Üşüyorum sensizliğin her mevsimin de,
Ve senden başka her şeyi susuyorum.
Bir tek sen kalmışsın cümlelerimde
Her kelimemde seni konuşup
Her gittiğim güzergaha seni taşıyorum
Dualarımda ve uykularımda bir şeyler eksilmiş gibi.
Lakin gel gör ki,
Beni bozguna uğratan o girdabında,
Yara almışım, can çekişiyorum.
Gelmediğin her gün,
Senin için biraz daha ölüyorum

Henüz ömrüme çöreklenen,
Onca talihsizliğin ellerinden,
Kurtaramadan yüreğimi,
Gönlünden çekip koparılmış gibiyim.

Ve amaçsız ,
Ve sebepsiz,
Ve yapayalnız,
Hayatın içindeyim işte,
Üzüntülerimi dualarımla seyreltip
Yüreğimle sindiriyorum
Beklediğim bu değildi benim,
Bu kadar derinime saplanmamalıydı yokluğun
Enkazında nefes alamadığım
Üzerime devrilmiş bir duvar gibisin
İmdadımı duyanım yok,
Öyle bir kanıyorsun ki içimde
Ölümden başka bu yolun başka bir sonu yok.