28 Mayıs 1481, İstanbul

İstanbul’un karanlık köşelerinde, gizli toplantılar yapılıyor ve stratejik planlar hazırlanıyordu. Hem Bayezid hem de Cem, rakiplerinin zayıf noktalarını keşfetmek için casuslar ve danışmanlar kullanarak yeni taktikler geliştirmeye çalışıyordu. Her iki taraf da, düşmanlarını alt etmek ve tahta çıkmak için en iyi hamleleri yapmaya kararlıydı.

Bayezid, karargahında bulunan güvenilir danışmanlarıyla birlikte bir araya geldi. “Cem’in ordusunu zayıflatmak için onu kuşatmalıyız,” dedi. “Eğer stratejik noktalarda etkili olursak, onun direnişini kırabiliriz.” Danışmanları, Bayezid’in önerisini destekleyerek, ordunun ne zaman hareket edeceğini planlamaya başladılar.

Cem ise, karşı tarafın planlarından haberdar olduğuna inanan bir istihbarat ağı oluşturmuştu. “Kardeşim benim zayıf noktamı bulduğunu düşünüyor, ancak onun düşündüğü gibi bir zaafım yok,” diyerek, ordusuna moral vermeye çalıştı. Cem, müttefiklerini de harekete geçirdi ve onlardan Bayezid’in yeni planlarını keşfetmelerini istedi.

Bu sırada, Cem’in yanında bulunan bir danışman, rakiplerinden birine sızarak önemli bilgilere ulaşmayı başardı. Bayezid’in planlarını öğrenen Cem, sevinçle bu bilgiyi ordusuyla paylaştı. “Kardeşim, kuşatma için hazırlık yapıyor. Bizim de ona karşı bir savunma planımız olmalı. Bu savaşı kazanmak için birlikte hareket etmeliyiz,” diye bağırdı.

Ancak Cem’in ordusunda yaşanan güvensizlik, planların uygulanmasını zorlaştırıyordu. Askerlerin bir kısmı, sıradan vatandaşların yaşamı için savaşmaya istekli olmadıklarını ifade ederken, diğerleri ise Cem’in liderliğine güvenip güvenmeyeceklerinden emin olamıyordu. Bu belirsizlik, savaşın gidişatını etkileyebilir, her iki tarafın da moralini bozabilirdi.

Bu sırada, İstanbul’un farklı noktalarında, gizli toplantılar düzenleyen bazı isyancılar, kargaşayı kendi lehlerine çevirmek için harekete geçmeye karar verdiler. “Biz, ne Bayezid ne de Cem’i desteklemiyoruz. Hedefimiz, kentin bağımsızlığını sağlamak,” diyen bir lider, isyancı grubu cesaretlendirmeye çalıştı. “Onların savaşı, halkın üstünde yeni bir yük oluşturuyor. Biz, kendi özgürlüğümüzü kazanmalıyız.”

İsyancıların planları, kentin genel güvenliğini tehdit ederken, aynı zamanda hem Bayezid hem de Cem için beklenmedik bir tehlike oluşturuyordu. Her iki taraf, isyancıların varlığını yok sayarak savaşlarına odaklanmaya çalışırken, aslında düşmanları içlerinde büyüyordu.

Gizli planlar ve stratejiler, her iki kardeşin de daha fazla kayba uğramasına yol açabilecek karmaşık bir duruma dönüşmüştü. Her adım, hem zafer hem de yenilgi getirebilecek bir tehlike barındırıyordu. Zaman geçtikçe, planlar derinleşiyor, İstanbul’un karanlık sokaklarında gizli oyunlar oynanıyordu.

Sonunda, her iki kardeş de kendi planlarını uygulamak üzere harekete geçerken, belirsizlik ve korku hâkim olmaya devam ediyordu. Savaşın gerçek yüzü, yalnızca iktidar hırsının değil, aynı zamanda kaybedilen değerlerin de bir yansımasıydı. Bu savaş, İstanbul’un geleceğini belirleyecek ve tarihe damgasını vuracak önemli bir dönüm noktası olacaktı.