Konuşmamızın ardından 1,5 saat geçmiş ve biz şuan ilk girdiğimiz odada sonuçları bekliyorduk. Telefonumdan saate baktım 16:57' ydi. Şimdi doktor gelirdi. Aslında herkes sonucu biliyordu. Testin sonucunu görüp buradan gidecektik. Onlara baba ya da anne demeyecektim daha. Çok erkendi. Tamam o adamla bir anlaşma yapmış olabiliriz ama o menfaatti bu ise kabullenmekti onları. Anlaşmamız bitince, herkes kendi yoluna gidecekti. Onun yerine geçecektim. O da bana intikamımda yardım edecekti. Bana bunları yapan herkesi yakacaktım. Özellikle o içimde ki küçük kız çocuğuna yapılanların hesabını soracaktım. Umarım onu kaybetmemişimdir.

Onu kaybedeli çok oluyor haberin yok.

İçimde bir süredir olan ama bugün ilk defa çıkan o ses yine çıkmıştı. Bazen doğruları söylüyor, bazen de beni çıldırtmaya çalışıyordu. Yine de bu sesi seviyordum ve gitmesini istemiyordum. Bir süre sonra içeri elinde zarfla doktor girdi. Bizi hiç bekletmeden zarfı açtı.

Evet, Arya Kılıç %99,9 Sinan Savaş'ın Selen Savaş %99,9 Kadir Kılıç'ın kızıdır, dedi doktor. İşte bu kadardı. Bok yoluna gitmişti hayatım. Artık daha fazla düşünmeyecektim. Artık yanmayacak yakacaktım. Diğer aile yeni kızlarını da alıp çıktılar. O kıza zarar vermeyeceklerini biliyordum. Çünkü doktoru beklerken sarılıp birbirlerine babam, abim, kızım demişlerdi. En önemlisi o adamın gözlerinde sevgiyi görmüştüm. Başbaşa kalmıştık. İkisi de bana bakıyorlardı.

Hadi gidelim, dedim. Hayatımın en zor kararıydı belki ama yeni bene ilk adımımdı. Onlarda hemen ayaklanmıştı. Hastaneden çıkıp siyah ömrümde ilk defa gördüğüm en güzel arabaya bindik.

Özel almak istediğin bir şey var mı? Gitmeden alalım istersen, dedi Sinan Bey.

Hayır, yok, dedim. O evden hiç bir şey istemiyordum. Araba ilerlemeye başlamıştı. Arka koltukta camdan dışarıyı izliyordum. O sırada şarkı açmışlardı. Yol ne kadar sürecektir acaba?

Yol ne kadar sürecek? Dedim. Uzak bir yerse uyuyacaktım.

3 saat, dedi kadın. Uzun sürecekti. Uyuyabilirdim. Rahat bir pozisyona geçtim ve gözlerimi kapadım...

Yattığım yerden havalanmamla uyandım. Kim olduğunu bilmiyordum ama kokusu çok güzeldi ve beni daha çok mayıştırıyordu. Bu kokunun kaynağını bulmak istiyordum. Bu yüzden daha çok kokunun geldiği yere yaklaştım. Sonra bir kıkırtı duydum. Zarif bir kıkırtıydı. Gözümü açmak o sesin sahibini görmek istedim. Ama gözlerim ağrıyor acıyordu, açamadım. En son hissettiğim şey bu kokunun uzaklaşmasıydı.

Saçım okşayıp, bu sırada bir şeyler diyen bir kişi vardı. Beni uyandırmaya çalışıyordu. Bu kişi kadındı. Hemen gözümü açtım.

Günaydın kızım. Hadi seni yemeğe bekliyoruz gel birlikte inelim, dedi kadın. Bu o, biyolojik anneydi. Yattığım yerden kalktım ve etrafa baktım. Sade ve zarif tasarlanmış bir odada yatağın üzerindeydim. Kadının dedikleri aklıma gelince kadına döndüm.

Gidelim, dedim. Sanki bunu bekliyormuş gibi konuşmaya başladı. Bir yandan ilerlerken bir yandan da konuşuyorduk.

Tamam, giderken sana ailemizi tanıtayım. Ben yani annem Sinem Savaş, 55 yaşındayım, şirketimde çalışıyorum. 6 abin var. En büyükleri Kunt Savaş, kendisi ceo, 32 yaşında bekar. 2. Barış Savaş 29 yaşında psikolog kendi kliniği var bekar. 3. Poyraz Savaş, 27 yaşında, asker ve bekar. 4. Asaf Savaş 26 yaşında, doktor, bekar. 5. Bora Savaş 24 yaşında, savcı, bekar. 6. İshak Savaş 20 yaşında, genetik mühendisliği okuyor, bekar. En küçükleri sensin, dedi Sinem Hanım.

Ya onun gibi sapıklarsa, sana dokunmaya kalkarlarsa

İçimdeki o sesi umursamadım. Eğer şimdi onu umursarsam işin içinde çıkamazdım lakin yine de içime kuşku düşmedi değil. O sözleri yok saydım ve bu kadının bu kadar çok çocuğu olmasını düşündüm. Yani ne diyeyim. Bu kadının bu kadar çocuğu olması şaşırtıcı. O sırada yemek yenilen yere gelmiştik. Ortada kocaman bir masa, masanın başında Sinan Bey vardı. Masanın üzerinde ise bir sürü yemek, etrafında az önce tanıtılan kişiler vardı galiba. Bunlar çok büyüktü. Sinem Hanım Sinan Bey'in yanındaki sandalyeye oturdu. Bende diyer boş sandalyeye yani en büyükleri gibi duran adamın soluna oturdum. Diğer tarafım boştu. Sinan Bey'in afiyet olsun demesiyle yemek başladı. Tam önümdeki yemeğe uzanıyordum ki karşımdaki kişi konuştu.

2 saattir seni bekliyoruz, sense hiç bir şey demeden yemeğe gömülüyorsun, dedi. Lan daha bir şey yemedim. Nereden çıkardı yemeğe gömüldüğümü.

Daha bir şey yemedim, nereden çıkardın yemeğe gömüldüğümü? Gözlerinde sıkıntı mı var? Ayrıca bu eve yeni geldim ne zaman yemek yeniliyor bilmiyorum ve uyuyordum, dedim. Bana nasıl gelirse bende ona öyle giderdim. Bu sefer onun yanındaki konuştu.

Bırak abi ne beklersin ki bir o!rospudan,dedi. Bana o!rospu dedi. Bana dedi. Bu işi onlar başlatmıştı ama ben bitirecektim. Savaş mı istiyorlar, en iyisini verecektim.

Merhabalar efendim, yeni bir bölüm daha ve haftanın sonuna doğru geliyoruz. Ve ben bir şeyi fark ettim okuyan elemanlar oy vermiyorlar. O yüzden bir duyuru yapacağım

OKUYAN ELEMANLAR OY VERİN LÜTFEN

Duyuru bitmiştir. Saygılar sevgiler. Teşekkürler teşekkürler jsksksk. Mutlu kalıııın, bende kalın🥰

Bölümü erken bitirdim, o yüzden atabiliyorum belli olmayan bir süre bölüm gelmeyecek çünkü çok hastayım. Yatak döşek yatıyorum evde. Okulu falan boş verdim o derece hastayım.