke dedim içimden keşke hep beraber olsaydık hiç ayrılmasaydıkbelku o zaman bunlar olmazdı hep mutlu olurduk

---------Çınar Bozkurt ---------

O benim ablamda onu hiç görememiş tanıyamamıştım ama hayal ettiğinden de fotograftakinden de güzeldi her ne kadar altı tane abim olmasına rağmen bi ablam olsun isterdim annem gibi koruyup kollasın hasta olduğumda ilgilensin bana ödevlerinden yardım etsin isterdim ama onu bizden almışlardı sindi bulmuştuk ama hem fiziksel hemde ruhsal olarak yaralıyı bence keşke hiç ayirmasalardı bizi keşke

---------Asil Ares Bozkurt----------

Yavaş yavaş gözlerimi açmıştım ilk başta bulunduğum odada ki parlak ışık nedeniyle gözlerimi kapatmak zorunda kalsamda zamanla alışmıştım bi hastane deydim son olanları hır düşününce bunu anlamak zor değildi gözlerimi sağ tarafındaki koltukta uyuyan annem çevirmiştim iki büklüm uyuyordu tam konuşmak için ağzımı araladığımda boğazımda ki kuruluk buna izin vermemişti mecburen elimle annemin omzuna dokunmuştum irkilerek uyanmış ve bana bakıp telaşla konuşmuştu

Hale (biyo anne)=noldu oğlum iyi misin bir yerin mi ağrıyı hemen doktor çağırayım bekle

Asil=s-su

Hale=Tabi oğlum hemen veriyorum

Demiş ve odadaki dolapların birinin içinden şu çıkarmış bardağa boşaltmış ve içmeme yardımcı olmuştu

Asil=Teşekkür ederim anne

Hale=ne teşekkürü oğlum sen iyi misin

Asil=iyiyim

Hale =Tamam oğlum şimdi benim bi babanın yanına gidicem 10 dakikaya gelirim tamam mı

Asil=Tamam

Dememle odadan çıkmış ve yavaşça kapıyı kapatmıştı

----------Emre Bozkurt ----------

Şu an MR sonuçlarına bakıyordum neyse temizdi herhangibir sorun yoktu küçük bebeğim sahliklıydı sadece yaraları için ağrı kesici serum takmıştım normalde izinde olduğum için başka bir hasta bakmak zorunda değildim ki zaten bu kafayla ne kadar bakabilirim bilmiyordum odamda bana merakla bakan ailem döndüm

Emre=iç kanaması yok yaraları için ağrı kesici vermiştim ama ne zaman uyanır bilemem baklemeliyiz

Bumu Dememle hepsi bi ohh çekmişti ve babam konuşmuştu

Metin(biyo baba)=Tamam oğlum da şu dna testini de yapsak

Emre =Tamam baba gel benle kan alsınlar senden de ondan da

Metin=Tamam oğlum

Demiş ve beni takip etmeye başlamıştı odadan çıkmış ve kan alma bölümün gelmiştik oradaki hemşirelere yapmaları gerekeni söylemiştim hem asin'den hem de babam dan kan almışlardı benim isteğim üzerine testler 12 saate çıkacaktı bize sadece beklemek düşüyordu

Yani başımda ağlayan asil'e bakıyordum dna örneklerini verilten sonra asil'in taburcu işlemlerini yaptırmış eve getirmiştik ve babamın isteği üzerine olan biteni anlatmıştım ve şu an kendini suçluyordu neden anlayamadım diye aslından o göğsünün sıkışması ikiz telapatisinden dolayı olan bir şey olduğunu düşünüyordum birnevi aslında o anlamıştı ama biz anlamamıştır

Sonuçların çıkmış olduğunu öğrenmemizle soluğu hastanede almıştık ve şu an elimdeki zarfa bakıyordum yavaş yavaş zarfı açmış ve içindeki yazanı sesli hır şekilde okumuştum

~Alınan DNA örneklerine göre Asin Arsel Kaya %98,7 lik oranla Metin Bozkurt'un kızıdır ~

Evet bebeklerim canim okurlarin yeni bir bolumun daha sonuna geldik bu bölüm hem uzundu hemde bi tık uğraştırmıştı ama siz yorum yapıp oynarsanız buna değer yeni bölüm sınır dolunca gelir eger hatalarım varsa maruz görün satır arası yorumlari yazarsaniz sizin fikirlerinizide almış olurum sizleri çok seviyorum iyi ki varsınız muahh🥰❤️

10 oy

10 yorum

[ - 1885 kelime / 16730 karakter - ]

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡